Παρασκευή 29 Απριλίου 2016
Πέμπτη 28 Απριλίου 2016
Υπουργείο Πολιτισμού: Θα αποκατασταθεί το άγαλμα της “Βορείου Ηπείρου”
Επικοινωνία Καμίνη - Μπαλτά για την άμεση αποκατάσταση του έργου που μπήκε στο στόχαστρο βανδάλων.
Οι άγνωστοι δράστες αποκεφάλισαν και έκοψαν τα πόδια από το καλλιτέχνημα που αποτίει φόρο τιμής στην στάση των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου στο διάβα του χρόνου.
Το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού εξέφρασε τη θλίψη του για τον βανδαλισμό του έργου του γλύπτη Κώστα Σεφερλή, που αναπαριστά μία γυναίκα με δεμένα πίσω τα χέρια, η οποία ανασηκώνει το κεφάλι, σε μια κίνηση που αποτυπώνει το αδούλωτο πνεύμα και τον αγώνα των ομογενών στην γη της Βορείου Ηπείρου.
Σε επικοινωνία με τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Γιώργο Καμίνη, ο υπουργός Πολιτισμού κ. Αριστείδης Μπαλτάς εκδήλωσε την πρόθεση του Υπουργείου να συμβάλει στο μέτρο του δυνατού, μέσω των υπηρεσιών του, στην αποκατάσταση του έργου.
Τρίτη 26 Απριλίου 2016
Ερώτηση Χρήστου Παππά για τον βανδαλισμό του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου στην Αθήνα
ΠΡΟΣ:
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ
ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ
ΘΕΜΑ: «Σχετικά με τον βανδαλισμό του αγάλματος της Βορείου Ηπείρου»
Βάνδαλοι κατέστρεψαν το άγαλμα της γυναίκας της Βορείου Ηπείρου στην οδό Τοσίτσα, δίπλα στο Πολυτεχνείο. Ομάδα βάρβαρων και ανεγκέφαλων κατέστρεψε το άγαλμα που συμβόλιζε την αντίσταση της Βορείου Ηπείρου και αποτέλεσε έμπνευση για την συγγραφή διαφόρων λογοτεχνικών κειμένων.
Το άγαλμα, έργο του γλύπτη Κώστα Σεφερλή, δωρήθηκε στο Δήμο Αθηναίων το 1951. Τα επίσημα αποκαλυπτήρια έγιναν το 1953. Αναπαριστά μία γυναίκα με δεμένα πίσω τα χέρια, η οποία ανασηκώνει το κεφάλι. Η κίνηση είναι έντονη και αποτυπώνει την αντίσταση της αλυσοδεμένης αλύτρωτης γης της Βορείου Ηπείρου.
Ερωτώνται οι αρμόδιοι υπουργοί:
1) Θα υπάρξει άμεση αποκατάσταση του αγάλματος, ώστε να επανέλθει στην αρχική του κατάσταση;
2) Με δεδομένη την αυξημένη παραβατικότητα που υπάρχει στην περιοχή, υπήρχε φύλαξη του αγάλματος;
3) Θα προστατευτεί τουλάχιστον από εδώ και πέρα το άγαλμα, ώστε να μην κινδυνεύσει εκ νέου, από αναρχικά και περιθωριακά στοιχεία;
Αθήνα, 26/4/2016
Ο ερωτών Βουλευτής
Χρήστος Παππάς
Βουλευτής Επικρατείας
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Φασίστες "αποκεφάλισαν" το άγαλμα της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου στην Τοσίτσα
Η Βόρειος Ήπειρος μόνιμα σταυρωμένη, μόνιμα κακοποιημένη, μόνιμα αγνοημένη!
Το 1951 ο γλύπτης Κώστας Σεφερλής, φιλοτέχνησε και δώρησε στο Δήμο Αθηναίων ένα άγαλμα, το οποίο τοποθετήθηκε στην οδό Τοσίτσα, ανάμεσα από το Πολυτεχνείο και το Αρχαιολογικό Μουσείο.
Το έργο τέχνης αναπαριστούσε μία γυναίκα με δεμένα πίσω τα χέρια, η οποία ανασηκώνει το κεφάλι. Η κίνηση ήταν έντονη και αποτύπωνε την αντίσταση της αλυσοδεμένης αλύτρωτης γης της Βορείου Ηπείρου.
Ήταν μία εποχή που υπήρχαν καλλιτέχνες με πατριωτικές αξίες και που ο ελληνικός λαός ενδιαφερόταν έντονα για τα εθνικά θέματα. Ανάμεσα τους ήταν και το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου.
Από τότε οι δεκαετίες πέρασαν και η ελληνική κοινωνία άλλαξε εντελώς χαρακτήρα.
Η Ελλάδα και ειδικά η Αθήνα απέκτησαν πολυ-πολιτισμικό χαρακτήρα, ενώ κάθε πατριωτική αναφορά στιγματίζεται ως "ακραία" και "φασιστική", αφού επικράτησαν σε μεγάλο βαθμό οι διεθνιστικές και ψευτο-κουλτουριάρικες αξίες.
Παράλληλα το εθνικό θέμα της Β. Ηπείρου ξεχάστηκε σχεδόν τελείως με αποτέλεσμα η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών να αγνοεί και την ίδια την ύπαρξη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Τα Εξάρχεια, η περιοχή στην οποία είχε τοποθετηθεί το άγαλμα της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου, μετατράπηκε σε άβατο των ανθελληνικών κακοποιών στοιχείων με τον μανδύα της "αντιεξουσιαστικής" ιδεολογίας.
