Σελίδες

Τα Τίρανα επιβραβεύουν τον πρώην πρόεδρο της Ομόνοιας Γιάννη Γιάννη για τις υπηρεσίες του στο αλβανικό έθνος...

Ανέλαβε πριν λίγες μέρες Γενικός Πρόξενος της Αλβανίας στα Γιάννενα!!! 

• Ο Γιάννης Γιάννης (φωτό), από το Κρυονέρι της Δρόπολης Αργυροκάστρου, είναι, εδώ και λίγες ημέρες ο νέος Γενικός Πρόξενος της Αλβανίας στα Γιάννενα. (Σημ. «Π.Λ.»: Ας σημειωθεί ότι ο κ. Γιάννης, παλαιότερα υπήρξε από τα κορυφαία στελέχη της Βορειοηπειρωτικής Οργάνωσης «Ομόνοια» και μάλιστα για ένα διάστημα Πρόεδρός της!). 

Ο κ. Γιάννης, αντικατέστησε τον (επίσης ελληνικής καταγωγής) αποχωρήσαντα στις 7 Νοεμβρίου 2013 Ιωάννη Ντάκο.

Από εξαμήνου και πλέον, καθήκοντα Γενικού Προξένου εκτελούσε ο νυν Πρόξενος κ. Ανδρέας Κάσος, ο οποίος έδωσε «δείγματα γραφής» των εξαιρετικών διπλωματικών του προσόντων και ικανοτήτων.


Τιμή για μένα!!!! 
Ο νέος Γενικός Πρόξενος δήλωσε στον «Π.Λ.» τα εξής:
«Θεωρώ ιδιαίτερη τιμή για μένα, ως άτομο, αλλά και ως μέλος της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, το γεγονός πως ο αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα και ο υπουργός Εξωτερικών Μουσάτι με επέλεξαν στη θέση του Γενικού Προξένου της Αλβανίας στα Γιάννενα». Και πρόσθεσε:
«Εγώ και όλο το προσωπικό του Προξενείου, πέραν της εξυπηρέτησης των όποιων αναγκών των αλβανών πολιτών που ζουν στην Περιφέρεια Ηπείρου, επιδιώκουμε αφενός τη σύσφιξη των ήδη καλών σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες που παρατηρείται με την νέα κυβέρνηση Ράμα και αφετέρου την προώθηση της οικονομικής, πολιτιστικής και εκπαιδευτικής συνεργασίας ανάμεσα στην Περιφέρεια Ιωαννίνων και τη Νότια Αλβανία, την Περιφέρεια Αργυροκάστρου και των Αγίων Σαράντα».
Καταλήγοντας ο κ. Γιάννης Γιάννης είπε: «Αν και οι καταστάσεις δεν είναι και οι πλέον ευνοϊκές, οφείλουμε να ανοίξουμε νέους διαύλους επικοινωνίας, να βρούμε τρόπους προώθησης της επιχειρηματικότητας, των πολιτιστικών και εκπαιδευτικών ανταλλαγών».

Παρέμβαση Εθνικού Συλλόγου "Βόρειος Ήπειρος 1914" με αφορμή τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στη Θράκη

Από το 1990 με την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία και την επίλυση του γερμανικού ζητήματος, στην ελληνική κυβέρνηση παρουσιάστηκαν ουκ ολίγες ευκαιρίες για δυναμικές παρεμβάσεις με σκοπό την δίκαιη επίλυση του εθνικού θέματος της Βορείου Ηπείρου.

Όπως γνωρίζουμε πολύ καλά όμως, δεν έπραξε απολύτως τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση. Οι Έλληνες πολιτικοί, όλων σχεδόν των πολιτικών παρατάξεων, επίσημα δηλώνουν ότι «ενδιαφέρονται για την διασφάλιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας». Ανεπίσημα όμως σημειώνουν ότι «δεν είναι δυνατόν να εγείρουμε διεκδικήσεις επί της Βορείου Ηπείρου διότι αυτό θα αποτελέσει αφορμή για ανάλογες διεκδικήσεις των Τούρκων στη Δυτική Θράκη»!

Δυστυχώς αυτή η «καραμέλα» αποτελεί μία από τις δικαιολογίες (επίσημες και ανεπίσημες) του ελληνικού πολιτικού συστήματος για το θάψιμο του Βορειοηπειρωτικού.

