Ημερολόγιο 2016 της ΣΦΕΒΑ αφιερωμένο στους Εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου - ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

Το φετινό ημερολόγιο της  Ένωσής μας, αποτελεί ταπεινή σπονδή στους Εθνομάρτυρες της Βορείου Ηπείρου.

Είναι αφιερωμένο σε όλους εκείνους, τους γνωστούς και άγνωστους Βορειοηπειρώτες ήρωες, που κατέθεσαν το αίμα της καρδιάς τους στο βωμό της Ελλάδος, που θυσιάστηκαν σε εξορίες, κάτεργα και στρατόπεδα συγκεντρώσεως, υπερασπιζόμενοι το αναφαίρετο δικαίωμα να ζήσουν ως Ελεύθεροι Έλληνες και Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

Στη μακρά περίοδο της δουλείας, που ακολούθησε μετά τη διάψευση του εθνικού ονείρου της Αυτονομίας, ο αλβανικός ολοκληρωτισμός επιχείρησε με απερίγραπτους διωγμούς να κάμψει το εθνικό φρόνημα των Βορειοηπειρωτών με τελικό σκοπό τη φυσική και εθνική συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Όμως οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, ζώντας σε γη Ελληνική από την αυγή της ιστορίας, αντιστάθηκαν με σθένος και αποφασιστικότητα, χιλιάδες δε από αυτούς κοσμούν το εθνικό μαρτυρολόγιο.

Η συμπερίληψη των εθνομαρτύρων στο παρόν ημερολόγιο αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα του γεωγραφικού χώρου που μαρτύρησαν ενώ στην προσπάθειά μας για ανεύρεση φωτογραφικού υλικού οι δυσχέρειες ήταν μεγάλες. Η ΣΦΕΒΑ επιφυλάσσεται να αναδείξει μελλοντικά και άλλες μορφές εθνομαρτύρων της Βορείου Ηπείρου.

Οι θυσίες του Βορειοηπειρωτικού ελληνισμού αποτελούν για όλους μας φωτεινό οδοδείκτη στον αγώνα για μια ΒΟΡΕΙΟ ΗΠΕΙΡΟ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ  ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.

 ΤΟ ΚΔΣ ΤΗΣ ΣΦΕΒΑ

ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΕΣ  ΤΟΥ  20ου ΑΙΩΝΑ  ΣΤΗΝ  ΒΟΡΕΙΟ  ΗΠΕΙΡΟ 

            Έχει λεχθή, ότι η ευτυχία διαρκεί πολύ λίγο, ενώ, αντίθετα, οι δύσκολες ώρες είναι ασύγκριτα περισσότερες. Αυτό, ακριβώς, συνέβη στην πολύπαθη Βόρειο Ήπειρο, τον περασμένο - εικοστό - αιώνα. Ειδικώτερα από το 1940 κι’ ύστερα. Όταν ο Ελληνικός Στρατός, καταδιώκοντας τον Ιταλό επιδρομέα, έφθανε δαφνοστεφανωμένος νικητής στην Βόρειο Ήπειρο, οι Βορειοηπειρώτες ζούσαν το όνειρο. Ζούσαν την ελευθερία. Κι’ όπως πίστευαν, την Ένωσή τους με την Μάνα Ελλάδα. Κορυτσά, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα - όλη η Βόρειος Ήπειρος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας, κάτω από την σκέπη της Γαλανόλευκης.

            

Όμως, τα όνειρα κρατάνε λίγο κι’ έπειτα σβύνουν και χάνονται. Έτσι και το όνειρο της πολυπόθητης λευτεριάς. Προτού προλάβουν να την χαρούν οι Βορειοηπειρώτες αδελφοί μας, έδωσε την θέση του στο πηχτό και αδιαπέραστο σκοτάδι της σκλαβιάς. Μιας σκλαβιάς ανείκουστης, που έστησε όλο τον αλβανικό πληθυσμό, ιδιαίτερα όμως, τον Βορειοηπειρωτικό, στο απόσπασμα. Ήταν η κομμουνιστική δικτατορία του Ενβέρ Χότζα.

 Οι φυλακές και οι εξορίες κυριολεκτικά στέναζαν από εκείνους που ήθελαν να μείνουν Ορθόδοξοι Χριστιανοί και Έλληνες : Παπάδες, δάσκαλοι, αγρότες, εργάτες, άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, βασανίστηκαν, πολλοί πέθαναν από τις κακουχίες η εκτελέστηκαν, άλλοι πνίγηκαν στα νερά του Ιονίου πελάγους κι’ άλλοι θανατώθηκαν στα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, στην προσπάθειά τους να περάσουν στην Ελλάδα. Από τον Βασίλη Σαχίνη (1943), μέχρι τον Αριστοτέλη Γκούμα (2010), το Βορειοηπειρωτικό Μαρτυρολόγιο είναι γεμάτο από τις σεπτές μορφές όλων εκείνων που πέθαναν, γιατί ήθελαν να μείνουν «πιστοί άχρι θανάτου» στα ιδεώδη της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού. Και που δεν πρέπει να τους ξεχάσουμε ποτέ.

             Για τον λόγο αυτό, η Σ.Φ.Ε.Β.Α. εκδίδει το ημερολόγιο του 2016, αφιερωμένο στους γνωστούς και άγνωστους Βορειοηπειρώτες ήρωες. Μην αρκεσθήτε μόνο να το πάρετε. Φυλλομετρήστε το ·  διαβάστε το · στοχαστείτε το χρέος που έχουμε : πρώτον απέναντι στους εθνομάρτυρες, και, δεύτερο και κυριώτερο, απέναντι σε όλους όσοι επιμένουν να ζουν στην γη των πατέρων των - «στη γη των τόσων στεναγμών» - παρά τις ποικίλες ανθελληνικές αλβανικές μεθοδεύσεις, που αποβλέπουν στο «άδειασμα» της Βορείου Ηπείρου από τους προαιώνιους Έλληνες κατοίκους της.

            Καλή χρονιά σε όλους, ευλογημένη παρά Κυρίου. Και για την Βόρειο Ήπειρο, ευχή μας και προσευχή μας να έλθη γρήγορα «το ποθούμενο», η Ένωσή της με την Μητέρα Ελλάδα.

†  Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

από sfeva.gr

Ο Ελεύθερος Λόγος Αργυροκάστρου 

σας εύχεται να αίσιο 2016 με υγεία και ευτυχία.

Είθε τo νέο έτος να εκπληρώσει την εθνική αποκατάσταση 

του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού! 

Αλβανοί ολιγάρχες κλέβουν την περιουσία των Χειμαρριωτών και η Ελλάδα κοιμάται - Συνέλευση της χειμαρριώτικης διασποράς στις ΗΠΑ τον Φεβρουάριο

Οι Έλληνες της Χειμάρρας που κατοικούν στις ΗΠΑ, καλούν σε έκτακτη παγκόσμια συνέλευση των Χειμαρριωτών, για να συζητηθεί το ζήτημα της λεηλασίας της περιουσίας της Χειμάρρας από Αλβανούς αξιωματούχους

 

      Στην κορυφή της λίστας των φιλοξενουμένων είναι ο  πρώην διευθυντής της CIA Τζορτζ Τένετ με καταγωγή από το χωριό Κηπαρό και ο Ολυμπιονίκης, Πύρρος Δήμας.

      Η κρίσιμη κατάσταση που διέρχεται η περιοχή της Χιμάρας, ειδικά μετά την εδαφική διαίρεση σε μία αυθαίρετη ενέργεια της κυβέρνησης της Αλβανίας, θεωρείται ως ιστορικό γίγνεσθαι, για το λόμπι των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ και της Διασποράς.

    Η Συνέλευση των Χειμαρριωτών θα πραγματοποιηθεί στις 19 - 22 Φεβρουαρίου 2016 στο Maryland των ΗΠΑ, με τη συμμετοχή προσωπικοτήτων από Χειμάρρα σε ολόκληρο τον κόσμο, καθώς και εκπροσώπων πολιτικών κομμάτων, διπλωματών και επενδυτών. Ουάσιγκτον DC (Washington DC).

      Η Κοινωνία των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ, (που ονομάζεται και, Himarioton Lobby of  USA), ένας οργανισμός που δημιουργήθηκε από τις αρχές του 20ου αιώνα, αποφάσισε να καλέσει, Συνέλευση των Χειμαρριωτών, για να συζητήσουν την κρίσιμη κατάσταση στην περιοχή της Χειμάρρας, ειδικά μετά την εδαφική διαίρεση τον Ιούλιο του 2014, η οποία επέφερε μια πιο σοβαρή επιδείνωση της κατάστασης, δημιουργώντας μια αβεβαιότητα και μια σοβαρή απειλή για το μέλλον της περιοχής και των ανθρώπων της Χειμάρρας.