Επόμενο ήταν και το έργο τέχνης που συμβολίζει την αλύτρωτη ιδιαίτερη πατρίδα μας να υποστεί επανειλημμένα τις ανάλογες προσβλητικές "καλλιτεχνικές" παρεμβάσεις τις δύο τελευταίες δεκαετίες από τους γνωστούς - αγνώστους ψευτοϊδεολόγους.
Όσες φορές όμως ο Δήμος Αθηναίων καθάριζε το μνημείο, μετά από λίγες μέρες η "κόρη της Βορείου Ηπείρου" πάλι βαφόταν με σπρέι σε διάφορα χρώματα ή γέμιζε συνθήματα.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει επίσης ότι μεγάλος αριθμός των αναρχικών είναι ουσιαστικά αλβανοί εθνικιστές που εκφράζουν το μίσος τους απέναντι στην Ελλάδα με την αντιεξουσιαστική προβιά.
Ενώ διανύουμε την Μεγάλη Εβδομάδα πληροφορηθήκαμε ότι το άγαλμα της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου, όχι απλώς δέχτηκε βανδαλισμούς που τους έχει άλλωστε συνηθίσει, αλλά σχεδόν καταστράφηκε.
Κακοποιά στοιχεία έκοψαν από το έργο τέχνης το κεφάλι και τα πόδια...
Οι δράστες ενδέχεται να είναι αναρχικοί, αλλά δίνουμε μεγαλύτερη πιθανότητα στο να είναι αλβανοί που ενοχλούνται από την ύπαρξη του συγκεκριμένου μνημείου αλλά και του Βορειοηπειρωτικού Ζητήματος γενικότερα.
Όπως και να έχει, αυτή η κατάπτυστη πράξη μας προκαλεί μόνο συναισθήματα οδύνης, θλίψης και οργής.
Το γεγονός όμως έρχεται να μας καταδείξει και τη συμπεριφορά του ελληνικού κράτους αλλά και του μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας έναντι στην αλύτρωτη Ήπειρο και τους Έλληνες της.
Η Εβδομάδα των Παθών διαρκεί πολύ περισσότερο για τη Βόρειο Ήπειρο, η οποία είναι μόνιμα σταυρωμένη και μόνιμα κακοποιημένη από τους αλβανούς και τους ελληνόφωνους ανθέλληνες, αλλά και μόνιμα αγνοημένη από τη μητέρα Ελλάδα και τους πολίτες της.
Εμείς όμως θα προσπαθήσουμε να αποκαταστήσουμε το μνημείο και μαζί με αυτό να κρατήσουμε ζωντανό τον Βορειοηπειρωτικό Αγώνα.
Εθνικός Σύλλογος Βόρειος Ήπειρος 1914
26 - 04 - 2016
Το έργο τέχνης παλιότερα
Η κόρη της Βορείου Ηπείρου σε μία από τις άπειρες "καλλιτεχνικές" παρεμβάσεις
που δέχτηκε από ανθελληνικά στοιχεία
Το μνημείο στις 17 Φεβρουαρίου 2015, στην κατάθεση στεφάνου του ΕΣΒΗ 1914
για την 101η επέτειο της ανακήρυξης της Ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου
Το άγαλμα της σκλαβωμένης Βορείου Ηπείρου σήμερα.
Η τραγική ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι η καταστροφή του έγινε
σε μία από τις ελάχιστες φορές που ήταν καθαρό...
Παρασκευή 22 Απριλίου 2016
Βαγγέλης Παπαχρήστος: Η Κύπρος και τα συναισθήματά μου
Λίγη ιστορία
Το τρίτο σε έκταση νησί της Μεσογείου είναι η Κύπρος. Με 9251 τ. χλμ έκταση και 800.000 κατοίκους (82% Έλληνες και 18% Τούρκοι -σήμερα πλησιάζει το εκατομμύριο).
Αγγλική αποικία για πολλά χρόνια και χρειάστηκε ο ένοπλος αγώνας της ΕΟΚΑ για να φθάσουν στη Συμφωνία της Ζυρίχης, το Φεβρουάριο του 1959, στην οποία τέθηκαν οι βάσεις του Ανεξάρτητου κράτος με την ονομασία Κυπριακή Δημοκρατία. Η αγγλική κυριαρχία τερματίστηκε οριστικά. Το 1960 ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ορκίστηκε ως πρώτος Πρόεδρος.
Το Μάρτιο του 1961 συμπεριλήφθη στο Συμβούλιο της Ευρώπης και το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς το 99ο μέλος των Ενωμένων Εθνών. Τον Ιούλιο του 1974 οι Τούρκοι εισβάλανε στην Κύπρο και κατέλαβαν τα 40% του εδάφους της. Έτσι διαμελίστηκε το νησί στην Κυπριακή Δημοκρατία και στο ψευδοκράτος των Τούρκων.
Το νησί της Αφροδίτης
Ταξιδεύοντας από την Πάφο προς τη Λεμεσό, θ’ αγναντέψεις έναν πανέμορφο κόλπο με έναν βράχο στη μέση. Είναι η «Πέτρα του Ρωμιού». Εδώ, σύμφωνα με την μυθολογία, αναδύθηκε από τα κύματα η θεά της ομορφιάς, του έρωτα και της γονιμότητας, η Αφροδίτη. Μόλις αναδύθηκε την υποδέχτηκαν οι Ώρες, που αφού την στόλισαν, την οδήγησαν στους άλλους αθάνατους θεούς. Στην Κύπρο η θεά αυτή λατρεύεται με μεγάλη έμφαση.Κάποιοι ισχυρίζονται πως η λατρεία της Αφροδίτης στην Κύπρο σχετίζεται με την 3η χιλιετία π.Χ., όπου η Πάφος ήταν το μεγάλο κέντρο λατρείας της. Να γιατί η Κύπρος είναι γνωστή και ως «Νησί της Αφροδίτης».