Ως επιχείρημα που σίγουρα θα ενισχύσει αυτή την απαράδεκτη εθνικά θέση έρχεται το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών στη Θράκη μας, όπου το (δεχόμενο εντολές από την Άγκυρα) Κόμμα Ισότητας Ειρήνης και Φιλίας, που φέρεται ότι εκπροσωπεί την εκεί μουσουλμανική μειονότητα, έλαβε στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης το 41,68% και το 25,89% των ψήφων αντίστοιχα.

Ο Πατριωτικός Ελληνικός Σύνδεσμος Λάρισας για την επέτειο της Άλωσης της Πόλης - Πορεία διαμαρτυρίας από τον Ιερό Λόχο 2012 στη Θεσσαλονίκη για την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί

Η 29η ημέρα του Μαΐου του 1453 έμελλε να μείνει χαραγμένη ως η αποφράδα για τον Ελληνισμό ημέρα, αφού η ιστορία και ο πολιτισμένος επρόκειτο να συναντηθούν με ένα από τα μεγαλύτερα πλήγματα. Ήταν η ημέρα κατά την οποία στίφη απίστων από τα βάθη της στέπας του Τουράν εισέβαλαν στην υπερχιλιετή πρωτεύουσα της «Βυζαντινής» Αυτοκρατορίας. Εισέβαλαν στην Βασιλεύουσα της του Χριστού Πίστεως και της πολιτισμικής εξελίξεως, ασελγώντας ταυτόχρονα εις βάρος του καθ' όλα ελληνικού πληθυσμού και των μνημείων της Ελληνορθοδόξου θρησκείας.  

Η άλωση ενός από των τελευταίων οχυρών του ελεύθερα αναπνέοντος Ελληνισμού υπήρξε αναπόφευκτη, θυμίζοντας όμως σε πολλά σημεία τη μάχη στις Θερμοπύλες, κυρίως λόγω της αναμφισβήτητης αριθμητικής υπεροχής των Οθωμανών του υβριστή-πορθητή έναντι των περίπου 5.000 στρατιωτών του Κωνσταντίνου ΙΑ' Παλαιολόγου και των 2.000 γενναίων μαχητών του Γενουάτη Ιουστινιάνη, αλλά και της αρνήσεως του Μαρμαρωμένου (έως σήμερα) Βασιλέως μας να παραδώσει την Πόλη των Αγίων και της Υπερμάχου του Γένους Στρατηγού στους μογγόλους.  Δυστυχώς όμως παρά τη μέχρις εσχάτων σθεναρή αντίσταση των Ρωμηών, η Κερκόπορτα άνοιξε δίδοντας την ευκαιρία στους Οθωμανούς να λεηλατήσουν, να ατιμάσουν και γενικότερα να προβούν σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας πλέον επισήμως μια νέα εποχή καταδυναστεύσεως και σκλαβιά για το ελληνικό Έθνος.  

Πέμπτη 29 Μαΐου 2014

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν υπέγραψε Μνημόνιο με τους εχθρούς

του Παναγιώτη Λιάκου
(Από το ειδικό αφιέρωμα της έκτακτης έκδοσης της εφημερίδας «Δημοκρατία», Κυριακή 29 Μαΐου 2011)

Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ' εμόν εστίν, ούτ' άλλου των κατοικούντων εν ταύτη. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Με αυτά τα λόγια απάντησε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, αυτοκράτωρ των Ελλήνων, προς τον «δυσσεβή αμηρά» Μωάμεθ Β, όταν ο τελευταίος του ζητούσε το πετράδι του υπερχιλιετούς βυζαντινού στέμματος, τη Βασιλεύουσα. Λέγοντας το αυτονόητο, το διαχρονικό σύμβολο του μαχόμενου Ελληνισμού εξασφάλισε αιώνια σταθερότητα στον θρόνο του. Η Πόλη δεν ήταν δική του για να την προσφέρει στον πλιατσικολόγο Μωάμεθ Β'. Η Πόλη δεν ανήκε καν στους κατοίκους της. Ο Παλαιολόγος, με τούτη τη σοφή φράση, όρισε μια και καλή πως υποχωρήσεις στα ζητήματα της πατρίδας δεν μπορούν να γίνουν από κυβερνήτες που σέβονται το αξίωμα τους. Μνημόνια με τον εχθρό δεν υπογράφονται από εκείνους που αξίζουν θέση στη συλλογική μνήμη. Οι πόλεις, τα κράτη, τα έθνη δεν ανήκουν στους ζωντανούς. «Συνιδιοκτήτες» είναι οι αγέννητοι και οι νεκροί. Εκείνοι που έρχονται για να μεγαλώσουν ό,τι άφησαν πίσω τους εκείνοι που έφυγαν.

