Τα συνέδρια του ΠΣΗΕ ήταν η μοναδική ευκαιρία να ξεφτιλίζεται ανοικτά και κατάμουτρα η κλίκα του Ντούλε

Θα συμφωνήσουμε απόλυτα με τον κ. Παναγιώτη Μπάρκα σε όσα γράφει στο τελευταίο άρθρο του με τίτλο "Γιατί αγνοούν τους Βορειοηπειρώτες οι Απόδημοι Ηπειρώτες Εξωτερικού;"
Τις περισσότερες φορές που γινόταν μία εκδήλωση γύρω από τις εξελίξεις στο Βορειοηπειρωτικό τη διοργάνωση αναλάμβανε το επίσημο όργανο του βαθέως αλβανικού κράτους για τον έλεγχο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, δηλαδή η Ομόνοια-ΚΕΑΔ, ή κάποιο σωματείο που ελεγχόταν από ανθρώπους των ελληνόφωνων νταβατζήδων. 
Έτσι λοιπόν αν έπαιρνε κάποιος το λόγο και έλεγε αλήθειες που δεν συνέφεραν την κλίκα των αλβανορουφιάνων, οι διοργανωτές τον προπηλάκιζαν και του αφαιρούσαν το ελεύθερο βήμα.   
Εξαίρεση αποτελούσαν όμως σχεδόν κάθε χρόνο από το 2006 τα συνέδρια του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού όταν ερχόντουσαν στην ενότητα για το Βορειοηπειρωτικό.

Στην ιστορία έμεινε το πρώτο συνέδριο του ΠΣΗΕ τον Ιούλιο του 2006 όπου ο τότε πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας Αμερικής Μιχάλης Σέρβος είχε ξεφτιλίσει δημόσια τον τότε πρόεδρο της Ομόνοιας τον ελληνόφωνο γενίτσαρο Jani Jani, όταν επεδείκνυε δημόσια τα βιβλία ιστορίας και γεωγραφίας που είχε μεταφράσει  για τα σχολεία της Ελληνικής Μειονότητας ο νυν αλβανός πρόξενος στα Ιωάννινα, τα οποία έγραφαν για τις "αλβανικές περιοχές της Ελλάδας" και για τη "σφαγή των τσάμηδων από τους Έλληνες".



Από τότε η ενότητα για τη Βόρειο Ήπειρο κάθε χρόνο στα συνέδρια ή συνδιασκέψεις του ΠΣΗΕ ήταν η μοναδική ευκαιρία να πει ανοιχτά και χωρίς τον φόβο των τραμπούκων της κλίκας του Ντούλε την άποψη του κάποιος για το εθνικό ζήτημα, έχοντας τη δυνατότητα να κολλήσει πολύ εύκολα στον τοίχο τους νεκροθάφτες του Βορειοηπειρωτικού, με αποτέλεσμα πολλές φορές τα στελέχη της Ομόνοιας-διχόνοιας να ξεφτιλίζονται και να μην μπορούν να ψελλίσουν ούτε ένα επιχείρημα της προκοπής παρά μόνο να αναμασούν τη γνωστή καραμέλα περί διασπαστών για όποιους έλεγαν την αλήθεια για τον Ενβέρ Ντούλε και την παρτία του. 

Θυμόμαστε επίσης στο συνέδριο του 2011 που ο ταμίας του Παγκόσμιου Συμβουλίου Ηπειρωτών Εξωτερικού κ. Αθανάσιος Νασίκας, επειδή παρατηρούσε διχόνοια στις τάξεις των Βορειοηπειρωτών, πρότεινε δημόσια να διεξαχθούν ανοικτές εκλογές από τη βάση για την ανάδειξη της ηγεσία και των οργάνων της Ομόνοιας και προς αυτό το σκοπό το ΠΣΗΕ θα παρείχε κάθε δυνατή υποστήριξη για την υλοποίηση τους. Στο άκουσμα αυτής της πρότασης πετάχτηκε σαν ελατήριο από τη θέση του ο τότε γεν. γραμματέας και σημερινός αλβανός πρόξενος στα Ιωάννινα Jani Jani, διέκοψε τον κ. Νασίκα και είπε "σας παρακαλώ να μην επεμβαίνετε στα εσωτερικά της οργάνωσης μας! έχουμε καταστατικό δικό μας". 
Έπρεπε όμως από το προεδρείο του ΠΣΗΕ να του απαντήσουν ότι με αυτή τη λογική και η ρουφιανική οργάνωση που εκπροσωπούσε δεν έχει θέση στο όργανο των απόδημων Ηπειρωτών. Από την πλευρά του βέβαια ο ελληνόφωνος γενίτσαρος από το Κρυονέρι Αργυροκάστρου έπρεπε να υπερασπιστεί τις αξίες και τα ιδανικά που γαλουχήθηκε από το πολιτικό του ίνδαλμα τον τζάτζη Ενβέρη, που στο κάτω κάτω τον έστειλε να σπουδάσει το 1982 στη Θεσσαλονίκη.