Αναμνήσεις
Όσες φορές επισκέπτομαι την Κύπρο, τόσες πολλές αναμνήσεις και συναισθήματα με περιβάλλουν.
Με περιβάλλουν οι ενθυμίσεις για την ιστορία ενός λαού με ίχνη κατοικίας από την έκτη π.Χ. χιλιετία.
Για έναν λαό που υποδουλώθηκε από διάφορες αυτοκρατορίες, επιδρομείς και έθνη: Αιγύπτιους, Ρωμαίους, Άραβες, Σύριους, Αρμένιους, Φράγκους, Τούρκους, Άγγλους… και παρόλα αυτά κράτησε τόσο την ορθοδοξία του, όσο και τη γλώσσα την ελληνική.
Για έναν λαό που προδόθηκε τόσες φορές στην προσπάθειά του να ενωθεί με τον εθνικό κορμό, την Ελλάδα: Με την άφιξη του Καποδίστρια στην Ελλάδα ζήτησαν την αναγνώριση της Κύπρου ως τμήμα του ελεύθερου ελληνικού κράτους, προσπάθειες που δεν καρποφόρησαν και κινδύνευσε ακόμα η Κύπρος να περιληφθεί στις κτήσεις των Αιγυπτίων.
Το 1915 δόθηκε η ευκαιρία στην Ελλάδα η Κύπρος να ενταχθεί στον κορμό της, αλλά ο δισταγμός της τότε κυβέρνησης Αλέξανδρου Ζαΐμη προκάλεσε την ανάκληση της προσφοράς. Το 1950 το δημοψήφισμα ήταν 96% υπέρ την ένωσης με την Ελλάδα. Το 1954 μια άλλη προσπάθεια έπεσε στο κενό και το αρνητικό αποτέλεσμα οδήγησε στην έναρξη της δράσης με την ΕΟΚΑ. Παρά την βιαιότητα και αγριότητα των Άγγλων, οι Κύπριοι κατόρθωσαν το 1959 να βάλουν τα θέμελα της Κυπριακή Δημοκρατίας.
Συναισθήματα
Με κυριεύουν συναισθήματα αγάπης και ευγνωμοσύνης.
Γιατί η ιστορία της Κύπρου μοιάζει με αυτήν της Βορείου Ηπείρου. Και οι δύο ξεκληρισμένες και οι δύο αδικημένες.
Γιατί οι Κύπριοι αγκάλιασαν και αγάπησαν τους Βορειοηπειρώτες σαν τέκνα της ίδιας μάνας, με τον ίδιο πόνο, την ίδια τύχη, τον ίδιο καημό.
Ήταν δεκάδες τα Βορειοηπειρωτόπουλα που φιλοξενήθηκαν στις κυπριακές οικογένειες με αγάπη και στοργή. Πάρα πολλές οι βοήθειες που στάλθηκαν στις δικές μας κοινότητες. Η πλατεία του Αλύκου, η πλατεία της Δίβρης, το σχολείο στη Γέρμα κι άλλα, φέρνουν το όνομά της…
Στη Λευκωσία
Είναι η πρωτεύουσα της Κύπρου η Λευκωσία. Στην Κυπριακή Δημοκρατία υπάρχουν άλλες τέσσερις μεγάλες πανέμορφες πόλεις και τρεις στην τουρκοκρατούμενη.
Ήταν 25η Μαρτίου και η Λευκωσία είχε ντυθεί στο γαλανόλευκο. Σου θύμιζε Αθήνα. Σου θύμιζε Ελλάδα. Με ελληνικές σημαίες να κυματίζουν σε κάθε Μέγαρο, πολυκατοικία και σπίτι. Με την άρτια παρέλαση στο κέντρο της πόλης ενώπιων του Πρόεδρου της Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδη. Με την ευχή όλων: «Χρόνια πολλά, την εθνική μας εορτή!».
Καθώς προχωρούσαμε με το αμάξι στους δρόμους της, σε κάποιο περιφραγμένο, κατάλευκο Μέγαρο, αρχιτεκτονικής τέχνης, στην υψηλότερη κορυφή κυμάτιζε μια διαφορετική σημαία. Έμεινα άφωνος. Ήταν η σημαία της Αυτόνομης Βορείου Ηπείρου.
Βούρκωσα!
Οδός «Άγιοι Σαράντα»
Ήταν ξανά η παρατηρητικότητα του γιου μου, καθώς ταξιδεύαμε προς τη Λεμεσό, όταν αντίκρισε την πινακίδα με την επιγραφή: «Οδός –Άγιοι Σαράντα». Σταθήκαμε, φωτογραφηθήκαμε.
Είναι γνωστοί οι Σαράντα Άγιοι σε όλη την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά γνωρίζεται και το μέρος της αγιοσύνης τους. Κι αυτό είναι στη Βόρεια Ήπειρο. Άρα, η πινακίδα σχετίζεται με τους όρους της Βορείου Ηπείρου πιο πολύ. Όπως με ενημέρωσαν υπάρχει και οδός «Βόρειος Ήπειρος».
Αυτό τα λέει όλα.
Στην οικογένεια του Ανδρέα Χρυσάνθου
Χρειάστηκε να ταξιδέψουμε μερικά χιλιόμετρα από την Λευκωσία και ν’ ανηφορήσουμε στα όρη Τροόδου, για να φθάσουμε στα Σπήλια, ένα όμορφο χωριό με διώροφα, περιποιημένα, κεραμυδοσκεπασμένα σπίτια, σωστές βίλες, περιτριγυρισμένα από δέντρα και χλόη. Το δέσποζε ακόμα ο ωραίος Ναός του Αγίου Αντωνίου, και το μνημείο αφιερωμένο στον ένδοξο αγώνα της ΕΟΚΑ.