      Η Διασπορά των Χειμαρριωτών  στις ΗΠΑ, ένας πολύ δραστήριος οργανισμός σε στενή συνεργασία με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ( State Department: ΥΠ.ΕΞ. των ΗΠΑ), έχει υψώσει τη φωνή της για μαζική κλοπή ακινήτων περιουσιών, από το αλβανικό κράτος, το οποίο, α)δημιούργησε ειδικούς Νόμους, κατά παράβαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και β)ενίσχυσε τις  ομάδες συμφερόντων με αυθαίρετες πράξεις, για να χτίσουν τουριστικά θέρετρα, με ανεξέλεγκτη μετακίνηση του πληθυσμού, αυξάνοντας την αντιπαράθεση, για να αλλάξει την ισορροπία εθνοτήτων και θρησκειών.

    Η περιοχή της Χειμάρρας, μια από τις πιο ελκυστικές περιοχές για τον τουρισμό, βρίσκεται στο στόχαστρο των Ολιγαρχών και της Μαφίας, για τους οποίους το αλβανικό κοινοβούλιο και η κυβέρνηση, έχουν υιοθετήσει μια σειρά νόμων, παραβιάζοντας το Σύνταγμα της χώρας και διεθνείς νόμους.

    Η Συνέλευση των Χειμαρριωτών των ΗΠΑ, θα λάβει μια σειρά από αποφάσεις σχετικά με το μέλλον της περιοχής της Χειμάρρας, ειδικά για την τελική διευθέτηση του περιουσιακού ζητήματος, διατηρώντας την εθνική ιστορική φυσιογνωμία  και την τουριστική ανάπτυξη και ορίζοντας μία στρατηγική  διμερών πολιτικών, με το αλβανικό κράτος, που θα βασίζεται  στις αρχές της αμοιβαιότητας και των ευρωπαϊκών αξιών.

    Πέρυσι, τον Μάιο 2014, ο Οργανισμός Χειμαρριωτών στις ΗΠΑ, έφερε στα Τίρανα, τρεις Γερουσιαστές των ΗΠΑ, για να μιλήσουν με τους ηγέτες του Αλβανικού Κράτους, σχετικά με την κατάσταση των ελευθεριών και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Περιφέρεια της Χειμάρρας. Επικεφαλής ήταν ο 12^ος  Εκπρόσωπος του Κογκρέσου στην περιοχή της Florida,  Κώστας Μπιλιράκης (Gus Bilirakis). Σημειωτέον ότι είχε μεν αναγγελθεί, αλλά δεν είχε οριστικοποιηθεί η συνένωση του Δήμου Χειμάρρας με την Βράνιστα, αντί με το Λούκοβο, όπως ήταν το ζητούμενο. Τελικά, η κυβέρνηση Ράμα έκανε το δικό της, χωρίς να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε αντίδραση εκ μέρους των ΗΠΑ.

     Οι συμμετέχοντες στην Συνέλευση των Χειμαρριωτών θα προσκληθούν   από την Αλβανία, την Ελλάδα και την κυβέρνηση των ΗΠΑ.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΗ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΧΕΙΜΑΡΡΙΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ  ΠΡΟΣ ΤΟΝ  ΠΡΕΣΒΗ DONALD  LU, ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΊΕΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ:

Από την  Sabina Koka Marsh:  Αγαπητέ Πρέσβη Lu,

      Μέχρι σήμερα, Αλβανοί αξιωματούχοι, και πριν και πρόσφατα στα κυβερνητικά γραφεία έχει αποδειχθεί ότι  εκμεταλλεύονται τις υπανάπτυκτες και ξεχαρβαλωμένες συνθήκες σε ολόκληρη  τη χώρα για να γεμίσουν τις τσέπες τους και να συγκεντρώσουν μεγάλες εκτάσεις ιδιοκτησίας, εν αγνοία πολλών Αλβανών.  Ως Χειμαρριώτισσα, , βλέπω την αλβανική νότια ακτή να την καταλαμβάνουν σιγά – σιγά  αυτά τα άτομα στη ν κυβέρνηση , παρόλο που πολλοί κάτοικοι δεν μπορούν ούτε να κτίσουν στις δικές τους ιδιοκτησίες.  

Ο σφετερισμός προς ίδιον όφελος της χώρας μας από το νεο-κομμουνιστικό καθεστώς συνεχίζεται τώρα, υπό το πνεύμα μιας αδυσώπητης φιλαργυρίας και τους μακιαβελικούς διαιτητές του να εμποδίζουν όλες τις νόμιμες αξιώσεις των ιδιοκτητών. Και εμείς που έχουμε χάσει την γη μας, εξαιτίας της επαίσχυντης ιστορίας της χώρας μας πρέπει τώρα να αναλάβουμε έναν καθημερινό αγώνα να ξαναδιεκδικήσουμε ότι ήταν πάντα δικό μας.

    Για παράδειγμα, ήταν προφανές ότι η αλβανική κυβέρνηση υπήρξε απρόθυμη  να αφήσει την  ιδιοκτησία τους πολίτες της και υπήρξε ιδιαίτερα δύσκολο για τους Αλβανούς πολίτες να χρησιμοποιήσουν  ισότιμα νομικά επιχειρήματαμα, λόγω της υπερισχύουσας διαφθοράς σε διάφορα επίπεδα των δικαστικών υπηρεσιών. Ο νόμος  7501 του Ποινικού Δικαίου  τώρα χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει τουριστικά χωριά, για να αποκτήσουν μεγάλα τμήματα της ακίνητης περιουσίας τα μέλη της αλβανικής κυβέρνησης, καθώς και οι στενοί τους  φίλοι και συνεργάτες, πράγμα που αρνούνται σε εκείνους που θα έπρεπε να δώσουν

ό,τι ήταν δικό τους , πριν τους το πάρουν.

      Τι μπορεί να κάνει η Πρεσβεία των ΗΠΑ για να βοηθήσει τους Αλβανούς να κατανοήσουν τη φύση και την έκταση της διαφθοράς που υπάρχει μέσα στην ίδια την κυβέρνησή τους; Μπορεί η Πρεσβεία των ΗΠΑ να παρέχει καθοδήγηση, καθώς και ένα δίχτυ ασφαλείας για τους Αλβανούς  που παίρνουν το ρίσκο να κάνουν κινήσεις για να αλλάξουν ή να ανατρέψουν κάποιους ανήθικούς νόμους, οι οποίοι έχουν προταθεί για να υπονομεύσουν  τους  Αλβανούς και τα δικαιώματά τους;    

   Είναι ειλικρινής μου ελπίδα,  πρέσβη Lu, ότι η αμερικανική πρεσβεία θα λάβει μέτρα μαζί με  τις κυβερνήσεις την Αμερικανική και την Αλβανική Κυβέρνηση, για να βοηθήσει τους Αλβανούς να ξαναδιεκδικήσουν την χώρα τους.    

Με εκτίμηση, Sabina Koka Marsh

Κάνσας, Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής

ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣΠΡΕΣΒΕΙΑΣ ΤΩΝ  ΗΠΑ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ DONALD  LU

 Γεια Sabina, είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ την Χειμάρρα, τον Ιούλιο και να συναντήσω  αρκετούς ηγέτες της ελληνικής εθνικής αλβανικής κοινότητας. Άκουσα  από αυτούς όλα τα σχετικά με την παράνομη κατάσχεση της περιουσίας και την άρνηση των δικαιωμάτων. Παρακολουθούμε τα θέματα αυτής της κοινότητας πολύ στενά. Εμείς το κάνουμε αυτό,  κατά τη διάρκεια εκλογών και όποτε υπάρχει κρίση. Επίσης, έχουμε τα μέλη του προσωπικού που επισκέπτονται τακτικά την περιοχή.

Εάν οι Αλβανοί έχουν ατομικές ανησυχίες σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα, μπορούν να τις υποβάλλουν στην πρεσβεία των ΗΠΑ και στο γραφείο του Συνηγόρου του Πολίτη  της Αλβανίας.

infognomonpolitics.blogspot.gr

Χριστουγεννιάτικη εγκύκλιος Ιεράς Μητροπόλεως Δρυϊνουπόλεως 2015 - Ηπειρώτικα κάλαντα

Αριθ.  Πρωτ. 101                           Εν Δελβινακίω τη 25η Δεκεμβρίου 2015

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  187η 

ΘΕΜΑ:  «Ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην» (Δανιήλ β΄ 35).

             Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α- 

            Όταν μελετάμε το ιερό και θεόπνευστο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, και μάλιστα τα κείμενα των Προφητών, βλέπουμε ότι το κέντρο όλων σχεδόν των προφητειών είναι το πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος υπήρξε "ο Μέγας Αναμενόμενος". Στο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ, συγκεκριμένα, αναφέρεται το όνειρο του βασιληά Ναβουχοδονόσορος. Ήταν η εποχή (6ος αι.πΧ.), που κρατούσε στην Βαβυλώνα, την πρωτεύουσα του βασιλείου του πολλούς Ιουδαίους αιχμαλώτους, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο εκλεκτός - νέος στην ηλικία - προφήτης Δανιήλ.