Το προσωπικό παράδειγμα
Η Ιστορία δεν φείδεται μεταβολών στα πολιτεύματα, ούτε γεωπολιτικών, οικονομικών και πολιτισμικών μεταβολών. Για να αντέξει μια ανθρώπινη δομή στο καμίνι του χρόνου πρέπει να θωρακιστεί με την πανοπλία του ήθους, της αυταπάρνησης, του αυτοπροαίρετου θανάτου που θα διατηρήσει στη ζωή τα σύμβολα που ενώνουν τις κοινωνίες.
Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος συνάντησε στον μαρτυρικό δρόμο του πολλές φορές τον πειρασμό στη μορφή της ελπίδας, της επιβίωσης. Τον κατανίκησε στην Πύλη του Ρωμανού επειδή είχε δομηθεί έτσι ως χαρακτήρας, επειδή τον θρόνο τον άξιζε, επειδή ήταν η μοίρα να κλείσει ένα κεφάλαιο της Ανατολικής Αυτοκρατορίας με τον τρόπο που της άξιζε: Τον αυτοκράτορα έφιππο, ένοπλο, ενάρετο, να πέφτει στα τείχη και να γυρεύει έναν χριστιανό να του πάρει το κεφάλι. Όταν ο ηγέτης βάζει μπροστά τα δικά του στήθη για να υπερασπιστεί ιερά και όσια και είναι αρκετά τυχερός για να περάσει στην αθανασία την ώρα της μάχης, τότε το πολίτευμα του δεν πρόκειται να χάσει ποτέ την αίγλη και την αξία του. Παραμένει στις ψυχές των ανθρώπων άφθαρτο, τέλειο, αβασίλευτο. Το προσωπικό παράδειγμα, όπως έχει γράψει και ο Νίτσε, δεν είναι καλός τρόπος διδαχής. Είναι ο μόνος τρόπος διδαχής. Γι' αυτό που πέθανε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος αξίζει να ζήσουμε και να προσπαθήσουμε.

Ξεκληρίστηκε το Επιτελείο του ουκρανικού Στρατού και η αμερικανική σωματοφυλακή τους στο Σλαβιάνσκ

Τακτικό εξοπλισμένο μεταφορικό ελικόπτερο Mil Mi-17 κατέρριψαν με βλήμα SA-17 στα περίχωρα της πόλης Σλαβιάνσκ, οι δυνάμεις αυτοάμυνας της Νέας Ρωσίας με αποτέλεσμα να σκοτωθεί ο Ουκρανός διοικητής των επιχειρήσεων στην περιοχή, Βολοντίμιρ Κουλτσίσκι, μαζί με όλο το το επιτελείο του και ομάδα Αμερικανών μισθοφόρων οι οποίοι ήταν στην φρουρά προστασίας του, όπως και Ουκρανοί των ειδικών δυνάμεων!
 
Η βολή έγινε λίγα δευτερόλεπτα μετά την απογείωση του ελικοτπέρου, που σημαίνει ότι είχε στηθεί ενέδρα στην περιοχή και περίμεναν να επιβιβαστούν οι υψηλοί αξιωματούχοι και να απογειωθεί το ελικόπτερο πριν την βολή.
 Εντυπωσιάζει οπωσδήποτε το επίπεδο πληροφόρησης των δυνάμεων αυτοάμυνας, αφού κάθε κατάρριψη ελικοπτέρου που επιτυγχάνουν έχει μέσα είτε Αμερικανούς μισθοφόρους, είτε ανώτατους αξιωματικούς του ουκρανικύ Στρατού.
 Το κτύπημα είναι εντυπωσιακό και έρχεται μία ημέρα μετά την νκατάληψη του αεδροδρομίου του Νοτνέτσκ και τις βαριές απώλειες που είχαν οι ρωσόφωνοι από την χρήση μαχητικών αεροσκαφών κρούσης Su-25 και επιθετικών ελικοπτέρων Mil Mi-24.
 