Εδώ έρχεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, γιατί μένει στη Λευκωσία, ο Ανδρέας και η Φλώρα Χρυσάνθου. Πρόσφυγας στην ίδια της την πατρίδα η Φλώρα. Από τον Καραβά της Κυρήνειας, τα κατεχόμενα, η καταγωγή της. «Πήγαμε, όταν άνοιξαν τα σύνορα και είδα το αρχοντικό μου σπίτι και όλη την περιουσία να την διαχειρίζεται τούρκικη οικογένεια, και μια εβδομάδα δεν μπορούσα να κοιμηθώ, δεν μπορούσα να συνέλθω», σου λέει η Φλώρα και ο καημός δεν λέει να φύγει από πάνω της.
Η αναγνωρισμένη κυπριακή φιλοξενία, ανάμεικτη με την οικογενειακή ζεστασιά, σε στερεώνουν και σε απολιθώνουν στο κάθισμα, λες και είσαι μέλος της ίδια της οικογένειας.
Αν και συνταξιούχος ο Ανδρέας, μετά από πολλά χρόνια καθηγητής μαθηματικών, δεν παύει να εργάζεται. Θ’ ασχοληθεί με τα οικιακά, με τα κοινωνικά, με την δημοσιογραφία και την λογοτεχνία.
Ίδρυσε το Σύλλογο «Αυγερινός» για την αποκατάσταση των δικαίων οικογενειών προσφύγων. Για 20 χρόνια Γενικός Γραμματέας της Παγκύπριας Οργάνωσης Πολυτέκνων, όπου συνέβαλε τα μέγιστα για την αναγνώριση των δικαίων των πολυτέκνων. Στα Σπήλια δημιούργησε το «Πάρκο της Ειρήνης», χώρος ξεκούρασης, με παιγνιδότοπο και υπαίθριο θέατρο, καθώς και ιδιωτικό μουσείο στη μνήμη του πατέρα του: «Μουσείο του σκαρπάρη Χρίστου Χρυσάνθου». Εξέδωσε τα βιβλία «Καραβάς- πονεμένο τραγούδι της προσφυγιάς», «Σολιά- παρελθόν, παρόν και μέλλον», «Άγιος Αντώνιος- του κόσμου, του Ελληνισμού, της Κύπρου, των Σπήλιων». Ο Ανδρέας είναι και πολύ καλός παραγωγός της κυπριακής ρακής, της ζιβανίας, όπως την αποκαλούν, του κρασιού, κι άλλων αποσταγμάτων από διάφορα φρούτα μέχρι κι αυτό του τριαντάφυλλου.
Ανάμεσα στους Βορειοηπειρώτες
Είναι πολλοί οι Βορειοηπειρώτες στην Κύπρο. Μερικοί σπουδάζουν σε Κολέγια και Πανεπιστήμια, οι περισσότεροι ζουν και εργάζονται στη Μεγαλόνησο. Και ξέρουν να εργάζονται σωστά και τίμια, μα και να σμίγονται πολλές φορές, έτσι για να θυμηθούν τα δικά τους, να γλεντήσουν, όπως ξέρουν να γλεντούν οι Βορειοηπειρώτες, να μιλούν για τα προβλήματα της ιδιαίτερής τους πατρίδας.
Ο Κλεάνθης Γιώργος είναι από το Αργυρόκαστρο. Βοηθός σε οπτικό κατάστημα ήταν στην αρχή, μέχρι που σήκωσε το δικό του. Υποδέχεται τους πάσχοντες από μυωπία, κάνει την μέτρηση, φτιάχνει τους φακούς. Έχει και τρία παιδάκια ο Κλεάνθης και, βάση των κυπριακού καταστατικού, εντάσσεται στους πολύτεκνους.
Στη Λευκωσία θα συναντήσεις πολλούς από τη Φοινίκη, από τα Ριζά και το Βούρκο, από τη Δρόπολη και Πωγώνι. Μα και στις άλλες πόλεις.
«Το κυριότερο είναι το γεγονός που στην Κύπρο δε νιώθουμε το ρατσισμό που υπάρχει στην Αλβανία, ακόμα και στην Ελλάδα, που πολλοί μας αποκαλούν «Αλβανούς», αλλά την αγάπη, κι αυτό μετράει», σου λένε οι Βορειοηπειρώτες και κατατσακίζονται να σου προσφέρουν κάτι.
Στη θέση του επιλόγου
Δεν μπορείς να γνωρίσεις, πόσο μάλλον να περιγράψεις, τα τόσα μαργαριτάρια που δώρισε ο Θεός στη Μεγαλόνησο. Στις πόλεις και τα όλα της τα μέρη. Στα μοναστήρια και τις παμπάλαιες εκκλησίες. Στα μνημεία και τις φυσικές καλλονές.
Μια χώρα με ένδοξη ιστορία, με σκληρούς αγώνες, μια χώρα που σήμερα ανήκει στην μεγάλη Οικογένεια της Ευρώπης.
Απομακρύνεσαι από την Κύπρο με την ευχή να την ξαναεπισκεφτείς.
Βαγγέλης Παπαχρήστος
Τετάρτη 20 Απριλίου 2016
Απρίλιος 1989: Δολοφονική επίθεση υμνητών του Χότζα στην ομιλία του Μητροπολίτη Σεβαστιανού για τη Βόρειο Ήπειρο στην Ιατρική Σχολή Αθηνών
Πρωταγωνιστής ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός υγείας Πολάκης!
Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης που αναφερόμενος πρόσφατα σε δημοσιογράφο, από τον οποίο “ενοχλήθηκε” λόγω του περιεχομένου της ερώτησής του, δήλωσε ότι “Έπρεπε να σηκωθώ επάνω και να πάει τρία μέτρα κάτω από τη γη”!
Αν και πέρασαν τουλάχιστον δύο δεκαετίες από τότε που ήταν φοιτητο-πατέρας, οι χοτζικές συνήθειες δεν ξεχάστηκαν...
esvh1914.blogspot.gr
Δευτέρα 18 Απριλίου 2016
Ελ. Συναδινός στην Ευρωβουλή: Η Αλβανία οφείλει να σεβαστεί τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου
Κατά τη διάρκεια των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, στο Στρασβούργο, ο Στρατηγός Ελευθέριος Συναδινός παρενέβη στη συζήτηση με θέμα την έκθεση για την Αλβανία, αναρωτήθηκε αν στο βωμό της εξεύρεσης πιεστικής λύσης για τη μεταναστευτική κρίση, θυσιάζουμε βασικές αρχές και πανανθρώπινες αξίες που καταπατούνται σε αυτή την χώρα, τονίζοντας ότι, ο εξευρωπαϊσμός των Βαλκανίων χωρίς να τηρούνται οι βασικές προϋποθέσεις σταθερότητας και αλληλεγγύης, θα οδηγήσει στη βίαιη βαλκανοποίηση της Ε. Ε.
Ακολουθεί η ομιλία:
"Κύριε πρόεδρε, ο επίτροπος Αβραμόπουλος και η Επιτροπή γενικά σχεδιάζουν να συμπεριλάβουν την Αλβανία, μαζί με την Τουρκία, το Κοσσυφοπέδιο, τα Σκόπια και τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, στον κατάλογο με τις ασφαλείς χώρες. Βέβαια αυτό γίνεται προκειμένου να καταστούν ευκολότερες οι απελάσεις, αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι μέχρι που μπορεί να φτάσει ο ενδοτισμός κάποιων ευρωπαίων πολιτικών.
Δε γνωρίζω αν ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, αλλά μήπως στο βωμό της εξεύρεσης πιεστικής λύσης για τη μεταναστευτική κρίση, θυσιάζουμε βασικές αρχές και πανανθρώπινες αξίες; Μήπως η Αλβανία έγινε ξαφνικά χώρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ελευθερία του λόγου και η ανεξιθρησκία προστατεύονται;
Όπου η διεθνώς αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου απολαμβάνει τα δικαιώματα που ορίζουν το διεθνές δίκαιο και οι συμβάσεις; Όπου δεν υπάρχουν εγκληματικές συμμορίες, παρακλάδια αντίστοιχων τουρκικών, βοσνιακών, κοσσοβάρικων και σκοπιανών, που εμπορεύονται όπλα, ναρκωτικά, ανθρώπινα όργανα και λευκή σάρκα;
Ξεχάσαμε ή κάνουμε τους αφελείς και αδαείς ότι στην Αλβανία διαμένουν και εκπαιδεύονται τζιχαντιστές τρομοκράτες;
Καλό θα ήταν κάποιοι ευρωπαίοι ηγέτες με κοντή μνήμη και γνώση να θυμούνται, ότι ο εξευρωπαϊσμός των Βαλκανίων χωρίς να τηρούνται οι βασικές προϋποθέσεις σταθερότητας και αλληλεγγύης, θα οδηγήσει στη βίαιη βαλκανοποίηση της ΕΕ. Και όπως πολλάκις έχει λεχθεί, τα Βαλκάνια είναι η πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης".
www.xryshaygh.com
Ο ελληνοδιδάσκαλος και αγωνιστής Γρηγόρης Ευθ. Μάσσιος
Γεννήθηκε στο Αλύκο το 1890 και αποφοίτησε το 1905 την Αστική Σχολή του Αλύκου λαμβάνοντας το «απολυτήριον» Διδασκάλου από τον εξαίρετο δάσκαλο και διευθυντή παπα-Βαγγέλη. Την περίοδο 1905-1908 υπηρετεί δάσκαλος στο Αλύκο και τα σχολικά έτη 1908-1910 στο Συρακάτι.
Το σχολικό έτος 1911-1912 ο Γρηγόρης εγγράφει στην Πρώτη τάξη της Ζωσιμαίας Σχολής. Όταν τελείωσε τη Ζωσιμαία διορίστηκε αμέσως δάσκαλος στο Αλύκο και εν συνέχεα σε άλλα χωριά της περιοχής, όπως στο ελληνικό σχολείο του Δελβίνου, στο Λαζάτι, στο Κακοδίκι.