-Β-

            Το όνειρο του βασιληά ήταν πολύ συγκλονιστικό. Όταν, όμως, ξύπνησε δεν μπορούσε πια να το θυμηθή. Γι' αυτό, προσκάλεσε τους σοφούς της Βαβυλώνας και τους ζήτησε να βρουν ποιό ήταν το μυστηριώδες όνειρο και να το εξηγήσουν. Τους εδήλωσε δε, ότι αν δεν το κατορθώσουν, θα τους εθανάτωνε όλους. Όμως, παρά τις πιέσεις και τις απειλές του Ναβουχοδονόσορος, κανένας δεν μπόρεσε να βοηθήση τον βασιληά να το θυμηθή, αλλά ούτε και κανένας μπόρεσε να το μαντεύση και, φυσικά, να το εξηγήση.

-Γ-

            Όμως, ο Θεός αποκάλυψε στον Δανιήλ ποιό ήταν το όνειρο. Έτσι, χωρίς να χάση καιρό, εμφανίστηκε μπροστά στον βασιληά και άρχισε να του το διηγήται και να το εξηγή. - Εσύ, βασιληά, είπε στον Ναβουχοδονόσορα, είδες ότι είχες σταθή μπροστά σε μία μεγάλη εικόνα, που η όψη της προκαλούσε φόβο. Το κεφάλι της εικόνας ήταν από καθαρό χρυσάφι. Τα χέρια, το στήθος και τα μπράτσα ήταν ασημένια. Η κοιλιά και οι μηροί χάλκινοι, ενώ οι κνήμες σιδερένιες. Τα πόδια της εικόνας ήταν από μείγμα σίδερου και χώματος.

            Αλλά, ενώ έβλεπες την εικόνα, ξαφνικά, και χωρίς να ενεργήσουν ανθρώπινα χέρια, μια μικρή πέτρα ξεκόπηκε από κάποιο βουνό και, πέφτοντας χτύπησε τα πόδια της εικόνας. Οπότε όλα τα υλικά της έγιναν σκόνη, που την σκόρπισε ο άνεμος και δεν βρέθηκε πουθενά. "Και ο λίθος ο πατάξας την εικόνα εγενήθη όρος μέγα και επλήρωσε πάσαν την γην". Δηλαδή, ο λίθος, η μικρή εκείνη πέτρα έγινε ένα τεράστιο βουνό, που κάλυψε όλη την γη.

-Δ-

             Άρα γε, όμως, τι ήθελε να φανερώση ο Θεός με την εικόνα εκείνη ; Ο Δανιήλ, με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος, εξήγησε στον Ναβουχοδονόσορα το βαθύτερο νόημα του ονείρου του. Του είπε, λοιπόν, ότι το χρυσό κεφάλι της εικόνας ήταν η βασιλεία του Ναβουχοδονόσορα. Τα υπόλοιπα μέρη σήμαιναν τα διάφορα βασίλεια, που θα διαδέχονταν το ένα το άλλο, το τελευταίο ήταν η αυτοκρατορία της Ρώμης. Ακόμη, η επιβλητικότητα εκείνης της εικόνας ήταν φαινομενική, ενώ ο μικρός λίθος, που δεν αποκόπηκε από χέρια ανθρώπων, εξεικόνιζε τον Σωτήρα Χριστό, που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαριάμ εκ Πνεύματος Αγίου. Και το άπλωμα του λίθου σ' όλη την γη, εξεικόνιζε  την παγκόσμια και αιώνια βασιλεία του Χριστού, δηλαδή την Εκκλησία.

-Ε-

            Ναι, αγαπητοί αδελφοί !  Το παιδίον Ιησούς, που γεννήθηκε μέσα στον σκοτεινό και βρώμικο σταύλο της Βηθλεέμ, ενίκησε τις ψεύτικες ειδωλολατρικές θρησκείες, και τις συνέτριψε. Μικρή και αδύναμη φάνηκε στην αρχή η Εκκλησία, που πολεμήθηκε από εβραίους και ειδωλολάτρες όσο άλλος κανείς, αλλά ισχυροποιείτο μέρα με την ημέρα και κατακτούσε αναρίθμητες ανθρώπινες καρδιές. Και της Εκκλησίας, που είναι η πνευματική βασιλεία του Χριστού, "ουκ έσται τέλος". Ας μη φοβώμαστε, λοιπόν, όσους πολεμάνε τον Χριστό και την Εκκλησία Του. Ας ζήσουμε τα φετεινά Χριστούγεννα με χαρά, με προσευχή και με αγάπη για τους ανθρώπους, μάλιστα δε για εκείνους που έρχονται σαν πρόσφυγες στην Πατρίδα μας και θαλασσοδέρνονται και κάποιοι πνίγονται στα κύματα του Αιγαίου.

            Θάρρος, αδελφοί μου. Ο Χριστός "εξήλθε νικών και ίνα νικήση" (Αποκ. στ  2). Ας ζήσουμε όλοι την μεγάλη γιορτή μας με πίστη και φλόγα και χαρά χριστιανική. Χρόνια πολλά σε όλους, άγια, ευλογημένα.  ΑΜΗΝ.   

Διάπυρος ευχέτης εν Χριστώ Γεννηθέντι

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ο Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

Ο Ελεύθερος Λόγος Αργυροκάστρου σας εύχεται καλά Χριστούγεννα,

χρόνια πολλά και ευτυχισμένα

Χριστουγεννιάτικη επίσκεψη σε Πολένα και Μπομποστίτσα

Πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του Θεού και φέτος η Χριστουγεννιάτικη επίσκεψή μας στα μέρη της Κορυτσάς. 

Μέλη της ΣΦΕΒΑ, μαζί με πολυμελή κλιμάκια των Συνεργαζομένων Γυναικείων Σωματείων Θεσσαλονίκης και των Δεσμών Ελλήνων, επισκεφθήκαμε την Πολένα και την Μπομποστίτσα. 

Στην Πολένα, τα παιδιά του κατηχητικού και του φροντιστηρίου ελληνικής γλώσσας (θυμίζουμε ότι το αλβανικό κράτος απαγορεύει σε αυτό και παρόμοια ελληνικά χωριά τη διδασκαλία των ελληνικών στα δημόσια σχολεία) είχαν ετοιμάσει μία όμορφη σχολική γιορτή, την οποία τίμησε με την παρουσία του και ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδας στην Κορυτσά. 

Στο τέλος, προσφέρθηκαν πλούσια δώρα σε όλα τα παιδιά.

ΣΦΕΒΑ, 20-12-2015

Ράμα και Μπερίσα παραδέχονται την πληθυσμιακή αλλοίωση της Χιμάρας και των Αγίων Σαράντα

Μια κόντρα που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες με αφορμή τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Ράμα στους Αγίους Σαράντα, επιβεβαιώνει τις καταγγελίες της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας για αλλοίωση του πληθυσμού και την υφαρπαγή περιουσιών στις περιοχές των Αγίων Σαράντα και της Χιμάρας.

Με αφορμή την υπόθεσης αρπαγής παραθαλάσσιου κτήματος που ανήκει στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στους Αγίους Σαράντα από άτομο με καταγωγή από την Βοριά Αλβανία, ο Ράμα δήλωσε ότι 50 χιλιάδες στρέμματα έχουν κλαπεί στους Αγίους Σαράντα και στην παραθαλάσσια ζώνη της Χιμάρας «μέσω πλαστογραφίας και της διαφθοράς από άτομα που δεν έχουν καμία σχέση ή καταγωγή από την περιοχή».

Επί λέξη ο Ράμα είπε: «Έχουν πάρει τα κτήματα των Χιμαραίων με πλαστογραφίες και διεφθορά, άτομα που δεν έχουν καμία σχέση η καταγωγή από την περιοχή. Άτομα που έφερε από τις Άλπεις ο Σαλί Μπερίσα και τους έκανε ιδιοκτήτες στο Ιόνιο».

Απαντώντας ο Σαλί Μπερίσα δήλωσε από το βήμα της Αλβανικής Βουλής:

«Εγώ έχω δουλέψει με πρόγραμμα. Στους Αγίους Σαράντα έχω κατεβάσει λάμπηδες και μόνο λάμπηδες». Επιβεβαιώνοντας έτσι τις κατηγορίες για συστηματική και προγραμματισμένη αλλοίωση του πληθυσμού της περιοχής. Οι Λάμπηδες είναι μουσουλμάνοι που ζουν στην Λαμπουριά, περιοχή ανατολικά της Χιμάρας, πίσω από την Ακροκεραύνια όρη.

Συνεχίζει ο Μπερίσα αναλύοντας τον λόγο που έκανε ότι έκανε: «Οι Κοκδημαίοι (οι πρόγονοι του βουλευτή Κοκδήμα απ' την Χιμάρα) στήριξαν τον Ζωγράφο» δηλαδή την κυβέρνηση της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου του Γεωργίου Ζωγράφου.

Όλοι ξέρουμε ότι οι Αλβανικές Κυβερνήσεις των τελευταίων 100 χρόνων έχουν προσπαθήσει μεθοδικά και συστηματικά να αλλοιώσουν τον Ελληνικό πληθυσμό στους Αγίους Σαράντα και στην Χιμάρα αλλά αυτοί είναι οι πρώτοι πρωθυπουργοί της Αλβανίας που το παραδέχονται δημοσίως.

