Βόρειος Ήπειρος: Μεταξύ Κριμαίας και Σκωτίας

Γράφει ὁ Δημ. Πέτκος

Ο Μπάρυ έχει γεννηθεί στο Μπέρμιγχαμ, στην καρδιά της βιομηχανικής Αγγλίας. Τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως φυσικός στη Γλασκώβη. Παρόλο που είναι Αγγλος, στο δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου θα ψηφίσει "Ναι" στην Ανεξαρτησία της Σκωτίας. Ο ίδιος δικαιολογεί την επιλογή του με το απλό επιχείρημα: "Μα είναι δίκαιο και σωστό". Με την ίδια λογική η ρωσική, από τα τέλη του 18ου αιώνα Κριμαία, επιστρέφει στη Ρωσία. Οι παγκόσμιοι πόλεμοι, το σκληρό σοβιετικό καθεστώς, οι επεμβάσεις της Δύσης, ο εποικισμός από τουρκόφωνους Τατάρους, οι γλωσσικές απαγορεύσεις, η αλλοίωση της Ιστορίας δε ανέκοψαν τη θέληση του λαού της για αυτοδιάθεση.

Η Βόρειος Ήπειρος, αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής για χιλιάδες χρόνια Ηπείρου, με υπογεγραμμένη εδώ και 100 χρόνια την Αυτονομία της και με το ζήτημα της Ένωσής της με την Ελλάδα να εκκρεμεί στο Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών των Τεσσάρων Μεγάλων Δυνάμεων, δεν αρθρώνει ούτε μία λέξη για τα δίκαιά της! Χωρίς μάλιστα να έχει ούτε το ξεχωριστό Κοινοβούλιο της Σκωτίας, ούτε τη σθεναρή υποστήριξη της μητέρας πατρίδας, ούτε οποιοδήποτε στοιχειώδες δικαίωμα Εθνικής Μειονότητας! 

Και δεν αναφερόμαστε στο Δυρράχιο, στην απελευθέρωση του οποίου αναφέρεται η Πηνελόπη Δέλτα στο "Για την Πατρίδα", αλλά στην περιοχή νοτίως του Γενούσου ποταμού που ουδέποτε, μέχρι την βίαιη προσάρτησή της το 1913, είχε σχέση με την Αλβανία. Χαρακτηριστικό είναι το βιβλίο του Γερμανού συγγραφέα και περιηγητή Karl May με τον τίτλο "Μέσα από την γη των Σκιπιτάρων" του 1892 που εντοπίζει τη "γη" αυτή στον άξονα Πρίστινας-Σκοπίων. (Η περιοχή δεν περιγράφεται φυσικά ούτε ως "Μακεδονία", ούτε ως "Ιλλυρία", αλλά ως Ρωμυλία).

Ο Ελληνισμός έχει δυο επιλογές: Είτε να αγωνιστεί για τις πατρίδες του, είτε να παραμένει υπόδουλος σε κράτη που υπερασπίζονται τα συμφέροντά τους.

Φώτο: Χάρτης από το βιβλίο του Karl May «Στη γη των Σκιπιτάρων» του 1892.

www.sfeva.gr