Αναδιοργάνωση ή ανανέωση της Ομόνοιας - Άλλη μια φωνή που εκπέμπει SOS

Αυτή τη φορά από μέλος του Γενικού Συμβουλίου της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», από τον Θωμά Στέφο ο οποίος δεν εκπέμπει απλώς “SOS”, προβάλλει ένα ολοκληρωμένο μανιφέστο απ’ το οποίο προσωπικά ξαφνιάστηκα. Και επειδή δεν έχω ακούσει από άλλον τόσο μελετημένες επισημάνσεις μ’ έκανε να πιστέψω ότι ανάμεσα μας υπάρχουν αρκετοί σοφοί. Μόνο το νήμα δεν μπορούμε να πιάσουμε ώστε να στρέψουμε το νερό στο αυλάκι μας.

Μη με παρεξηγήσει ο Θωμάς, και όσοι συστρατευτούν, για τον τρόπο που επιβάλλομαι. Από αρχής ίδρυσης της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» εκφραζόμουν προφορικώς, αλλά και γραπτώς σε εφημερίδες του χώρου μας, για τον κίνδυνο η «ΟΜΟΝΟΙΑ» με την εμφάνιση του Κ.Ε.Α.Δ. να μετατραπεί σε οργάνωση πολιτιστική. Τότε μας λέγανε ότι το Κ.Ε.Α.Δ. ήταν φάντασμα, ήταν το περιτύλιγμα της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» για στάχτη στα μάτια. Εμείς των προεδρείων της πόλης των Α. Σαράντα, αν και γι’ αυτό το λόγο αδύνατο να μας προτιμούσαν για μέλη του Γενικού Συμβουλίου, ούτε και του Παραρτήματος, βλέπαμε το Κ.Ε.Α.Δ. όπως και τα άλλα αλβανικά κόμματα και δεν διαψευστήκαμε.

Ας μου επιτραπεί όμως, ως υπερήλικας πια, να προσθέσω στο μανιφέστο και κάποιες βασικές επισημάνσεις που μάταια αγωνιζόμασταν να συμπεριλαμβάνονταν στο δεύτερο καταστατικό της οργάνωσης.

1-Το ιδιοκτησιακό: Πρέπει να καταγγελθεί ο νόμος 7501 του 1991 βάση του οποίου εκδιώχτηκαν μια για πάντα απ’ τα χωριά τους, από τις ιδιοκτησίες των προγόνων τους, το 30% των ομογενών που στην διάρκεια του προηγούμενου καθεστώτος, μετά την κρατικοποίηση των πάντων, είχαν διοριστεί ή μεταναστεύσει στις πόλεις. Το ίδιο ο νόμος για τα λιβάδια, για τους υδάτινους πόρους κ.λ.π. Νόμοι που  ψηφίστηκαν από τους βουλευτές μας και εφαρμόστηκαν από την τοπική μας εξουσία. Εύγε στους κάτοικους της Χιμάρας όπου και μόνοι τους αντιστέκονται και ευελπιστώ να κερδίσουν.

2 - Το ίδιο να διεκδικήσουμε  την αναίρεση της απόφασης του Δημαρχείου Αγίων Σαράντα για την αφαίρεση των περίπου 500 οικοπέδων από τους ομογενείς μας, απόφαση την οποία είχαν ψηφίσει και οι δικοί μας εκπρόσωποι της τοπικής εξουσίας. Επειδή το 1996 χάσαμε τις τοπικές εκλογές για δικά τους λάθη αυτοί που εκλέχτηκαν την επόμενη θητεία ψήφισαν την αναίρεση των δικών τους υπογραφών και σφραγίδων, που σημαίνει την τελική εκδίωξη σημαντικού αριθμού ομογενών μας από αυτή την πόλη.      

3 - Επίσημη καταγγελία και για την αλλοίωση του δημογραφικού της Ε. Ε. Μειονότητας, πρόβλημα το οποίο είναι γνωστό και δεν χρειάζεται σχολιασμό.