Τα τελευταία 25 χρόνια η πολιτική που εφαρμόζουν είναι απλή, υφαρπάζουν τις περιουσίες από τους Βορειοηπειρώτες προκαλώντας τους οικονομικές δυσκολίες και τους υποχρεώνουν να αφήσουν τις πατρογονικές τους εστίες. Η περιουσία τους καταλήγει σε Αλβανούς οι οποίοι με την σειρά τους θα μετακομίσουν στην νέα τους περιουσία αλλάζοντας έτσι την πληθυσμιακή σύνθεση της εκάστοτε περιοχής.

Η πολιτική τους είναι απλή και αποδοτική, εθνοκάθαρση μέσω οικονομικού στραγγαλισμού. 

Αναδημοσίευση από: http://www.himara.gr

Η εκδήλωση στο Αλύκο και τι οφείλουν να ενθυμούνται οι Έλληνες

Ο Ελληνισμός της Αλβανίας υπέστη ανείπωτα μαρτύρια υπό το κομμουνιστικό καθεστώς των Εμβέρ Χότζα και Ραμίζ Αλία, αλλά κατόρθωσε να αντέξει. Διατήρησε την ορθόδοξη πίστη και την ελληνική εθνική συνείδηση, παρά το γεγονός ότι από το 1967 επιβλήθηκαν διά ροπάλου η αθεΐα και οι εκκλησίες μετατράπηκαν σε στάβλους ή γυμναστήρια.

Σε μια εποχή κατά την οποία η κυβερνώσα Αριστερά αρνείται ακόμη και να εκστομίσει τον όρο «Βόρειος Ηπειρος» και σε μια στιγμή όπου επιχειρείται η επανασυγγραφή των σχολικών βιβλίων από τους αποδομητές της εθνικής μας ταυτότητας, είναι χρέος μας να θυμόμαστε τους συγχρόνους εθνομάρτυρες: τους γνωστούς και αγνώστους Ελληνες της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι έχασαν τη ζωή τους στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, στις φυλακές, στα βασανιστήρια και τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα των τυράννων που είχαν έδρα τα Τίρανα.

Γι' αυτό εκφράζω τον έπαινό μου και τη συγκίνησή μου για την εκδήλωση, την οποία αποφάσισε να διοργανώσει στις 12/12/2015 στην κεντρική πλατεία του Αλύκου της Βορείου Ηπείρου η Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας ΟΜΟΝΟΙΑ σε συνεργασία με τον Δήμο Φοινικαίων. Όπως αναφέρει το σχετικό δελτίο Τύπου, τιμούν τη μνήμη «των μαρτύρων της κομμουνιστικής δικτατορίας που αγωνίστηκαν για δημοκρατία και εθνική δικαίωση».

Ενδιαφέρουσες επισημάνσεις: Α) Η πλατεία του Αλύκου λέγεται πλατεία Κύπρου. Ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός δεν λησμονεί την ημικατεχόμενη Κύπρο μας. Β) Την ίδια ημέρα συμπληρώθηκαν 21 χρόνια από την εκδημία του μακαριστού μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, ο οποίος έκανε τα πάντα για την πανελλήνια και διεθνή προβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών κατά τα δύσκολα εκείνα χρόνια.

Οι διοργανωτές της εκδηλώσεως επέλεξαν το Αλύκο για να θυμίσουν την ηρωική ενέργεια τεσσάρων νέων ανδρών από το χωριό αυτό, που έπεσαν νεκροί στις 10/12/1990, κατά την προσπάθειά τους να δραπετεύσουν από την ανθελληνική και αντιχριστιανική καταπίεση και να έλθουν στην Ελλάδα. Ο Θύμιος Μάσιος, ο Βαγγέλης Μήτρος, ο Θανάσης Κώτσης και ο Αηδόνης Ράφτης πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ από τους Αλβανούς φρουρούς. 

Στις 12/12/1990 χιλιάδες κάτοικοι του Αλύκου και των γύρω χωριών έφτασαν έως τους Αγίους Σαράντα με ελληνικές σημαίες, κραυγάζοντας «Ραμίζ Αλία, είσαι δολοφόνος». Ηταν η πρώτη μαζική διαδήλωση του χειμαζόμενου Ελληνισμού, έπειτα από 45 χρόνια κομμουνιστικής δικτατορίας. Ο αλβανικός στρατός τούς εμπόδισε με τανκς και οι Βορειοηπειρώτες απάντησαν με πετροπόλεμο.

Η σημερινή κατάσταση για τον Ελληνισμό που έχει απομείνει στην Αλβανία δεν είναι πολύ καλύτερη. Τυπικά μεν δεν υπάρχει δικτατορία, αλλά τα δύο μεγάλα αλβανικά κόμματα που εναλλάσσονται στην εξουσία προσπαθούν να αφελληνίσουν τη Βόρειο Ηπειρο.
Τι γνωρίζει, άραγε, η σημερινή νεολαία μας για τους τέσσερις εθνομάρτυρες του Αλύκου;

Κωνσταντίνος Χολέβας

δημοκρατία

Το γραμματόσημο της Αυτόνομης Χιμάρας

  

 Έναν μήνα ακριβώς μετά την κήρυξη του 1ου Βαλκανικού πολέμου ο αξιωματικός της Ελληνικής Βασιλικής Χωροφυλακής Σπύρος Σπυρομήλιος απελευθερώνει μετά από απόβαση την Χειμάρρα εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων. Ήδη η Θεσσαλονίκη είναι μία εβδομάδα απελευθερωμένη, Όμως στο μέτωπο της Ηπείρου ο στρατός είναι καθηλωμένος μπροστά στο Μπιζάνι. Έτσι αποφασίζονται δύο αποβατικές ενέργειες. Μία στους Αγίους Σαράντα που αποτυγχάνει και η άλλη στην Χειμάρρα που στέφεται με επιτυχία.

       Στις 5 Νοεμβρίου 1912, στις πρώτες πρωϊνές ώρες ο Σπυρομήλιος, Χειμαρριώτης και ο ίδιος, φθάνει επί του ατμομυοδρόμωνα «Αχελώος», αποβιβάζει δύναμη Χειμαρριωτών εθελοντών και Κρητών χωροφυλάκων και μετά από μια αψιμαχία έμπροσθεν του τουρκικού διοικητηρίου απελευθερώνει την Χειμάρρα. Τις επόμενες ημέρες νικώντας τα οθωμανικά ασκέρια που καταφθάνουν, εδραιώνεται σε όλη την περιοχή της Χειμάρρας. Οι κάτοικοι, όλοι Έλληνες, πανηγυρίζουν και όλα τα χωριά ντύνονται στις γαλανόλευκες. Όμως οι μεγάλες δυνάμεις προορίζουν τα εδάφη της Βορείου Ηπείρου να αποτελέσουν τμήμα του νεοσύστατου αλβανικού κράτους και πιέζουν με εκβιαστικά διλήμματα την ελληνική κυβέρνηση να αποσύρει τον στρατό της από τα εδάφη αυτά. Η ελληνική κυβέρνηση υποκύπτει και διατάσσει την αποχώρηση από τα ελληνικότατα, από τα πανάρχαια χρόνια, εδάφη του βορειότερου τμήματος της Ηπείρου.

    Πρώτοι ξεσηκώνονται οι Χειμαρριώτες και στις 9 Φεβρουαρίου 1914 ο Σπύρος Σπυρομήλιος κηρύσσει την περιοχή της Χειμάρρας αυτόνομη. Μετά από μία εβδομάδα θα ακολουθήσει και η υπόλοιπη Βόρειος Ήπειρος και στο Αργυρόκαστρο θα ανακηρυχθεί η Αυτόνομη Πολιτεία της Βορείου Ηπείρου.

Στις 10 Φεβρουαρίου, την επόμενη ημέρα από την ανακήρυξη της αυτονομίας, κυκλοφορεί στην Χειμάρρα η πρώτη σειρά γραμματοσήμων. Κατασκευασμένα με πρόχειρα μέσα και με αστραπιαία ταχύτητα τα τέσσερα γραμματόσημα της σειράς αξίας 1, 5, 10 και 25 λεπτών. Το χαρτί βρέθηκε εκεί, ένα περίεργο ημιδιαφανές και ανομοιογενές χαρτί. Κατασκευάστηκαν και δυο σφραγίδες. Η μία με την εικόνα του γραμματοσήμου. Η δεύτερη με την αναγραφή της ονομαστικής αξίας. Στην συνέχεια αποτυπώθηκε το μονόγραμμα που υπήρχε στο δακτυλίδι του Σπυρομήλιου ΣΜ. Τυπώθηκαν 1000 σειρές (το 25λεπτο). Οι μικρότερες αξίες σε 1500 έως 1700 αντίτυπα.