Στο διοικητικό συμβούλιο του ΠΣΗΕ κατείχε θέση αυτοδικαίως ο εκάστοτε πρόεδρος της Ομόνοιας ως "εκπρόσωπος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού". Ίσως οι απόδημοι Ηπειρώτες να μην ήξεραν ότι σε αυτή την οργάνωση κατείχαν ηγετικές θέσεις κάποιοι εισαγγελείς επί κομμουνιστικού καθεστώτος, κάποιοι ανακριτές - βασανιστές της Sigurimi, κάποιοι που σπούδαζαν στην Ελλάδα με υποτροφίες από το αλβανικό κράτος πολύ πριν το 1990.
Όμως τώρα που ο πρόεδρος την περίοδο 2004-2008 και γενικός γραμματέας της οργάνωσης από τα δύο τελευταία χρόνια μέχρι πριν λίγους μήνες ανέλαβε τα καθήκοντα του γενικού προξένου της Αλβανίας στα Ιωάννινα, κατέρρευσε κάθε πρόσχημα. Σίγουρα με αυτό που έγινε ακόμα και οι τυφλοί είδαν ποια είναι η πραγματικότητα. Προφανώς και οι άνθρωποι του ΠΣΗΕ να διεπίστωσαν για τα καλά ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος της Ομόνοιας-ΚΕΑΔ... 

Μπορούμε όμως να ερμηνεύσουμε κι αλλιώς τον αποκλεισμό των Βορειοηπειρωτών από το συνέδριο του ΠΣΗΕ, όπως γράφει ο κ. Μπάρκας. 
Μήπως οι απόδημοι Ηπειρώτες του εξωτερικού πήραν απόφαση ότι οι Έλληνες της Β. Ηπείρου είναι άξιοι της μοίρας τους και δεν αξίζουν το λόγο αφού εκλέγουν συνέχεια τους ίδιους και τους ίδιους νεκροθάφτες του εθνικού ζητήματος. Μήπως αντιλήφθηκαν ότι οι ίδιοι οι Βορειοηπειρώτες με την αδιαφορία τους ή ακόμα χειρότερα την ιδιοτέλεια τους έχουν αφήσει την ιδιαίτερη πατρίδα τους έρμαιο στα πολιτικά μούλικα του Ενβέρη; 

Θα πει κάποιος ότι το τελικό αποτέλεσμα κάθε συνεδρίασης για το Βορειοηπειρωτικό ήταν τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τα ευχολόγια και τίποτε το ουσιαστικό. 
Όμως η αλήθεια είναι ότι κατά το παρελθόν υπήρχαν διάφορες καλές προτάσεις από τους Ηπειρώτες του εξωτερικού, όπως η σύσταση ενός Παγκόσμιου Συντονιστικού Συμβουλίου για το Βορειοηπειρωτικό, οι οποίες όμως προσέκρουαν πάντα στην αδιάλλακτη στάση του Ενβέρ Ντούλε και των υποτακτικών του, αφού σε καμία περίπτωση δεν ήθελαν να χάσουν από την κυριότητα τους την "αποκλειστική εκπροσώπηση" της ΕΕΜ.

Πάντως κατά τη γνώμη μας το ορθό είναι να διεξάγονται οι συζητήσεις για το Βορειοηπειρωτικό στα συνέδρια του ΠΣΗΕ αλλά χωρίς να δίνεται περίοπτη θέση στην οργάνωση - ανδρείκελο των Τιράνων όπως κατάντησε η Ομόνοια.