Από τα Μητρώα των δασκάλων Βορείου Ηπείρου του σχολικού έτους 1925-1926 που υπηρετούσε στο Δέλβινο γράφει: «Παρετήθη κατ’ όπιν λυπηρού επεισοδίου μετά ινός Αλβανού διδασκάλου». Επίσης κατά στο σχολικό έτος 1927-1928, που υπηρετούσε στο Κακοδίκι, στις παρατηρήσεις γράφει: «Επαύθη υπό των αλβανικών αρχών την 20.09.1927 (δηλαδή ύστερα από είκοσι μέρες) και το σχολείο έμεινε κλειστό το έτος 1927-1928»
Ο παθιασμένος δάσκαλος δίδασκε με αγάπη και αφοσίωση στα Ελληνόπουλα στην ξακουστή συνοικία Λάκκα του Δελβίνου, την όμορφη Ελληνική γλώσσα και την ένδοξη ιστορία του Ελληνικού γένους. Ανέπτυξε μια ξεχωριστή εθνικοπολιτιστική δραστηριότητα συγκροτώντας, μαζί με τους μαθητές του, ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα πλούσιο με πατριωτικά τραγούδια. Παρέλασαν στους δρόμους της πόλης κι έδωσαν παραστάσεις ανεβάζοντας το ηθικό των Ελλήνων της πόλης. Αυτά εξόργισαν τους αλβανοδιδάσκαλους και τις αρχές με αντίχτυπο στις 28 Φεβρουαρίου 1926, μετά από επεισόδια, να τον απελάσουν με την κατηγορία: «είναι πολύ ζωηρός και μετέχει εις οργανώσεις αντιαλβανικές».
“Folshqip” (Μίλα αλβανικά) του έλεγαν από την Διεύθυνση Παιδείας κι αυτός απαντούσε: «Είμαι Έλληνας και η γλώσσα μου είναι η ελληνική».
Διώχτηκε, αλλά δεν πτοήθηκε, υπερήφανος για την καταγωγή του και με το κεφάλι ψηλά συνέχισε τον αγώνα. Στο σχολικό και απεργιακό αγώνα (1933-1935) πρωτοστατεί. Περνούσε από χωριό σε χωριό μπαίνοντας από σπίτι σε σπίτι, καταδικάζοντας με θάρρος το κλείσιμο των ελληνικών σχολείων, αγνοώντας τις συνέπειες.
Για την πατριωτική του δράση, υπέρ ελληνικής παιδείας, θρησκευτικών ελευθεριών και κοινωνικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τον Γρηγόρη και πολλούς άλλους Ελληνοδιδασκάλους, ιερείς και προκρίτους τους φυλάκισαν και εξόρισαν στο Ελμπασάν.
Το σχολικό έτος 1935-36 διορίζεται ξανά δάσκαλος στο ελληνικό σχολείο της Λάκκας. Ο δάσκαλος πατριώτης συνεχίζει να διδάσκει με πάθος. Ξανά επεισόδια και ξανά απέλαση κι αυτή τη φορά «οριστική». Τον απέλασαν από τον δασκαλικό κόσμο ως ανεπιθύμητο και επικίνδυνο για το αλβανικό κράτος και ως συνδικαλιστή των δασκάλων της πόλης, που διεκδικούσαν δημοκρατικά δικαιώματα.
Στο Δέλβινο, όπου υπηρετούσε, νυμφεύτηκε την Ελένη Μέλλιου (γνωστής και διακριτικής οικογένειας για τα ελληνικά γράμματα και πατριωτικά φρονήματα) με την οποία απέκτησαν 4 παιδιά: τον Κλεάνθη, τον Βύρωνα, την Μυρσίνη και την Τιτίκα.
Το δάσκαλο και αγωνιστή Γρηγόριο Μάσσιο, όσο κι αν προσπάθησε η κυβέρνηση του βασιλιά Ζώγκου με φυλακή, εξορία, τρομοκράτηση και απελάσεις, ποτέ δεν τον φίμωσαν και ποτέ δεν τον πτόησαν. Το 1937 μεταβαίνει οικογενειακώς στην Κέρκυρα συνεχίζοντας από κει τον αγώνα για την ελληνική παιδεία των Βορειοηπειρωτών.
Στην Κέρκυρα υπηρέτησε δάσκαλος στα χωριά: Λιαπάδες, Αλεπού και Ποταμό. «Ο Γρηγόρης Μάσσιος ήταν μια από τις λίγες πνευματικές επαναστατικές διδασκαλικές φυσιογνωμίες της περιοχής του Δελβίνου, ο οποίος με τις ενέργειές του έδινε θάρρος στους καταπιεζόμενους κατοίκους της περιοχής και τους αναπτέρωνε το ηθικό τους», γράφει ο δάσκαλος Σπύρος Ζ. Παπάς.
Απεβίωσε στις 4.10. 1951, αφήνοντας παρακαταθήκη: «Αγωνιστείτε και διεκδικείστε όσα σας ανήκουν. Έχετε το δίκιο με το μέρος σας», μια παρακαταθήκη που παραμένει πάντα επίκαιρη.
www.sfeva.gr
Παρασκευή 15 Απριλίου 2016
Ηλίας Παναγιώταρος στον Υφυπουργό Εξωτερικών Γ. Αμανατίδη: Ιερό καθήκον ο ενταφιασμός των Ελλήνων πεσόντων στη Βόρειο Ήπειρο - Βίντεο
Ο βουλευτής Β΄ Αθηνών της Χρυσής Αυγής, Ηλίας Παναγιώταρος ανέπτυξε στην Ολομέλεια της Βουλής επίκαιρη ερώτηση προς τον υφυπουργό εξωτερικών, Γιάννη Αμανατίδη για την πολύχρονη καθυστέρηση του ενταφιασμού των Ελλήνων μαχητών του 1940 στην Αλβανία.
Ο Συναγωνιστής, αφού επεσήμανε ότι μετά από πολλούς μήνες απουσίας το αρμόδιο υπουργείο ήρθε να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση της Χρυσής Αυγής, σημείωσε ότι από αρχαιοτάτων χρόνων οι Έλληνες θεωρούσαν ύβρι την μη ταφή των νεκρών.
Κατά την διάρκεια του έπους της Πίνδου 7976 Έλληνες στρατιώτες έπεσαν ηρωικά στα πεδία των μαχών της Βορείου Ηπείρου. Οι γείτονες αλβανοί τόσα χρόνια δεν έχουν κάνει τίποτα για την απόδοση τιμών και την ταφή των Ελλήνων ηρώων.