Στο Λούγκανσγκ παραδόθηκαν 100 Ουκρανοί στρατιώτες σε μια από τις εναπομείνασες βάσεις εντός της νέας αποσχιθείσας δημοκρατίας. Η βάση καταλήφθηκε με έφοδο από τις δυνάμεις Αυτοάμυνας. Η μάχη δεν κράτησε παραπάνω από 10-15 λεπτά, έντονου πυρός, κατά την οποία η αντίσταση των Ουκρανών κάμφθηκε με σχετικη ευκολία.
 

Δύο παραλίες φέρεται να πουλά το ψευδοκράτος στα κατεχόμενα

Έκταση 35 στρεμμάτων σε δύο παραλίες στην κατεχόμενη Βασίλεια, κοντά στην Κερύνεια, φέρονται να βρίσκονται προς πώληση, σύμφωνα με τουριστική ιστοσελίδα στην Κωνσταντινούπολη (), που συμπληρώνει πως πρόκειται για περιοχή που φαίνεται κατάλληλη για τη δημιουργία μαρίνας, ξενοδοχείου και καζίνου.

Στο θέμα αναφέρεται η τουρκοκυπριακή εφημερίδα «Γενί Ντουζέν», η οποία ρωτά κατά πόσον αληθεύουν τα όσα γράφει η τουριστική ιστοσελίδα.

Για το εν λόγω ζήτημα ερωτήθηκε ο Σιαχάπ Ασίκογλου, «υφυπουργός» οικονομίας, τουρισμού, πολιτισμού και αθλητισμού στα κατεχόμενα, ο οποίος δήλωσε, ότι δεν έχουν καμία πληροφορία σχετικά με το θέμα και θα το ερευνήσει.

Τόνισε πως δεν γνωρίζει σε ποιον ανήκει η περιοχή, ούτε πού είναι. «Εάν είναι ιδιωτική περιουσία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε, εάν έχει εκχωρηθεί η πράξη θα ακυρωθεί αμέσως», πρόσθεσε.

Διέψευσε επίσης την αναφορά στην εν λόγω ιστοσελίδα, ότι όσοι θέλουν να κάνουν επένδυση στην περιοχή αυτή που έχει γαλάζια σημαία, το «κράτος», θα στηρίξει την επένδυση με 75%.

www.skai.gr

Υπουργός Πολιτισμού Πάνος Παναγιωτόπουλος: Το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι διεθνές

«Το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι διεθνές και διεθνής πρέπει να είναι και η αντίδραση» τόνισε ο υπουργός Πολιτισμού κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος με αφορμή την 29η Μαΐου, σημερινή επέτειο της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης και τις δηλώσεις, πρόσφατα, Τούρκων αξιωματούχων που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε τέμενος.
Ο κ. Παναγιωτόπουλος σε παρέμβαση του εκτός ημερησίας διατάξεως, από τη θέση του προεδρεύοντος της Συνόδου των Υπουργών Πολιτισμού και Αθλητισμού της Ε.Ε. είπε ότι η Ευρώπη δεν είναι δυνατό να μένει αδιάφορη απέναντι στις καταστροφές που υφίσταται (ή υπάρχει κίνδυνος να υποστεί…) η πολιτιστική κληρονομιά, ιδίως στη γειτονιά της, εξ αιτίας πολεμικών συγκρούσεων, όπως στην περίπτωση των μνημείων Συρίας, αλλά και εξ αιτίας «πολιτικών ή εκλογικών σκοπιμοτήτων, όπως στην περίπτωση της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη».
«Ο ιστορικός αυτός ναός είναι ανεκτίμητος θησαυρός πολιτισμού για ολόκληρη την ανθρωπότητα», τόνισε ο κ. Παναγιωτόπουλος.

Στον εισαγγελέα στέλνει ο αλβανός ΥΠΕΞ τη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα.