      Πολύ γρήγορα έγινε γνωστό το γεγονός. Όλοι ζητούσαν να αγοράσουν από τα γραμματόσημα αυτά. Σύντομα έφθασαν αντιπρόσωποι μεγάλων φιλοτελικών οίκων της Ευρώπης που πλήρωναν σε χρυσό για να αποκτήσουν κάποια από αυτά τα γραμματόσημα. Όμως τα περισσότερα είχαν ήδη πουληθεί και κάποια λίγα μόνο είχαν χρησιμοποιηθεί για την αλληλογραφία.

Σήμερα τα γραμματόσημα αυτά είναι σπάνια και πολύ ακριβά. Όμως κυκλοφορούν και «ανατυπώσεις» που κατασκευάστηκαν στην Αθήνα στους επόμενους μήνες σε διαφορετικό όμως χαρτί.

Δημήτρης Περδίκης

stamps-philatelic.blogspot.gr

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου: Μνημόσυνο για τον Μητροπολίτη Σεβαστιανό στην Αθήνα - 21 χρόνια από την κοίμηση του

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΠΑ. ΣΥ. ΒΑ) και η Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (Σ.Φ.Ε.Β.Α), σας προσκαλούν στο Μνημόσυνο του Αρχηγού και πνευματικού καθοδηγητή τους Μητροπολίτου Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κυρού Σεβαστιανού, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015 και ώρα 09.30 π.μ στον Ιερό Ναό Αγίου ΝικολάουΠευκακίων (οδός Ασκληπιού 38, Αθήνα).

Εικοσιένα χρόνια από την εκδημία του, τιμούμε τη μνήμη του Ακρίτα Ιεράρχη και προμάχου των δικαίων του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού και ταυτόχρονα υποσχόμαστε συνέχιση του Αγώνα μέχρι την πλήρη κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αδελφών μας.

Τα Διοικητικά Συμβούλια

ΠΑ.ΣΥ.ΒΑ- Σ.Φ.Ε.Β.Α

Συμπληρώνονται σήμερα 12 Δεκεμβρίου 2015, 21 χρόνια από την κοίμηση του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού

Γράφει ὁ Χρύσανθος Σιχλιμοίρης, Ὀδοντίατρος

Ὑπάρχουν πράγματι στιγμὲς ποὺ ἡ γραφίδα ἀποδεικνύεται ἀδύναμη νὰ ἀποτυπώσει πιστὰ στὸ χαρτὶ ὅλες τὶς πτυχὲς μίας πολύπλευρης, χαρισματικῆς προσωπικότητας καὶ νὰ ἑρμηνεύσει ἀποτελεσματικὰ τὸ χαρακτήρα καὶ τὸ ὕψος τῆς μεγαλωσύνης της. Καὶ τοῦτο διότι τὸ μεγαλεῖο μίας ἁγιασμένης μορφῆς δὲν ὑπόκειται στοὺς συνήθεις κανόνες τῆς ψυχρῆς λογικῆς καὶ συνεπῶς, δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτελέσει ἀντικείμενο μίας κοινῆς ἁπλοϊκῆς ἑρμηνείας.

Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κυρὸς Σεβαστιανὸς ὑπῆρξε μία τέτοια, ὄντως μεγάλη καὶ ἐξαγιασμένη, φυσιογνωμία ποὺ μὲ τὴν ὅλη βιοτὴ καὶ...

τὸ ἐν γένει παράδειγμά της ἀπέδειξε πὼς εἶχε πρὸ πολλοῦ ξεπεράσει τὰ ὅρια τοῦ φθαρτοῦ κόσμου μας καὶ εἶχε σπάσει τοὺς περιορισμοὺς τῆς ἐγωιστικῆς ἀνθρωπίνης φύσεως.

Ὁ Μητροπολίτης Σεβαστιανὸς δὲν διακρίθηκε μόνο ἐπειδὴ πέτυχε νὰ εἶναι συνεπὴς στὴν ἄσκηση τῶν ποιμαντορικῶν του καθηκόντων, οὔτε ἐπειδὴ φρόντιζε νὰ ἐκπληρώνει πάντοτε στὸ ἀκέραιο τὶς ὑποχρεώσεις του ἀπέναντι στὸ εὐλαβὲς ποίμνιό του. Εἶναι ἀλήθεια ὅτι δὲν καταπιάστηκε μονομερῶς μὲ τὴν ὑλικοτεχνικὴ ἀνάπτυξη τῆς φτωχῆς του ἐπαρχίας, οὔτε ἀσχολήθηκε μονάχα μὲ τὸν πνευματικὸ καταρτισμὸ τῶν εὐσεβῶν χριστιανῶν τῆς μητροπόλεώς του. Ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἔκανε νὰ ξεχωρίζει καὶ νὰ διακριθεῖ ἤτανε ὅτι κατόρθωσε νὰ ἀναπτερώσει, σὲ δύσκολους καιρούς, σὰν ἄλλος Μωυσῆς, τὴν ἀποσταμένη ἐλπίδα ἑνὸς ὁλόκληρου λαοῦ, τοῦ ἑλληνισμοῦ τῆς Βορείου Ἠπείρου, ὁ ὁποῖος βρῆκε στὸ πρόσωπο τοῦ ἡρωικοῦ Δεσπότη τὸ θαρραλέο ἀγωνιστὴ γιὰ τὴ Λευτεριά του.

Ἀποτελεῖ πλέον κοινὴ διαπίστωση ὅτι ὁ σύγχρονος ἀγώνας γιὰ τὴν Βόρειο Ἤπειρο συνδέεται ἄρρηκτα μὲ τὴν ἀκίβδηλη μορφὴ τοῦ πυρφόρου Σεβαστιανοῦ. Σὲ μία ἐποχὴ ποὺ ἕνα πέπλο παγερῆς ἀδιαφορίας - ἀρκετὲς φορὲς σκόπιμης - κάλυπτε τὸ δράμα καὶ τὸ κλάμα τῶν Βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν ποὺ στέναζαν κάτω ἀπὸ τὸ κομμουνιστικὸ καθεστῶς τῆς "σοσιαλιστικῆς" Ἀλβανίας, μόνο ἡ στεντόρεια καὶ ἀσυμβίβαστη φωνὴ τοῦ ἀοιδίμου Σεβαστιανοῦ, προσπαθοῦσε νὰ ταράξει τὰ λιμνάζοντα ὕδατα τῆς προκλητικῆς νωθρότητας καὶ νὰ σπάσει τὸ φράγμα τῆς ἔνοχης σιωπῆς, τῆς σιωπῆς ποὺ πατρονάριζαν ἔξυπνα οἱ φίλοι τοῦ "σοσιαλιστικοῦ μοντέλου" τῆς γείτονος.

Μὲ τὴν συναίνεση τῶν κατὰ τόπους Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν καὶ μὲ τὴν φροντίδα ἐπιτοπίων συλλόγων, ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν οὐσιαστικὴ συμπαράσταση τῆς Σ.Φ.Ε.Β.Α. καὶ τοῦ ΠΑ.ΣΥ.Β.Α., εἶχε ἐπισκεφτεῖ πολλὲς πόλεις τῆς Πατρίδας μας καταστώντας κοινωνὸ τοῦ δράματος, τὸν Ἑλληνικὸ λαό. Πέταξε καὶ στὴν ἀλλοδαπὴ (Στρασβοῦργο, Κογκρέσσο Ἀμερικῆς, Λονδίνο, Βρυξέλλες κ.ἀ.) γιὰ νὰ ἀποβραχυκυκλώσει τοὺς Διεθνεῖς Ὀργανισμοὺς καὶ τὸν ἀπόδημο ἑλληνισμὸ ἀπὸ τὴν ἀδιαφορία καὶ λησμονιὰ ἑνὸς κομματιοῦ τῆς Ἑλλάδας ποὺ ὑπέφερε τὰ πάνδεινα μέσα στὴν καρδιὰ τῆς Εὐρώπης.

Δυστυχῶς συχνὰ δέχθηκε κακόβουλες ἐπιθέσεις καὶ ἔγινε ἀντικείμενο κακόπιστης κριτικῆς, ὄχι μόνο ἀπὸ πολιτικοὺς ποὺ τοῦ ἀπέδιδαν πολιτικὲς σκοπιμότητες καὶ κομματικὲς φιλοδοξίες ἀλλὰ καὶ ἀπὸ θρησκευόμενους ἀνθρώπους ποὺ δὲν μπόρεσαν νὰ ἀκουλουθήσουν τὸν ἐπώδυνο ἀνήφορο τοῦ ἀγώνα μήπως χαρακτηριστοῦν ὅπως καὶ ὁ Σεβαστιανός, «ἀκραῖοι», «φασίστες», «ἐθνικιστὲς» κλπ. Ὄχι μόνο ἀπεῖχαν, ἀλλὰ καὶ λοιδωροῦσαν τὶς ἐκδηλώσεις του γιὰ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, τὰ ἐθνικὰ μνημόσυνα στὸ Γράμμο καὶ στὴ Μάχη τῆς Κόνιτσας, δῆθεν ὅτι «ἡ ἐκκλησία κοιτᾶ τὴν ψυχὴ καὶ τὸν ἁγιασμό της» καὶ δὲν πρέπει νὰ μιλᾶ γιὰ τὴν πατρίδα καὶ γιὰ Ἕλληνες σκλαβωμένους… Εὐτυχῶς ὅμως ποὺ τὰ λόγια τοῦ γέροντος Ἐφραὶμ τοῦ Κατουνιακιώτου, ἀνεύπαυσαν τὸν λογισμὸ τοῦ Δεσπότη ὅταν ρωτήθηκε γι' αὐτὸ τὸ θέμα στὴ Σκήτη. Ὁ ἀσκητὴς τὸν ἀγκάλιασε λέγοντάς του νὰ συνεχίσει νὰ «φωνάζει» καὶ τοῦ εὐχήθηκε μαζὶ μὲ τὴ μαρτυρία τοῦ ἀγώνα, νὰ δώσει καὶ τὸ αἷμα του γιὰ τὴ Βόρειο Ἤπειρο, «ζηλεύοντας» αὐτὴ τὴ μεγάλη τιμή…