Ο αρμόδιος υπουργός παραδέχτηκε ότι η αλβανική πλευρά κωλυσιεργεί συστηματικά στην κορυφαία αυτή εθνική και ηθική υποχρέωση και το μόνο που είχε να σχολιάσει στην δευτερολογία του ήταν ότι "δεν ήταν συμμοριτοπόλεμος".
Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής στην δευτερολογία του τόνισε ότι η Ελλάδα θα όφειλε να είχε μια πιο δυναμική και επιθετική στάση απέναντι στην Αλβανία που προβάλλει συνεχώς διεκδικήσεις και καταπιέζει τον Βορειοηπειρώτικο Ελληνισμό.
Είναι ιερό καθήκον της Πατρίδας να αποδώσει τιμές στους χιλιάδες άταφους Έλληνες πεσόντες.
www.xryshaygh.com
Πέμπτη 14 Απριλίου 2016
Οι Αλβανοί αφαιρούν την ιδιοκτησία σε 123 οικογένειες Ελλήνων στους Δρυμάδες Χιμάρας
Σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση προχωρά η κυβέρνηση της Αλβανίας ξεκινώντας τη διαδικασία ακύρωσης των τίτλων ιδιοκτησίας 123 οικογενειών στο χωριό Δρυμάδες της Χιμάρας. Πρόκειται για τίτλους ιδιοκτησίας που εκδόθηκαν 22 χρόνια πριν, το 1994, σε ελληνικές οικογένειες των Δρυμάδων, με βάση το νόμο 7501.
Με μια απλή ανακοίνωση που τοιχοκολλήθηκε σ' ένα καφενείο στις Δρυμάδες, το Δημαρχείο Χιμάρας ανακοίνωσε πως από την Επιτροπή Ελέγχου Τίτλων Ιδιοκτησίας που λειτουργεί στη Νομαρχία Αυλώνας και από την Επιτροπή (Task Force) που έχει συσταθεί από τον πρωθυπουργό για τον ίδιο σκοπό, έχουν εντοπιστεί "παρατυπίες" σε 123 τίτλους ιδιοκτησίας που εκδόθηκαν το 1994 από τις τοπικές επιτροπές διανομής αγροτικής γης με βάση το νόμο 7501. Για το λόγο αυτό το Δημαρχείο Χιμάρας θα προχωρήσει στη διοικητική διαδικασία "έρευνας" (=ακύρωσης) των τίτλων.
Στις 2 Απριλίου, ο πρωθυπουργός Ράμα δήλωσε στο χωριό Βουνό της Χιμάρας ότι έχουν εντοπίσει 11.000 στρέμματα με "παράνομους " τίτλους ιδιοκτησίας και από ότι φαίνεται η αφαίρεση τίτλων ιδιοκτησίας στο χωριό Δρυμάδες είναι η αρχή μαζικής αφαίρεσης τίτλων ιδιοκτησίας στην Χιμάρα.
Το Himara.gr διαθέτει τον κατάλογο των "προβληματικών τίτλων" που τοιχοκολλήθηκε στις Δρυμάδες και με μια πρώτη ανάγνωση προκύπτει πως πρόκειται για τους τίτλους ιδιοκτησίας ελληνικών οικογενειών, που αντιπροσωπεύουν περίπου τις μισές οικογένειες του παλιού χωριού Δρυμάδες. Πιθανολογούμε πως η ίδια διαδικασία θα ακολουθηθεί και στα χωριά Γκιλεκάτες, Κοντράκια, Ηλίας και Παλάσα.
Διευκρινίζουμε ότι ο κάθε τίτλος ιδιοκτησίας συμπεριλαμβάνει όλα τα αγροτεμάχια που έχει στην κατοχή της μια οικογένεια, που κατά περίπτωση μπορεί να είναι από 1 έως 10 και περισσότερα με έκταση από 100 τ.μ. έως 10.000 τ.μ. το καθένα. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό το τεράστιο μέγεθος της συνολικής ακίνητης περιουσίας που επιχειρείται να αφαιρεθεί από τις οικογένειες αυτές.
Μετά την ακύρωση των τίτλων ιδιοκτησίας τα κτήματα αυτά επιστρέφουν στο Κράτος το οποίο μπορεί:
1) Να τα παραχωρήσει στο ταμείο ελεύθερων κτημάτων, τα οποία θα δοθούν σε Αλβανούς υπηκόους των οποίων οι περιουσίες (στα Τίρανα ή αλλού) είχαν κατασχεθεί από το κομουνιστικό καθεστώς.
2) Να τα παραχωρήσει σε Αλβανούς επενδυτές έναντι 1 ευρώ με βάση το νόμο για την ανάπτυξη του τουρισμού.
Ύστερα από τις επιτυχημένες πειραματικές αρχικές προσπάθειες του Αλβανικού κράτους για την αφαίρεση των τίτλων ιδιοκτησίας ελληνικών οικογενειών της Χιμάρας (όπως οι τίτλοι των οικογενειών Νεστούρη, Κυρίτση κ.ά.) και την απουσία μαζικών αντιδράσεων από τις τοπικές κοινότητες, η αρπαγή των περιουσιών των ελληνικών οικογενειών της Χιμάρας έχει πλέον ανέβει επίπεδο. Τώρα το Αλβανικό κράτος προχωρά σε μαζική αφαίρεση τίτλων ιδιοκτησίας από ελληνικές οικογένειες στη Χιμάρα.
