Απεβίωσε ο Χαράλαμπος Γκιάτης, ο πρώτος Δήμαρχος της Ομόνοιας

Την Κυριακή του Θωμά και σε ηλικία 73 χρόνων άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο των Τιράνων ο Χαράλαμπος Γκιάτης.

Γεννηθείς στην ελληνικότατη συνοικία της Λάκκας Δελβίνου, από μια πατριωτική και με ελληνικότατα αισθήματα, οικογένεια, ο Χαράλαμπος σπούδασε γιατρός και ειδικεύτηκε  ακτινολόγος.

Πάντα αγαπητός και κοινωνικός με τους ανθρώπους και τους ασθενείς, με τους συναδέλφους και το προσωπικό, κέρδισε την αγάπη και την εκτίμηση όλων. Ελληνικής και αλβανικής καταγωγής κατοίκων.

Γνώριζε καλά τον όρκο του Ιπποκράτη και δεν τον ποδοπάτησε μέχρι την συνταξιοδότησή του.

Αγκάλιασε από την αρχή την οργάνωση των Ελλήνων-την δική του οργάνωση- έγινε μέλος της και μέλος του Συμβουλίου.

Στις πρώτες πλουραλιστικές εκλογές, που διεξήχθησαν το 1992, ο Χαράλαμπος εκλέγεται Δήμαρχος. Είναι ο πρώτος Δήμαρχος της μετά κομμουνιστικής εποχής στην πόλη των Αγίων Σαράντα, ένας δήμαρχος προτεινόμενος και υποστηριζόμενος από την ΟΜΟΝΟΙΑ. Μαζί με το Δήμαρχο και εφτά σύμβουλοι από τους δεκαπέντε. Ένα καλό ποσοστό του Δημοτικού Συμβουλίου.

Ήταν η περίοδος που η πόλη είχε έντονο ελληνικό στοιχείο και το όνομα της Ομόνοιας δοξασμένο.

Την περίοδο αυτή ήταν δημοτικός Σύμβουλος και ο Βαγγέλης Παπαχρήστος. Με τα γεγονότα της δίκης των Τιράνων, όταν του κ. Παπαχρήστου η ζωή κρέμονταν από μια κλωστή, στο Δήμαρχο έκαναν πιέσεις να του κόψει το επίδομα που λάμβανε ως σύμβουλος. Ο Χαράλαμπος τους απάντησε με υπερηφάνεια: «Όσο θα είμαι εγώ Δήμαρχος, αυτός θα είναι δημοτικός σύμβουλος και η οικογένειά του θα παίρνει το επίδομα». Τους αποστόμωνε όλους.

Αυτός ήταν ο Χαράλαμπος ο Γκιάτης. Να γιατί η μέρα της κηδείας του μετατράπηκε σ’ ένα λαϊκό προσκύνημα και η λαοθάλασσα των ανθρώπων που τον συνόδευαν στην τελευταία του κατοικία,στην πόλη των Αγ. Σαράντα, -μολονότι τα τελευταία χρόνια κατοικούσε στα Τίρανα- δεν είχε τελειωμό.

Του απένεμε το τελευταίο χαίρε εκπρόσωπος του δημαρχείου της πόλης.

Καλό ταξίδι Δήμαρχε!

Να είναι ελαφρύ το χώμα που σε σκέπασε.

Αιωνία σου η μνήμη!

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

www.sfeva.gr