Ὅλα βέβαια γκρεμίστηκαν σὰν χάρτινοι πύργοι ὅταν στὴν διαθήκη του ἀποτυπώθηκε ἡ μεγάλη καρδιὰ τοῦ Σεβαστιανοῦ, συγχωρώντας αὐτοὺς ποὺ τόσο τὸν εἶχαν λυπήσει, φθάνοντας μέχρι τοῦ σημείου νὰ μεθοδεύσουν καὶ τὴν φυσικὴ ἐξόντωσή του. Ἀκόμη καὶ αὐτοὶ οἱ λίγοι σήμερα, θὰ ἔχουν ἀλλάξει γνώμη γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ ἀοιδίμου Ἱεράρχου, γιὰ τὸ πόσο δίκαιο εἶχε ποὺ «φώναζε» πάνω στὸ Ἐθνικό μας Θέμα τῆς Βορείου Ἠπείρου, διαβλέποντας μὲ τὸ φωτισμένο του μάτι, τοὺς μεγαλοϊδεατισμοὺς τῆς γείτονος (Μεγάλη Ἀλβανία, UCK, Τσαμουριὰ κλπ), κρούοντας τῶν κώδωνα τοῦ κινδύνου στοὺς ἁρμοδίους. Τότε πολλοὶ τὸν λοιδοροῦσαν, χωρὶς νὰ μποροῦν νὰ συλλάβουν αὐτὸ ποὺ ἀπὸ τότε προέβλεπε ὁ Σεβαστιανός, τὴν σκόπιμη ἀντι-προβολὴ τῆς Τσαμουριᾶς ἀπὸ τὴν Ἀλβανία, σὲ ἀντιπερισπασμὸ τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ Ζητήματος.

Πέθανε πάμφτωχος, ὁ τόσο πλούσιος στὰ πνευματικὰ καὶ στὰ ἐθνικά, στερούμενος καὶ τὶς στοιχειώδεις ἀνέσεις - ὅπως π.χ. τὸ καλοριφὲρ -, σκορπώντας ὅμως ἀφειδῶς στοὺς ρακένδυτους καὶ πειναλέους φυγάδες, χωρὶς διάκριση ἂν ἦταν Ἕλληνες ἢ Ἀλβανοί, χριστιανοὶ ἢ μουσουλμάνοι. Πέρασαν ἔτσι ἀπὸ τὰ χέρια του τεράστια ποσὰ ποὺ σύμφωνα μὲ τὴν ἀποσταλεῖσα πρὸς τὸν τότε Νομάρχη κατόπιν αἰτήσεως, σχετικὴ κατάσταση ἐξόδων πρὸς τοὺς φυγάδες, αὐτὰ ξεπερνοῦσαν τὸ ἕνα δισεκατομμύριο δραχμές.

Τὸ βαρὺ πένθος τῶν χιλιάδων κόσμου ποὺ ἔφθασε στὴν ἀκριτικὴ Κόνιτσα - κι' ἀπὸ τὸ ἐξωτερικὸ ἀκόμη - τὴν ἡμέρα τῆς κηδείας του, ἐπεκύρωσε μὲ τὸν πλέον πανηγυρικὸ τρόπο τὴν ἁγνότητα τῶν προθέσεών του γιὰ τὸ ἐθνικὸ ζήτημα τῆς Βορείου Ἠπείρου, τοῦ ζητήματος ποὺ ἐκκρεμεῖ ἀκόμη καὶ ποὺ ὁ ἀσυμβίβαστος Δεσπότης τὸ 1992 - αὐτός, καὶ ὄχι ἡ Κυβέρνηση ὅπως ὄφειλε - ἔθεσε μὲ τηλεγραφήματα ἐνώπιον τῶν 4 Ὑπουργῶν τῶν Μεγάλων Δυνάμεων.

Τὴν βεβαιότητά του γιὰ τῆς ἀλήθειας τὴν ὁριστικὴ καὶ αμετάκλητη Νίκη, τὴν εἶχε κάμει σύνθημά του στὶς ἑκατοντάδες ὁμιλίες, σύνθημα ποὺ θὰ δονεῖ τὶς καρδιὲς ὅλων ἐκείνων ποὺ τὸν γώρισαν καὶ στάθηκαν δίπλα του, ἰδιαίτερα τῶν Βορειοηπειρωτῶν, ποὺ τόσο τὸν ἀγάπησαν ἐξαιτίας τῆς δικῆς του ἀγάπης:

"ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ! ΚΑΙ Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΕΣΤΗ" .

 Νὰ ἔχουμε τὴν εὐχή του καὶ νὰ νὰ τὸν μιμηθοῦμε στὴν ἀγάπη του γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Ἑλλάδα ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ τοὺς ἀγῶνες του…

www.orthodoxia-ellhnismos.gr

12 Δεκεμβρίου 1990: Μνήμη των ηρώων του Αλύκου

12 Δεκεμβρίου 1990 - Αλύκο

Ξημέρωνε του  Αη Σπυρίδωνα όταν 4 παλικάρια από το χωριό Αλύκο των Αγίων Σαράντα αποφασίσανε να πάρουνε το δρόμο για τη λευτεριά. Δύσκολο το εγχείρημα. Λίγοι τα κατάφεραν. Το’ ξεραν άλλωστε. Η απόφασή τους ήτανε για λευτεριά ή θάνατο. Στη δική τους περίπτωση ήταν για θάνατο. Στην προσπάθεια να περάσουν την ελληνο-αλβανική μεθόριο έγιναν αντιληπτοί από τους αλβανούς φρουρούς, οι οποίοι τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Ο δρόμος τους έμεινε ατέλειωτος. Και τα κορμιά τους άταφα στα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα. Για παραδειγματισμό. Και διαπόμπευση.

Ο αέρας έφερε το μήνυμα στις χαροκαμένες μανάδες στο Αλύκο κι ήταν τ’ άταφα κορμιά πόνος πιο μεγάλος απ’ το θάνατο. Αυθόρμητα άφησε το θρήνο η μάνα  και χύμηξε στο δρόμο. Κοντά της κι οι άλλες. Και πίσω τους όλο το χωριό. Χωρίς να συνεννοηθούν οι Αντιγόνες κίνησαν με τα πόδια που τα έσπρωχνε η οργή να πάνε στα σύνορα να πάρουν τα κορμιά για να τα θάψουν όπως πρέπει. Στο δρόμο το πλήθος πύκνωνε. Βγήκαν οι Έλληνες κι απ’ τ’ άλλα χωριά κι ενώθηκαν με το ανθρώπινο ποτάμι.

Οι φρουροί δεν αντέδρασαν. Ας ήταν αυτοί που είχαν τα όπλα. Φοβήθηκαν. Ποτάμι οργής δεν είχαν ξαναδεί. Κι αυτό το πλήθος είχε πόνο στα μάτια που το δάκρυ στέρεψε και τώρα δακρύζαν αίμα. Πήρανε τα κορμιά και με πορεία λαμπρή γυρίσανε στο Αλύκο. Αλλ’ όχι, ο πόνος δεν ημέρεψε. Το πλήθος όρμηξε στην από χρόνια κλειδωμένη εκκλησιά που οι αλβανοί χρησιμοποιούσαν για αποθήκη, την άδειασε κι έστησε εκεί τα 4 φέρετρα. Κι εκεί στην ερημωμένη εκκλησιά, χωρίς παπά ή ψάλτη, πάνε χρόνια που απαγορεύτηκε η λατρεία, ζήτησαν απ’ το Θεό να μάθουν πάλι να προσεύχονται για να γαληνεύει ο πόνος.

Κι ύστερα…. Ω, ύστερα. Όλοι μαζί πήραν στους ώμους τα φέρετρα των αδικοχαμένων και κίνησαν για τους Αγίους Σαράντα  γιατί η φωνή βρήκε το δρόμο της, η καρδιά άλλο πια δεν προσκυνά και η ψυχή σήκωσε το κεφάλι. Περνά το ανθρώπινο ποτάμι και γίνεται κάλεσμα στα χωριά του Βούρκου. Βουβοί στο διάβα του κι άλλοι ενώνονται μαζί του. Κι εκεί στην  πόλη των Αγίων Σαράντα με τα φέρετρα για σημαία ξεσπά.

