Η 12η Δεκεμβρίου να είναι μία επέτειος που θα μας δείχνει τον δρόμο για ενότητα στην πράξη και όχι στα λόγια. Ζήτω ο Ελληνισμός! Ζήτω η Δημοκρατία!

Για άλλη μία χρονιά στις 12 Δεκεμβρίου πλήθος Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου παραβρέθηκε στο χωριό Αλύκο, προκειμένου να τιμήσει τους τέσσερις μάρτυρες που κατάγονταν από την περιοχή οι οποίοι στα τέλη του 1990 εκτελέστηκαν στα σύνορα από τους στρατιώτες του καθεστώτος Χότζα και Αλία στην προσπάθεια τους να δραπετεύσουν προς την Ελευθερία και την Μητέρα Ελλάδα.

Τα τέσσερα παιδιά, ο Θύμιος Μάσιος, ο Θανάσης Κώτσης, ο Αηδώνης Ράφτης από το Αλύκο, και ο Βαγγέλης Μήτρος από τη Γέρμα ήταν οι μάρτυρες που η θυσία τους έγινε αφορμή να ξεσηκωθεί ολόκληρος ο  Ελληνισμός της περιφέρειας των Αγίων Σαράντα, με την οργή των μελών της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να γίνεται ποτάμι που θα κατέπνιγε την αιμοσταγή κομουνιστική δικτατορία, απαιτώντας Δημοκρατία και Ελευθερία.Η 12η Δεκεμβρίου 1990, γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα στην ιστορία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, γιατί οι Έλληνες αυτού του τόπου συσπειρώθηκαν για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες για να αντιδράσουν στην βάναυση καταπίεση και να διεκδικήσουν τα δικαιώματα τους ως εθνική μειονότητα.

Έχουν περάσει 22 χρόνια από εκείνη την ιστορική μέρα, αλλά δυστυχώς ακόμα και σήμερα φαίνεται ξεκάθαρα ότι η νοοτροπία που κληροδότησε το σταλινικό καθεστώς στην κοινωνία μας έχει απλώσει βαθιές ρίζες.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μνήμης για τα τέσσερα αδικοχαμένα παλληκάρια που έλαβε χώρα στο Αλύκο για την 22η επέτειο της εκτέλεσης τους, ο εκπρόσωπος του εθνικού μας κέντρου, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο κ. Νικόλαος Κοτροκόης έκανε έκκληση κατά τον χαιρετισμό του για ενότητα μεταξύ των Ελλήνων της Αλβανίας.
Όμως λίγα λεπτά αργότερα ο ίδιος είδε, στην περίπτωση βέβαια που δεν εθελοτυφλούσε, την έννοια που δίνουν στον όρο «ενότητα» αυτοί που κρατάνε στα χέρια τους τις τύχες της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και αυτοαποκαλούνται ως «αποκλειστικοί της αντιπρόσωποι», η οποία φάνηκε ξεκάθαρα κατά την κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Τεσσάρων Μαρτύρων, όταν ήρθε η σειρά του προέδρου του κόμματος «Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον» κ. Χρήστου Κίτσιου.

Από την διοργανώτρια αρχή της εκδήλωσης, δηλαδή την Επαρχία Αλύκου και την οργάνωση «Ομόνοια», ο κ. Κίτσιος προσφωνήθηκε ως «πρόεδρος κόμματος»!  Προφανώς για τους διοργανωτές ήταν ανεπιθύμητο το να ακουστεί ακόμα και αυτό το όνομα του μοναδικού ελληνικού κόμματος που υφίσταται σήμερα στο αλβανικό κράτος, ενώ την ίδια στιγμή προβλήθηκε πέραν του δέοντος η πολιτική παράταξη στην οποία πρόσκεινται η διοργανωτές.
Αυτή είναι άραγε η ενότητα που θέλουν να επικρατήσει στο εσωτερικό της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας;

Ο πρόεδρος του Κόμματος των Ελλήνων Χρήστος Κίτσιος καταθέτοντας το τιμητικό στεφάνι στο Μνημείο των Μαρτύρων αναφώνησε υπέρ των ιδανικών για τα οποία θυσιάστηκαν τα τέσσερα παλικάρια: «ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ! ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!» ως το μήνυμα αυτής της ημέρας.

Ένα μήνυμα που ως σύνθημα μπορεί κάποιοι να το εκφωνούν πολύ εύκολα αλλά αρνούνται πεισματωδώς να το μετουσιώσουν σε πράξη, προφανώς γιατί στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με τις αξίες και τα ιδανικά για τα οποία έπεσαν οι τέσσερις νέοι και ξεσηκώθηκαν οι πτωχοί αλλά περήφανοι Έλληνες των χωριών του Βούρκου, παρά μόνο μένουν πιστοί σε «αξίες» που διδάχθηκαν προ του 1990.

Για το Κόμμα «Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον» η θυσία των Τεσσάρων Μαρτύρων του Αλύκου θα αποτελεί λαμπρό παράδειγμα στον αγώνα του υπέρ της Δημοκρατίας και του Ελληνισμού στα πατρογονικά μας χώματα.