Ανακοίνωση - Δελτίο Τύπου
Η κυβέρνηση της Αλβανίας ξεκίνησε την διαδικασία ακύρωσης των τίτλων ιδιοκτησίας 123 οικογενειών στο χωριό Δρυμάδες της Χιμάρας.
Αυτή είναι μια ακόμα ενέργεια σε μια κλιμακούμενη σειρά ενεργειών που στρέφεται ευθέως κατά της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, ιδιαίτερα της περιοχής της Χιμάρας καθώς και κατά της Αυτοκεφάλου Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας και προσβάλλει βάναυσα τα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα του ελληνισμού της Αλβανίας. Η Δημοκρατία της Αλβανίας έχει αποδεχθεί από ετών την ευρωπαϊκή συνθήκη - πλαίσιο για την προστασία των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων, εν τούτοις παραβιάζει με αυξανόμενο και ανησυχητικό ρυθμό τις ανωτέρω αρχές και διατάξεις.
Θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να καταστήσει σαφές πως έχει δικαίωμα προστασίας της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας και πως τέτοιες ενέργειες δεν μπορούν να είναι αποδεκτές.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ομοίως θα πρέπει να τονίσει προς την κυβέρνηση της Αλβανίας πως η συμπεριφορά της απέναντι στην Ελληνική Εθνική Μειονότητα είναι απαράδεκτη και δεν βοηθάει την πορεία της χώρας αυτής στον δρόμο της προς την Ευρώπη.
Η Ελληνική Εθνική Μειονότητα που διαμένει στις αρχέγονες εστίες της για χιλιετίες δεν είναι δυνατό να υφίσταται τέτοιες πρακτικές, αδιανόητες για μια δημοκρατική χώρα με ευρωπαϊκό προσανατολισμό.
Το ΔΣ της Κίνησης για την Αναγέννηση της Βορείου Ηπείρου
14 Απριλίου 2016
Τελεσίδικα αθώος από το ΣτΕ ο πρώην Πρόξενος στην Κορυτσά Θεόδωρος Οικονόμου – Καμαρινός
Του Θοδωρή Ασβεστόπουλου…
Αίσιο τέλος έλαβε μετά από τέσσερα χρόνια και τρεις μήνες η δικαστική περιπέτεια του διπλωμάτη Θεόδωρου Οικονόμου – Καμαρινού.
Την Δευτέρα 11 Απριλίου το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε τελεσίδικα αθώο τον κ. Οικονόμου – Καμαρινό από την κατηγορία της παράβασης καθήκοντος κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Γενικού Προξένου της Ελλάδας στην Κορυτσά την διετία 2009 – 2011.
Συγκεκριμένα, υπηρεσιακοί κύκλοι του Υπουργείου Εξωτερικών κατηγόρησαν τον πρώην πρόξενο ότι έδινε παράνομα θεωρήσεις (βίζες) σε δεκάδες Αλβανούς πολίτες για είσοδο τους στην Ελλάδα, θεωρώντας τον παράλληλα ως «αναξιοπρεπή εντός και εκτός υπηρεσίας».
Ο κ. Οικονόμου – Καμαρινός παράλληλα κατηγορήθηκε στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου για εθνικιστικές ενέργειες στην Περιφέρεια Κορυτσάς, οι οποίες έβαζαν σε κίνδυνο τις ελληνο-αλβανικές σχέσεις. Οι ενέργειες του πρώην προξένου που χαρακτηρίστηκαν «προκλητικές» ήταν οι περιοδείες που έκανε στα ελληνικά χωριά της περιοχής ευθύνης του προκειμένου να τονώσει την εθνική συνείδηση των κατοίκων τους το διάστημα που προηγήθηκε της απογραφής πληθυσμού στην Αλβανία τον Οκτώβριο του 2011. Σκοπός του ήταν να ενθαρρύνει τους Έλληνες της Κορυτσάς να δηλώσουν χωρίς φόβο την ελληνική τους καταγωγή στην απογραφή που θα συμπεριλάμβανε το ερώτημα της εθνικότητας και του θρησκεύματος για πρώτη φορά μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία το 1991. Στο κατηγορητήριο περιλήφθηκε επίσης το γεγονός ότι σε υπηρεσιακά του έγγραφα χρησιμοποιούσε τον όρο «Βόρειος Ήπειρος» αντί για «νότιος Αλβανία», όποτε έκανε σχετικές αναφορές κα εκθέσεις.
Αυτό που ενόχλησε όμως ακόμα περισσότερο από τα πεπραγμένα του κ. Οικονόμου – Καμαρινού στην Κορυτσά (αλλά βρέθηκαν οι προφάσεις που προαναφέραμε), ήταν το τέλος που έβαλε σε κύκλους εντός και εκτός προξενείου που πλούτιζαν με το παρεμπόριο βίζας. Βάσει των κατηγοριών ο πρώην πρόξενος και ενώ εργαζόταν σε υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών στην Αθήνα, τέθηκε σε υποχρεωτική αργία με στέρηση μισθού από την 1η Ιανουαρίου 2012. Καταδικάστηκε πρωτοδίκως τον Σεπτέμβριο του 2013, αλλά αθωώθηκε στο Εφετείο τον Φεβρουάριο του 2014.
Αν και επέστρεψε στα καθήκοντα του στο ΥΠΕΞ αμέσως, εντούτοις, παρά την δικαίωση του, δεν του δόθηκαν ακόμα οι μισθοί που στερήθηκε σε όλο αυτό το διάστημα. Τελικά η υπόθεση του έφτασε στο Συμβούλιο της Επικρατείας το οποίο αθώωσε οριστικά τον κ. Οικονόμου – Καμαρινό από οποιαδήποτε ποινική ευθύνη.