Ο αλβανός ΥΠΕΞ Ντ. Μπουσάτι
Στον εισαγγελέα στέλνει ο υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας τη συμφωνία που αφορά στην οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα.
 Ειδικότερα ο υπουργός Εξωτερικών Ντιτμίρ Μπουσάτι ζήτησε από τον Γενικό Εισαγγελέα να ερευνήσει σχετικά με τον τρόπο που διαπραγματεύτηκε την συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων με την Ελλάδα, ο νυν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Λουλεζίμ Μπάσα, πρώην υπουργός Εξωτερικών, ο οποίος υπέγραψε στο κείμενο που αργότερα απορρίφθηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας.
«Ο εισαγγελέας μπορεί να ερευνήσει κατά πόσον έχουμε να κάνουμε με παράβαση του άρθρου 210 του Ποινικού Κώδικα, με βάση την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, σύμφωνα με την οποία στην περίπτωση της συμφωνίας για την οριοθέτηση θαλάσσιων συνόρων δεν υπερασπίστηκαν τα εθνικά συμφέροντά μας, παραχωρώντας θαλάσσιες εκτάσεις στην Ελλάδα», δήλωσε ο κ. Μπουσάτι στην επιτροπή εξωτερικών υποθέσεων της βουλής.
Το άρθρο 210 που ανέφερε ο υπουργός Μπουσάτι προβλέπει φυλάκιση 5 - 10 έτη για συμφωνίες με ξένες χώρες για εν μέρει ή πλήρως παραχώρηση εδαφών.
Πηγή: ΑΜΠΕ

29 Μαΐου 1453: H Άλωση της Πόλης

Όταν οι Βυζαντινοί ανέκτησαν την Κωνσταντινούπολη, στις 25 Ιουλίου 1261, δεν μπορούσαν να ξέρουν ότι η αυτοκρατορία είχε μπροστά της ζωή 192 χρόνων. Διώχνοντας τους Φράγκους από τη Βασιλεύουσα, ουσιαστικά δημιουργούσαν μια τελευταία αναλαμπή. 

Άλλωστε, όταν ο Μιχαήλ Η’ στέφθηκε αυτοκράτορας, ξεκινώντας τη δυναστεία των Παλαιολόγων, η αυτοκρατορία ήταν πολύ πιο μικρή απ’ όταν, στα 1204, την κατέλαβαν οι σταυροφόροι: Οι Βενετσιάνοι κατείχαν σχεδόν όλα τα νησιά, οι Λατίνοι πολλά μέρη της κυρίως Ελλάδας και οι Βούλγαροι τμήμα της Θράκης. Οι διάδοχοι του Μιχαήλ στάθηκαν ανίκανοι να διατηρήσουν μια στοιχειώδη τάξη κι εξάντλησαν το κράτος σε εμφύλιους σπαραγμούς για τη διαδοχή, ενώ στα ανατολικά, οι Τούρκοι δυνάμωναν. Από το 1397, άρχισαν να πιέζουν και την Πόλη.
Ο Ταμερλάνος των Τατάρων που νίκησε και συνέλαβε τον Βαγιαζήτ, στα 1402, στη μάχη της Άγκυρας, έδωσε άλλα πενήντα χρόνια ζωής στην αυτοκρατορία. Την επόμενη χρονιά (1403), γεννήθηκε ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος που έγινε δεσπότης της Πελοπονήσου και ξεκαθάρισε την περιοχή από τους Φράγκους. Οι Τούρκοι, όμως, επανήλθαν. Στα 1430, πήραν τη Θεσσαλονίκη. Την ίδια χρονιά, γεννήθηκε ο Μωάμεθ Β’ που έμελλε να γίνει σουλτάνος στα 1451 και να ονομαστεί Πορθητής στα 1453.
Στις 12 Μαρτίου 1449, σε μεγαλόπρεπη τελετή στον Μιστρά, στέφθηκε αυτοκράτορας του Βυζαντίου ο Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος που διαδέχτηκε τον αδερφό του Ιωάννη Η’. Όμως, η αυτοκρατορία περιοριζόταν πια στην Κωνσταντινούπολη και τα περίχωρά της. Ο Κωνσταντίνος προσπάθησε να στηριχτεί στη Δύση. Οι ανθενωτικοί (η παράταξη που δεν ήθελε την ένωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας με την καθολική) αντέδρασαν. Ο Γενουάτης Ιωάννης Ιουστινιάνης βρέθηκε στο πλευρό του.

Τετάρτη 28 Μαΐου 2014

Το ξέσπασμα και η οργή του πατέρα Κουλούρη: Ο Αλβανός που σκότωσε τον γιο μου έγινε αρχηγός της αστυνομίας!

Το ΞΕΣΠΑΣΜΑ και η ΟΡΓΗ του πατέρα Κουλούρη:
Ξέσπασε ο πατέρας του αδικοχαμένου Γιώργου Κουλούρη που σκοτώθηκε κατά την διάρκεια λεωφορειοπειρατίας το 1999 καθώς ο δολοφόνος του γιου του έγινε αρχηγός της αλβανικής αστυνομίας.

