ΤΟ ΒΗΜΑ: Επικίνδυνα παιχνίδια των Τιράνων για τη «Μεγάλη Αλβανία»

«Η ενοποίηση των Αλβανών της Αλβανίας και του Κοσόβου είναι αναπόφευκτη» δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Εντι Ράμα έχοντας στο πλευρό του τον Χασίμ Θάτσι, πρώην πρωθυπουργό και νυν υπουργό Εξωτερικών του Κοσσυφοπεδίου. Το μοναδικό αναπάντητο ερώτημα όσον αφορά τη δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας είναι το αν «θα συμβεί στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως μια φυσική και κατανοητή από όλους διαδικασία ή αν θα πραγματοποιηθεί ως μια αντίδραση στην τύφλωση ή στην οκνηρία της ΕΕ» επισήμανε χαρακτηριστικά ο αλβανός πρωθυπουργός. 

Οι δηλώσεις του Εντι Ράμα πραγματοποιήθηκαν με αφορμή τις συζητήσεις που διεξάγονται για την απελευθέρωση του καθεστώτος βίζας των Κοσοβάρων. Στην περίπτωση που η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση του Κοσόβου και δεν εγκρίνει την απελευθέρωση του καθεστώτος βίζας για τους πολίτες του, τότε δεν αποκλείεται τα σύνορα των Βαλκανίων να χαραχθούν εκ νέου, ήταν το κεκαλυμμένο μήνυμα που έστειλε ο Ράμα στους εταίρους του στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση αντέδρασε άμεσα, επισημαίνοντας ότι πρόκειται για «απαράδεκτες προκλήσεις» που δεν είναι εναρμονισμένες με την πολιτική συνεργασίας στην περιοχή. Η ιδέα, όμως, για τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας απασχολεί τους Αλβανούς εδώ και πολλά χρόνια. Δημοσκόπηση της αμερικανικής εταιρείας Gallup που πραγματοποιήθηκε το 2010 είχε αποκαλύψει ότι το 62% των Αλβανών στην Αλβανία, το 81% αυτών στο Κόσοβο και το 52% στην πΓΔΜ τάσσονταν υπέρ της δημιουργίας ενός «μεγάλου αλβανικού» κράτους. Σήμερα, κύριος θιασώτης της ιδέας μιας «Μεγάλης Αλβανίας» φαίνεται πως είναι ο ίδιος ο πρωθυπουργός της Αλβανίας.

Αλβανικός επεκτατισμός

Για να γίνει, όμως, κατανοητός ο αλβανικός επεκτατισμός πρέπει να ληφθεί υπόψη η πραγματικότητα που βιώνουν οι Αλβανοί, τόσο στην Αλβανία όσο και στο Κόσοβο. Σύμφωνα με δημοσίευμα του «Eurobserver», η επιθετική ρητορική αναφορικά με το ενδεχόμενο επαναχάραξης των συνόρων στη βαλκανική χερσόνησο και τη δημιουργία μιας Μεγάλης Αλβανίας αποτελεί έναν τρόπο απόσπασης της προσοχής των Αλβανών από τα πολλά προβλήματα, όπως η φτώχεια, η διαφθορά και η κακή διακυβέρνηση, που αντιμετωπίζουν. Το ότι ο επιθετικός επεκτατισμός αποτελεί ένα αποδοτικό αντίδοτο για τη δυσφορία και τη δυσαρέσκεια που επικρατεί στο εσωτερικό μιας χώρας είναι γνωστό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση της Σερβίας, όπου οι πολεμικές ιαχές για τη δημιουργία μιας εθνικά καθαρής Μεγάλης Σερβίας άρχισαν να ακούγονται εν μέσω μιας αποτυχημένης διαδικασίας μετάβασης προς τη δημοκρατία και μιας σημαντικής οικονομικής κρίσης. Ανάλογη κατάσταση παρατηρείται σήμερα και στη Ρωσία όπου η στροφή του Πούτιν προς τον επεκτατισμό αποτέλεσε συνέπεια, τουλάχιστον εν μέρει, της συσσωρευμένης δυσφορίας του ρωσικού λαού η οποία εκφράστηκε κατά τη διάρκεια των μαζικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων του 2011.

Στην Αλβανία, το τέλος της κομμουνιστικής δικτατορίας το 1991 και η γενικευμένη αναρχία που ακολούθησε οδήγησαν τη χώρα σε μια μεταβατική διαδικασία, τα αποτελέσματα της οποίας ήταν η δημιουργία αδύναμων κρατικών θεσμών, η ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας και της διαφθοράς, η σύνθεση ανελεύθερων κυβερνήσεων και η διεξαγωγή κάθε άλλο παρά αδιάβλητων εκλογών. Σήμερα, ο μέσος Αλβανός ζει με λιγότερα από 400 ευρώ τον μήνα.

Την ίδια ώρα στο Κόσοβο η ευφορία που ακολούθησε την ανεξαρτησία έχει αρχίσει να εξασθενίζει μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα. Ενας στους τρεις Κοσοβάρους είναι άνεργος ενώ η ανεργία στους νέους ξεπερνά το 50%. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, τρεις στους δέκα πολίτες του Κοσόβου ζουν σε συνθήκες φτώχειας.

Η μεγάλη έξοδος

Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 25 ετών το ένα τέταρτο των Αλβανών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα του ενώ από τον Αύγουστο του 2014 τουλάχιστον 100 χιλιάδες Κοσοβάροι επέλεξαν επίσης να ξενιτευτούν αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, με τις Αρχές στην Πρίστινα να κάνουν λόγο για συρρίκνωση κατά 7% του πληθυσμού μέσα σε λίγους μήνες.

Κατ' επέκταση, καταλήγει το δημοσίευμα του «Euroobserver», οι δηλώσεις του Εντι Ράμα αναφορικά με την «οκνηρία της ΕΕ» και το ενδεχόμενο της δημιουργίας μιας Μεγάλης Αλβανίας, περισσότερο από ένα μέσο άσκησης πίεσης προς τους ευρωπαίους ηγέτες αποτελούν μια πανικόβλητη αντίδραση ενώπιον της γενικευμένης δυσφορίας των Αλβανών, τόσο στην Αλβανία όσο και στο Κοσόβο. Στην περίπτωση που ικανοποιούνταν το αίτημα του Εντι Ράμα και του Χασίμ Θάτσι για άνοιγμα των ευρωπαϊκών συνόρων, οι μεγάλοι χαμένοι θα ήταν οι ίδιοι καθώς οι περισσότεροι Αλβανοί θα επέλεγαν να ζήσουν εκτός των φανταστικών συνόρων της Μεγάλης Αλβανίας.

tovima.gr