Τον Άγιο Σπυρίδωνα τον θαυματουργό, προστάτη του νησιού των Φαιάκων, γιόρταζαν οι Βορειοηπειρώτες και στα ελεύθερα χρόνια των θρησκευτικών εορτών και ακολουθιών και στα στυγνά χρόνια της δικτατορίας, όπου δεν έπαψαν να προσεύχονται και να σταυροκοπούνται κρυφά έχοντας το βλέμμα τους προς την Κέρκυρα, εκεί που βρίσκονται τα λείψανα του Αγίου.
Η 12η Δεκεμβρίου 1990, μπήκε στην Βορειοηπειρωτική ιστορία με μια άλλη διάσταση. Ως «μέρα κατά της κομμουνιστικής δικτατορίας». Κι αυτό σαν αποτέλεσμα της εν ψυχρώ δολοφονίας στα αλβανοελληνκά σύνορα τεσσάρων παλικαριών από το Αλύκο και τη Γέρμα των Αγίων Σαράντα: του Θύμιου Μάσσιου, Θανάση Κώτση, Βαγγέλη Μήτρου και Αηδόνη Ράφτη.
Μια μέρα που ξεχείλισε η οργή και το αποθηκευμένο μίσος των χωρικών κατά του δικτατορικού συστήματος και η πορεία των διαδηλωτών με τα φέρετρα στους ώμους για την πόλη των Αγίων Σαράντα, να μετατρέπεται σε λαοθάλασσα από τους εκατοντάδες-χιλιάδες απ’ όλα τα χωριά που προστέθηκαν στην πορεία. Φοβήθηκαν οι προύχοντες κομμουνιστές και έστειλαν μεγάλη στρατιωτική δύναμη να τους εμποδίσει. Αυτό έφτανε. Το μήνυμα πέρασε. Όλη η χώρα έμαθε το γεγονός. Να γιατί η μέρα αυτή μπήκε στην ιστορία ως μέρα της αντίστασης κατά του κομμουνισμού και που συμβολίζει τις θυσίες και τον αγώνα όλων όσων φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν και θανατώθηκαν από την κομμουνιστική θηριωδία.
Η 12η Δεκεμβρίου 1994 δίνει την τρίτη διάσταση στην ιστορία του βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, διότι την ημέρα αυτή έπαψε να πάλλει μια μεγάλη Καρδιά. Η καρδιά του πνευματικού τους ηγέτη, του υποστηριχτή των δικών τους δικαίων, του Μεγάλου Ιεράρχη της Κόνιτσας, της Βορείου Ηπείρου και όλης της Ελλάδας, του Μακαριστού Σεβαστιανού. Έπαψε, από κείνη την μέρα ν’ ακούγεται η μπάσα βροντερή φωνή του, που ξεσήκωνε μικρούς και μεγάλους, αδύναμους και τρανούς για τους σκλαβωμένους Βορειοηπειρώτες και τον αλύτρωτο βορειοηπειρωτικό χώρο.
Και υπενθυμίζονται οι τρεις αυτές διαστάσεις κάθε χρόνο με ευλάβεια.
28 χρόνια μετά.
Είναι η 28η φορά που η πλατεία «Κύπρος» στο Αλύκο, εκεί που ορθώνεται το μνημείο αφιερωμένο στους τέσσερις «Μάρτυρες της Δημοκρατίας», κατακλείνεται από κόσμο.
Εφέτος η εκδήλωση ήταν οργανωμένη από το Δήμο Φοινίκης, σε συνεργασία με την οργάνωση της Ομόνοιας.
Μετά τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό ναό της Αγίας Βαρβάρας, όπου χοροστάτησε και ο Μητροπολίτης Ιεράς Μητρόπολης Αργυροκάστρου Σεβασμιότατος Δημήτριος, την επιμνημόσυνη δέηση και το τρισάγιο στα μνήματα των Μαρτύρων, η δραστηριότητα ακολούθησε στην πλατεία «Κύπρος».
Παρευρέθηκαν στην εκδήλωση ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στο Αργυρόκαστρο Λάμπρος Κακίσης, ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ και βουλευτής Βαγγέλης Ντούλες, ο πρόεδρος του ΜΕΓΚΑ Χρήστος Κίτσιος, ο Γ. Πρόεδρος της Ομόνοιας Βασίλης Κάγιος, οι αντιδήμαρχοι Ηγουμενίτσας Μιχαήλ Γκίκας, Φιλιατών Κωνσταντίνος Μποροδήμος, Πρέβεζας Βαγγέλης Ρομπότης, Δρόπολης Μιχάλης Μάνος, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι και άλλοι.
Με τον συντονισμό της υπεύθυνης Παιδείας και πολιτισμού στο Δήμο Φοινίκης Μαριέττας Τσίλη, για την σημασία της ημέρας μίλησε ο Δήμαρχος Φοινίκης Λεωνίδας Χρήστος, ακολούθησαν οι χαιρετισμοί του Γενικού Προξένου Λάμπρου Κακίση, του βουλευτή Βαγγέλη Ντούλε, του πρόεδρου του ΜΕΓΚΑ Χρήστου Κίτσιου, του πρόεδρου της Ομόνοιας Βασίλη Κάγιου, του αντιδημάρχου Ηγουμενίτσας Μιχαήλ Γκίκα και του εκπροσώπου των οικογενειών Βασίλη Μάσσιου. Χαιρετιστήριο μήνυμα έστειλε ο βουλευτής της ΝΔ Θεσπρωτίας Βασίλης Γιόγιακας.
Ακολούθησε η κατάθεση στεφάνων από τον Γενικό Πρόξενο , τον βουλευτή του ΚΕΑΔ, τον πρόεδρο του ΜΕΓΚΑ, τους αντιδημάρχους Ηγουμενίτσας, Πρέβεζας, Φιλιατών και Δρόπολης, τον εκπρόσωπο του Γραφείον Μειονοτήτων στα Τίρανα, τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Φοινίκης, τον εκπρόσωπο του Συνδέσμου «Οπλαρχηγός Θύμιος Λιώλης», του ΔΚ του νομού, των οικογενειών και των μαθητών του σχολείου Αλύκου. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τον ψαλμό του εθνικού μας ύμνου.
Βαγγέλης Παπαχρήστος
sfeva.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.