4 - Ποσοστιαία συμμετοχή εκπροσώπων μας στις 3 πόλεις, Αργυρόκαστρο, Α. Σαράντα και Δέλβινο στις οποίες το Μειονοτικό στοιχείο υπερτερούσε ακόμα και επί δικτατορίας. Αν γίνεται κατανοητό σήμερα έχουμε εκδιωχτεί από αυτές τις πόλεις.

5 - Παράλληλα με την αναγνώριση της συμμετοχής των Μειονοτικών στον αγώνα του 1940-44 (εξαίρεση εγκληματικών συμπεριφορών) να αποκατασταθεί και η αναγνώριση των αντιφρονούντων αγωνιστών, εκτελεσθέντων, φυλακισμένων κ.λ.π.

6 - Μελέτη για την ιδιαιτερότητα της εκκλησιαστικής περιουσίας των μειονοτικών περιοχών.

7 - Έρευνες για να επαναφέρουμε στην επιφάνεια την ιστορία των προγόνων μας σε όλους τους αγώνες του έθνους, τουλάχιστον από το 1821 και μετά, ιστορία την οποία και η μητέρα πατρίδα την έχει περάσει στην λήθη. Η χάραξη των συνόρων πάνω στους χάρτες δεν πρέπει να γίνει και εμπόδιο για το ενιαίο της ιστορίας και του πολιτισμού της διαιρεμένης Ηπείρου.

     Δεν θα διευρυνθώ περαιτέρω στις επισημάνσεις. Αυτό που πιστεύω, πέραν αυτών που επισημαίνει ο Θωμάς Στέφος, είναι ότι κάποιοι πρέπει να καθίσουν σταυροπόδι να ερευνήσουν για την περίοδο του υποτιθέμενου εκδημοκρατισμού για το τι έπρεπε να διεκδικήσουμε και δεν το πράξαμε, τι χάσαμε και γιατί, τι έμεινε και πώς να το νοικοκυρέψουμε, τι να διεκδικήσουμε ώστε να παραμείνει ο ελληνισμός στις εστίες του. Όχι ως κολίγοι αλλά ως παράγοντας σταθερότητας και καταλύτης στις σχέσεις των δύο γειτόνων. Επισημαίνω επίσης ότι δεν θα υπάρξει ενιαία ΟΜΟΝΟΙΑ αν οι ηγεσίες της καπηλεύονται από κόμματα είτε αλβανικά ή ελληνικά.

     

Το ότι πολλά ηγετικά στελέχη δεν σεβάστηκαν αυτή την αρχή, κάτι που πολλοί π.χ. δεν θα το έπρατταν, δε σημαίνει ότι δεν έχουν λόγο για την αναδιοργάνωση της ΟΜΟΝΟΙΑΣ. Το πιστεύω αναγνωρίζοντας τους και ως ελαφρυντικό την επηρέαση από την επίσημη γραμμή των εκάστοτε Ελληνικών Κυβερνήσεων που δεν ήθελαν προβλήματα στις σχέσεις με την Αλβανία. Γραμμή που είχε υιοθετήσει και εκδηλωθεί δημόσια ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο κ. Στεφανόπουλος, δηλαδή να διαλυόμασταν στα αλβανικά κόμματα. Φυσικά τα ηγετικά στελέχη εφάρμοσαν αυτή τη γραμμή μόνο για το συμφέρον τους, εις βάρος των συμφερόντων της κοινότητας μας. Αλλά η κοινότητα όταν την χρειάζονταν τους γύριζε την πλάτη είτε για εκδίκηση ή για το συμφέρον της. Αν και το μόνο που «κέρδισε» είναι  ότι αρκετοί από τους ηγέτες της έγιναν πάμπλουτοι.

Τηλέμαχος Λαχανάς