Οι αλβανοί φρουροί που έχουν επιστρατευθεί για να αντιμετωπίσουν την κατάσταση δεν ξέρουν τι να κάνουν. Αυτό δεν έχει ξανασυμβεί. Στην Αλβανία του Χότζα και του Αλία λέξεις όπως πορεία, εξέγερση, διαμαρτυρία, δεν υπάρχουν στο λεξικό. Το να’ χεις άποψη απαγορεύεται, όπως απαγορεύεται να έχεις θρησκεία κι απ’ τις καρδιές ιδέες δεν περνάν. Για πρώτη φορά ακούγονται μηνύματα για λευτεριά κι οι υπηρέτες του καθεστώτος ακούν εμβρόντητοι συνθήματα όπως «Αλία δολοφόνε».

Τα παλικάρια του χωριού ξέρουν την τύχη τους. Το καθεστώς που δεν ήξερε πώς να τους αντιμετωπίσει όλους μαζί, ξέρει καλά πώς να τους τακτοποιήσει έναν- έναν. Τις επόμενες μέρες θα πρέπει ο καθένας τους να περιμένει επίσκεψη της σιγκουρίμι (αλβανική αστυνομία) κι ύστερα κανείς πια δεν θα μάθει γι’ αυτούς. Για άλλη μια φορά η απόφαση είναι ελευθερία ή θάνατος. Την άλλη μέρα όλοι μαζί παίρνουν ενωμένοι το δρόμο για την λευτεριά, το δρόμο για την πατρίδα. Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.

12 Δεκεμβρίου. Η μέρα αυτή που σηματοδότησε την πρώτη εξέγερση ενάντια στο τυραννικό καθεστώς Αλία, τιμάται επίσημα στην γειτονική Αλβανία ως η ημέρα της Δημοκρατίας.

Εκεί, στο ηρωικό Αλίκο, στο προσκλητήριο των εθνικών μαρτύρων προστίθενται 4 ακόμη απόντες:

Αηδόνης Ράφτης, Θανάσης Κώτσης, Θύμιος Μάσσιος, Βαγγέλης Μήτρου

Εκεί, στο κοιμητήριο του Αλίκου, πάνω στο μνήμα του παλικαριού, είναι σκαλισμένος  ο πόθος του :

ΤΟ ΙΕΡΟ ΜΟΥ ΙΔΑΝΙΚΟ ΗΤΑΝ ΜΟΝΑΧΑ ΕΝΑ 

ΜΑΝΑ ΕΛΛΑΔΑ ΓΡΗΓΟΡΑ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΩ ΕΣΕΝΑ

Αναδιοργάνωση ή ανανέωση της Ομόνοιας - Άλλη μια φωνή που εκπέμπει SOS

Αυτή τη φορά από μέλος του Γενικού Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», από τον Θωμά Στέφο ο οποίος δεν εκπέμπει απλώς “SOS”, προβάλλει ένα ολοκληρωμένο μανιφέστο απ’ το οποίο προσωπικά ξαφνιάστηκα. Και επειδή δεν έχω ακούσει από άλλον τόσο μελετημένες επισημάνσεις μ’ έκανε να πιστέψω ότι ανάμεσα μας υπάρχουν αρκετοί σοφοί. Μόνο το νήμα δεν μπορούμε να πιάσουμε ώστε να στρέψουμε το νερό στο αυλάκι μας.

Μη με παρεξηγήσει ο Θωμάς, και όσοι συστρατευτούν, για τον τρόπο που επιβάλλομαι. Από αρχής ίδρυσης της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» εκφραζόμουν προφορικώς, αλλά και γραπτώς σε εφημερίδες του χώρου μας, για τον κίνδυνο η «ΟΜΟΝΟΙΑ» με την εμφάνιση του Κ.Ε.Α.Δ. να μετατραπεί σε οργάνωση πολιτιστική. Τότε μας λέγανε ότι το Κ.Ε.Α.Δ. ήταν φάντασμα, ήταν το περιτύλιγμα της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» για στάχτη στα μάτια. Εμείς των προεδρείων της πόλης των Α. Σαράντα, αν και γι’ αυτό το λόγο αδύνατο να μας προτιμούσαν για μέλη του Γενικού Συμβουλίου, ούτε και του Παραρτήματος, βλέπαμε το Κ.Ε.Α.Δ. όπως και τα άλλα αλβανικά κόμματα και δεν διαψευστήκαμε.

Ας μου επιτραπεί όμως, ως υπερήλικας πια, να προσθέσω στο μανιφέστο και κάποιες βασικές επισημάνσεις που μάταια αγωνιζόμασταν να συμπεριλαμβάνονταν στο δεύτερο καταστατικό της οργάνωσης.

1-Το ιδιοκτησιακό: Πρέπει να καταγγελθεί ο νόμος 7501 του 1991 βάση του οποίου εκδιώχτηκαν μια για πάντα απ’ τα χωριά τους, από τις ιδιοκτησίες των προγόνων τους, το 30% των ομογενών που στην διάρκεια του προηγούμενου καθεστώτος, μετά την κρατικοποίηση των πάντων, είχαν διοριστεί ή μεταναστεύσει στις πόλεις. Το ίδιο ο νόμος για τα λιβάδια, για τους υδάτινους πόρους κ.λ.π. Νόμοι που  ψηφίστηκαν από τους βουλευτές μας και εφαρμόστηκαν από την τοπική μας εξουσία. Εύγε στους κάτοικους της Χιμάρας όπου και μόνοι τους αντιστέκονται και ευελπιστώ να κερδίσουν.

2 - Το ίδιο να διεκδικήσουμε  την αναίρεση της απόφασης του Δημαρχείου Αγίων Σαράντα για την αφαίρεση των περίπου 500 οικοπέδων από τους ομογενείς μας, απόφαση την οποία είχαν ψηφίσει και οι δικοί μας εκπρόσωποι της τοπικής εξουσίας. Επειδή το 1996 χάσαμε τις τοπικές εκλογές για δικά τους λάθη αυτοί που εκλέχτηκαν την επόμενη θητεία ψήφισαν την αναίρεση των δικών τους υπογραφών και σφραγίδων, που σημαίνει την τελική εκδίωξη σημαντικού αριθμού ομογενών μας από αυτή την πόλη.      

3 - Επίσημη καταγγελία και για την αλλοίωση του δημογραφικού της Ε. Ε. Μειονότητας, πρόβλημα το οποίο είναι γνωστό και δεν χρειάζεται σχολιασμό.

4 - Ποσοστιαία συμμετοχή εκπροσώπων μας στις 3 πόλεις, Αργυρόκαστρο, Α. Σαράντα και Δέλβινο στις οποίες το Μειονοτικό στοιχείο υπερτερούσε ακόμα και επί δικτατορίας. Αν γίνεται κατανοητό σήμερα έχουμε εκδιωχτεί από αυτές τις πόλεις.

5 - Παράλληλα με την αναγνώριση της συμμετοχής των Μειονοτικών στον αγώνα του 1940-44 (εξαίρεση εγκληματικών συμπεριφορών) να αποκατασταθεί και η αναγνώριση των αντιφρονούντων αγωνιστών, εκτελεσθέντων, φυλακισμένων κ.λ.π.

6 - Μελέτη για την ιδιαιτερότητα της εκκλησιαστικής περιουσίας των μειονοτικών περιοχών.

7 - Έρευνες για να επαναφέρουμε στην επιφάνεια την ιστορία των προγόνων μας σε όλους τους αγώνες του έθνους, τουλάχιστον από το 1821 και μετά, ιστορία την οποία και η μητέρα πατρίδα την έχει περάσει στην λήθη. Η χάραξη των συνόρων πάνω στους χάρτες δεν πρέπει να γίνει και εμπόδιο για το ενιαίο της ιστορίας και του πολιτισμού της διαιρεμένης Ηπείρου.

     Δεν θα διευρυνθώ περαιτέρω στις επισημάνσεις. Αυτό που πιστεύω, πέραν αυτών που επισημαίνει ο Θωμάς Στέφος, είναι ότι κάποιοι πρέπει να καθίσουν σταυροπόδι να ερευνήσουν για την περίοδο του υποτιθέμενου εκδημοκρατισμού για το τι έπρεπε να διεκδικήσουμε και δεν το πράξαμε, τι χάσαμε και γιατί, τι έμεινε και πώς να το νοικοκυρέψουμε, τι να διεκδικήσουμε ώστε να παραμείνει ο ελληνισμός στις εστίες του. Όχι ως κολίγοι αλλά ως παράγοντας σταθερότητας και καταλύτης στις σχέσεις των δύο γειτόνων. Επισημαίνω επίσης ότι δεν θα υπάρξει ενιαία ΟΜΟΝΟΙΑ αν οι ηγεσίες της καπηλεύονται από κόμματα είτε αλβανικά ή ελληνικά.

