Η Μπίστριτσα είναι μια κωμόπολη που, διαφορετικά από τα άλλα κέντρα της επαρχίας Μεσοποτάμου, δεν έχει μακρύ παρελθόν. Οικοδομήθηκε ως κέντρο και αργότερα ως χωριό το 1959 από εργάτες, τεχνικούς και μηχανικούς όπου εργάστηκαν για το άνοιγμα του τούνελ 3,75χλμ και για την ανοικοδόμηση του υδροηλεκτρικού σταθμού Μπίστριτσα απάνω στον ποταμό με το ίδιο όνομα.
Μετά το 1964 εδώ έμειναν οι εργάτες για την εκμετάλλευση του σταθμού μαζί με τις οικογένειές τους. Αργότερα ήρθαν και άλλες οικογένειες.
Είναι το νεότερο χωριό στην επαρχία Μεσοποτάμου σε υψόμετρο 80 μ., 4 χλμ Νοτιοανατολικά της πόλης του Δελβίνου κα απλώνεται στην δεξιά πλευρά της ροής του ποταμού. Το 1991 είχε 89 οικογένειες.
Μετά το 1991 οικοδομήθηκε μια νέα εκκλησία με τη μέριμνα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου. Έχει εννιάχρονο σχολείο, που άνοιξε το 1972 και άλλα υπηρεσιακά μαγαζιά.
Ο πληθυσμός είναι ετερογενής, Αλβανοί και Έλληνες - όπου 70% είναι ελληνικής καταγωγής - ερχόμενοι από διάφορα μέρη της χώρας. Ως μεικτό χωριό, κι επειδή συμπληρώνονταν ο αριθμός των μαθητών για το άνοιγμα της πρώτης ελληνικής τάξης, μετά από τεράστιο αγώνα που έδωσε η ΟΜΟΝΟΙΑ το 1995, όπως και σε άλλα τρία χωριά, άνοιξε ελληνικό σχολείο, το οποίο σήμερα έχει μόνον δύο μαθητές στο δημοτικό σχολείο.
Σε πρώτη κοινωνική ματιά η Μπίστριτσα διακρίνεται για την αρμονία και την θρησκευτική και εθνική συμβίωση των κατοίκων της.
Το πλήγμα της μετανάστευσης επηρέασε και αυτό το νέο χωριό. Με την πτώση του συστήματος 30 οικογένειες μετανάστευσαν στην Ελλάδα.
Οι κάτοικοί του σήμερα ασχολούνται με τα κηπευτικά και χειρονακτικές δουλειές. Πολλοί απ’ αυτούς είναι καλοί τεχνίτες και εργάζονται σε ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις κι ένα καλό μέρος στον υδροηλεκτρικό σταθμό.
(από συνεργάτη μας στη Β. Ήπειρο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.