Ο 17χρονος Γιώργος βρίσκονταν στο λεωφορείο όπου κατέλαβε ένας Αλβανός. Τότε είχε περάσει τα σύνορα με εννέα Έλληνες επιβάτες και οι Αλβανοί κομάντος σκότωσαν τον άτυχο επιβάτη. Οι ίδιοι τότε ισχυρίστηκαν ότι μπερδεύτηκαν καθώς νόμιζαν ότι ο 17χρονος ήταν ο λεωφορειοπειρατής. Ο πατέρας και η αδερφή του άτυχου νέου εμφανίστηκαν στην εκπομπή «Μίλα» της Τατιάνας Στεφανίδου και ξέσπασαν για τον χαμό του Γιώργου καθώς ο κομάντο που τον σκότωσε έγινε αρχηγός της αστυνομίας.
«Για το δικό μου το παιδί τι έκανε η ελληνική κυβέρνηση; Τίποτα! Φωνάξαμε, τσιρίξαμε αλλά δεν αποδόθηκε δικαιοσύνη. Η ελληνική δικαιοσύνη τιμωρεί εκείνους που βασάνισαν τον Καρέλι. Αντίθετα στην Αλβανία αυτός που σκότωσε τον Γιώργο έγινε αρχηγός της αστυνομίας» είπε ο κ. Κουλούρης φωνάζοντας δυνατά και με εμφανή την αγανάκτηση στο πρόσωπο του.

Τρίτη 27 Μαΐου 2014

ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ: Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

«Πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής – διπλωματίας με άλλα μέσα» είπε κάποτε ο Πρώσος στρατιωτικός και θεωρητικός του πολέμου Κλαούζεβιτς (1780-1831). Μια φράση η οποία παραμένει αναλλοίωτη στην ιστορία και επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, αρκεί κανείς να μελετήσει και να διδαχτεί από την ιστορία. 
Η παρουσίαση του βιβλίου, «Η ιστορία του Ελληνικού Στρατού (1833-1949)» από της εκδόσεις Σάκκουλα, του Δρ. Ιωάννη Σ. Παπαφλωράτου, Νομικού – Διεθνολόγου, στο κατάμεστο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου ήταν η αφορμή να ξαναθυμηθούμε την φράση αυτή ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, μέσα στις οποίες αποτυπώνεται η δράση των Ι-VIII Μεραρχιών Πεζικού, καθώς και η νομική και χαρτογραφική παρουσίαση των γεγονότων.

Της Αθηνάς Κρεμμύδα* - 22/05/2014

Το βιβλίο προλογίζουν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Μιχαήλ Κωσταράκος, και Αντιστράτηγος ε.α. Δημήτριος Τόρβας, Επίτιμος Διοικητής ΙΧ Μεραρχίας Πεζικού οι οποίοι ήταν παρόντες στην εκδήλωση όπως επίσης και όλοι οι αρχηγοί των ενόπλων δυνάμεων, ο διοικητής της Σχολής Εθνικής Άμυνας, ο διοικητής της Σχολής Εθνικής Ασφαλείας, εκπρόσωπος της εκκλησίας, πολιτικοί και πλήθος κόσμου.

Όπως ανέφερε και ο ίδιος ο συγγραφέας κ. Παπαφλωράτος το έργο είναι αποτέλεσμα πολυετούς μελέτης σε πρωτογενείς και δευτερογενείς πηγές, η οποία ξεκίνησε από μια προσωπική οικογενειακή έρευνα. Το βιβλίο αποτελείται από δύο μέρη: το πρώτο αφορά στο ιστορικό πλαίσιο, το οποίο αναδεικνύεται μέσα από πληθώρα δημοσιευμένων πηγών· το δεύτερο συγκροτείται από ορισμένα χαρακτηριστικά περιστατικά από την δράση των οκτώ πρώτων μεραρχιών του Ελληνικού Στρατού, όπως αυτή παρουσιάζεται μέσα από τα στρατιωτικά αρχεία. Συνοπτικά, εξετάζονται κατά σειρά, ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897, οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, η Μικρασιατική εκστρατεία, ο Β’ Παγκόσμιος και τα επακόλουθα γεγονότα έως το 1949.