     

Το ότι πολλά ηγετικά στελέχη δεν σεβάστηκαν αυτή την αρχή, κάτι που πολλοί π.χ. δεν θα το έπρατταν, δε σημαίνει ότι δεν έχουν λόγο για την αναδιοργάνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Το πιστεύω αναγνωρίζοντας τους και ως ελαφρυντικό την επηρέαση από την επίσημη γραμμή των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων που δεν ήθελαν προβλήματα στις σχέσεις με την Αλβανία. Γραμμή που είχε υιοθετήσει και εκδηλωθεί δημόσια ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Στεφανόπουλος, δηλαδή να διαλυόμασταν στα αλβανικά κόμματα. Φυσικά τα ηγετικά στελέχη εφάρμοσαν αυτή τη γραμμή μόνο για το συμφέρον τους, εις βάρος των συμφερόντων της κοινότητας μας. Αλλά η κοινότητα όταν την χρειάζονταν τους γύριζε την πλάτη είτε για εκδίκηση ή για το συμφέρον της. Αν και το μόνο που «κέρδισε» είναι  ότι αρκετοί από τους ηγέτες της έγιναν πάμπλουτοι.

Τηλέμαχος Λαχανάς

Παρουσίαση του βιβλίου του Βαγγέλη Παπαχρήστου «Ταλαιπωρημένοι μα αγέρωχοι»

Στην αίθουσα διαλέξεων της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Ηπειρωτικών Ερευνών, έγινε η παρουσίαση του μυθιστορήματος «Ταλαιπωρημένοι μα αγέρωχοι», του Βορειοηπειρώτη συγγραφέα Βαγγέλη Παπαχρήστου.

Παρευρέθηκαν  πολλοί καλοθελητές του βιβλίου, Βορειοηπειρώτες και Γιαννιώτες, που μαζί με την παρουσίαση ήρθαν να τιμήσουν την προσφορά και τον αγώνα του συγγραφέα, στο βορειοηπειρωτικό γίγνεσθαι.

Τίμησε με την παρουσία του ο Περιφερειάρχης Ηπείρου κ. Αλέξανδρος Καχριμάνης και ο Γενικός Πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παπάς, οι οποίοι και χαιρέτησαν την εκδήλωση.

Οι ομιλητές:

Πρώτος ομιλητής, το μέλος του ΔΣ της Εταιρείας Λογοτεχνών & Συγγραφέων  Ηπείρου κ. Αλέξανδρος Φαρμάκης, ο οποίος  έκανε μια αναφορά περί ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, βάση των Διεθνών αναγνωρισμένων Συμβάσεων  και  Πρωτοκόλλων   που πρέπει να χαίρει η κάθε  μειονότητα, δικαιώματα που έχουν στερηθεί και στερούνται  στην Ελληνική Κοινότητα της Βορείου Ηπείρου.  

Ανάμεσα στ’ άλλα ο κ. Φαρμάκης ανάφερε: «…Το βιβλίο αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί περισσότερο ως μια πραγματική κατάθεση ψυχής των σκληρών βιωμάτων και όχι ανάπλαση η εξιστόρηση ενός «μύθου». Άλλωστε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα και εξιστορούνται στο βιβλίο θα μπορούσαν να είχαν θέση μόνο στη σφαίρα του μύθου και όχι σε μια χώρα στο λυκόφως του 21^ου αιώνα διεκδικεί τον τίτλο της δημοκρατίας. Μια χώρα, στην περίοδο του Σ. Μπερίσα,  που αντί να ορθώσει και να δομήσει την πυραμίδα της Δημοκρατίας, μετάλλαξε και διατήρησε την πυραμίδα της δικτατορίας… Μη μπορώντας  το καθεστώς να αντιμετωπίσει  ιδεολογικά και πολιτικά τη δράση ενός τμήματος ενός κράτους, και εν προκειμένου, της Ελληνικής Μειονότητας, μην καταφέρνοντας να πτοήσει και να τρομοκρατήσει το ελληνικό στοιχείο, προκειμένου να εγκαταλείψει τις πατρογονικές του εστίες, στράφηκε στην χάλκευση γεγονότων, στη μηχανορραφία και στην κατασκευή των συνηθισμένων κατηγοριών, στην περίφημη δίκη των πέντε ηγετών της Ομόνοιας, που περιγράφει ο συγγραφέας με τον ρέοντα αφηγηματικό και γλαφυρό του λόγο…».

Δεύτερος ομιλητής ο Φιλόλογος και Πρόεδρος του Ιδρύματος Βορειοηπειρωτικών Ερευνών κ. Νίκος Υφαντής, ο οποίος αναφέρθηκε και διευκρίνισεορισμένα προβλήματα που αφορούν τις δυο χώρες, Αλβανία-Ελλάδα,  όπου μόνον έτσι οι δύο όμοροι και συγγενικοί λαοί θα οδηγηθούν σε ειρηνική συνύπαρξη, στον ίδιο γεωγραφικό χώρο που τους έταξε η μοίρα να συμβιώνουν.

«Το ΔΣ του ΙΒΕ, ανάφερε ο κ. Υφαντής, αποφάσισε ομόφωνα την παρουσίαση του ιστορικού μυθιστορήματος του Βορειοηπειρώτη συγγραφέα Βαγγέλη Παπαχρήστου, σύμφωνα με τον καταστατικό σκοπό του Ιδρύματος, που δεν είναι άλλος από τη συλλογή μας, τη μελέτη κάθε στοιχείου που αφορά τον βορειοηπειρωτικό χώρο και την ελληνικότητά του, στη βάση επιστημονικών δεδομένων και στην ενημέρωση της κοινής γνώμης. Όταν κατανοηθεί από την αλβανική ηγεσία, συνέχισε ο κ. Υφαντής, η ιδιαιτερότητα αυτού του χώρου, η Β. Ήπειρος, από πεδίο τριβής  και διαμάχης, θα αποβεί παράγοντας δύναμης και πολιτισμού του αλβανικού κράτους και στενής και εποικοδομητικής προσέγγισης και συνεργασίας για οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Η Ελληνική Πολιτεία θεωρεί ως προϋπόθεση για αγαθές, στερεές και αρμονικές σχέσεις μεταξύ των δυο κρατών, σε όλα τα επίπεδα, τον σεβασμό εκ μέρους  της αλβανικής ηγεσίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Ελληνικής Μειονότητας…Αυτά περιγράφονται στο μυθιστόρημα. 

Ένα κοινωνικοϊστορικό μυθιστόρημα που διαδραματίζεται στο χώρο της ελληνικής μειονότητας κατά την μεταχοτζική περίοδο, μετά το 1990. Με ρεαλισμό και νοσταλγικές αναμνήσεις ενσωματώνεται σ’ αυτή την ιστορία το πολιτικό κλίμα και η ιδεολογία μιας εποχής που στραγγαλίζονταν οι ανθρώπινες σχέσεις, με αποτέλεσμα ο ίδιος ο συγγραφέας να γίνεται ένα σύμπτωμά της. Οι αγωνίες, τα άγχη, η επίμονη αναζήτηση του εαυτού του, για τα απραγματοποίητα όνειρα, τα οποία τελικά κατάντησαν εφιάλτες, ο έρωτας, ο θάνατος, το καλό και το κακό, βασανίζουν και καταπονούν τον συγγραφέα. Γραφή μαστορική, λέξεις και εικόνες συνταιριασμένες με υπομονή, τόλμη και ξεχωριστό ζύγιασμά τους.  Το κείμενο ξεχειλίζει από λεξικό πλούτο και ιδέες…»

Ο συγγραφέας

Ο κ. Παπαχρήστος ευχαρίστησε τους δύο ομιλητές για την άπταιστη αναφορά τους στο λογοτεχνικό του έργο, τον συντονιστή της εκδήλωσης κ. Κωνσταντίνο Κουλίδα, πρώην Επιθεωρητής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Γ. Γραμματέας ΙΒΕ, το ΔΣ και τον Περιφερειάρχη Ηπείρου κ. Καχριμάνη για την συμβολή τους στην εκτύπωση του βιβλίου, το  ΔΣ και τον Πρόεδρο του κ. Κώστα Βλάχο για την παραχώρηση αφιλοκερδώς της αίθουσας, τον Βορειοηπειρώτη ζωγράφο και καθηγητή Γιώργο Μήτση για το εξώφυλλο, καταλήγοντας: «Στα δύο μυθιστορήματα μου: «Άγγελος στη χώρα των δαιμόνων» και «Ταλαιπωρημένοι μα αγέρωχοι» είναι η ιστορία ενός λαού, του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, που μπόρεσε στο διάβα των χρόνων όχι μόνον να επιζήσει, αλλά να δώσει τα φώτα της γνώσης σε όλη την επικράτεια αυτής της χώρας. Είναι τα πρόσωπα που διαψεύστηκαν και μαράζωσαν από την μοιροκρατία, αλλά που δεν το βάζουν κάτω. «Είμαστε Έλληνες» διαλάλησαν και διαλαλούν  στα κρατητήρια στα εδώλια των κατηγορουμένων και προτιμούν να πεθάνουν αλώβητοι και άκαμπτοι. Πρόσωπα ταλαιπωρημένα μα αγέρωχα…»

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

sfeva.gr