ΖΗΤΩ Η 1η ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1955 – ΖΗΤΩ Η Ε.Ο.Κ.Α.

Ε.Ο.Κ.Α.

ΠΡΟΚΗΡΥΞΙΣ

            Με την βοήθειαν του θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων,

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΤΙΝΑΞΙΝ ΤΟΥ ΑΓΓΛΙΚΟΥ ΖΥΓΟΥ,

με σύνθημα εκείνο το οποίο μας κατέλειπαν οι πρόγονοί μας «Ή Τ Α Ν   Ή   Ε Π Ι   Τ Α Σ».

ΑΔΕΛΦΟΙ  ΚΥΠΡΙΟΙ.

                                    Από τα βάθη των αιώνων μας ατενίζουν όλοι εκείνοι, οι οποίοι ελάμπρυναν την Ελληνικήν Ιστορίαν δια να διατηρήσουν την ελευθερίαν των: Οι Μαραθωνομάχοι, οι Σαλαμινομάχοι, οι Τριακόσιοι του Λεωνίδα και οι νεώτεροι του Αλβανικού έπους. Μας ατενίζουν οι αγωνισταί του 21, οι οποίοι μας εδίδαξαν ότι η απελευθέρωσις από τον ζυγόν του δυνάστου αποκτάται πάντοτε με το Α Ι Μ Α. Μας ατενίζει ακόμη σύμπας ο Ελληνισμός, ο οποίος και μας παρακολουθεί με αγωνίαν, αλλά και με εθνικήν υπερηφάνειαν.

Ας απαντήσωμεν με έργα, ότι θα γίνωμεν «πολλώ κάρρονες τούτων».

            Είναι καιρός να δείξωμεν εις τον κόσμον ότι εάν η διεθνής διπλωματία είναι άδικος και εν πολλοίς άνανδρος, η Κυπριακή ψυχή είναι γενναία. Εάν οι δυνάσται μας δεν θέλουν να αποδώσουν την λευτεριά μας, μπορούμε να την διεκδικήσωμε με τα ίδια μας τα χέρια και με το αίμα μας.

            Ας δείξωμεν εις τον κόσμον ακόμη μια φορά ότι και του σημερινού Έλληνος «ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει». Ο άγων θα είναι σκληρός. Ο δυνάστης διαθέτει τα μέσα και τον αριθμόν.

Ημείς διαθέτομεν την ψυχήν. Έχομεν και το δίκαιον με το μέρος μας. Γι' αυτό και θα Ν Ι Κ Η Σ Ω Μ Ε Ν.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΑΙ.

                                             Ατενίσατε το έργον σας. Είναι αίσχος εν εικοστώ αιώνι οι λαοί να χύνουν το αίμα των για ν' αποκτήσουν την λευτεριά των, το θείον αυτό δώρο για το οποίον και εμείς επολεμήσαμεν παρά το πλευρόν των λαών σας και για το οποίον σεις τουλάχιστον διατείνεσθε ότι επολεμήσατε εναντίον του ναζισμού και του φασισμού.

ΈΛΛΗΝΕΣ,

Όπου και αν ευρίσκεσθε ακούσατε την φωνήν μας:

ΕΜΠΡΟΣ, ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΑΣ.

Ε.Ο.Κ.Α.
-Ο-      

ΑΡΧΗΓΟΣ

ΔΙΓΕΝΗΣ

«Η Κύπρος μας που στέναζε τόσους αιώνες σκλάβα

και μάτωναν τα χέρια της τόσα δεσμά βαριά

απ’ τη ψυχή της έχυσε την όμορφή της λάβα

κι άνοιξε δρόμο φωτεινό να ιδεί τη λευτεριά...»

Συμπληρώνονται φέτος εξήντα ένα χρόνια από τη θρυλική έναρξη του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ. Οι μνήμες όλων, ή τουλάχιστον όσων αδιαλείπτως θυμούνται και τιμούν αυτή την επέτειο, στρέφονται με απαράμιλλο σεβασμό και συγκίνηση προς τα αμούστακα παλικάρια του ’55-’59, τους απαγχονισθέντες ηρωομάρτυρες, τα ολοκαυτώματα, τα βασανιστήρια και τις ανταρτικές μάχες του κυπριακού έπους. Ο παλλαϊκός ξεσηκωμός και το πάθος των Ελλήνων του τόπου για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού πήρε σάρκα και οστά στο πρόσωπο των θρυλικών μορφών του Διγενή και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ, οι οποίοι με τη σειρά τους παρέδωσαν τη βαριά τους παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές. 

Στο πρόσωπο των ηρώων μας, που είτε για κάποιους υπήρξαν «βαρελότοι» και «ψευτοδιγενήδες», είτε για εκείνους που  -εσκεμμένα σήμερα-  ξεχνούν πως η ΕΟΚΑ πολέμησε για την Ένωση με την μάνα Ελλάδα, εμείς αντικρίζουμε ό,τι ομορφότερο και ευγενέστερο γέννησε ποτέ η γη μας. Ο αγώνας της ΕΟΚΑ συνεχίζει να αποτελεί το εθνικό στήριγμα, το οποίο μας επιτρέπει να αντιστεκόμαστε σε όσους ριψάσπιδες προσπαθούν, τόσο πολιτικά, όσο και οικονομικά, να διαπραγματευτούν το μέλλον της Κύπρου με τους ξένους εχθρούς και τους διεθνείς τοκογλύφους, αντίστοιχα.

Οφείλουμε, μια τέτοια μέρα, να υπενθυμίσουμε στους σύγχρονους ραγιάδες, το χρέος που έχουμε απέναντι σε αυτούς που πήραν την ανηφοριά για να βρουν την ωραία ελευθερία και μοιάζουν κατά πολύ με εκείνους τους τρελλούς επαναστάτες του 1821. Κόντρα στα κούφια «ρεαλιστικά» δεδομένα και ενάντια στην αισχρή πολιτική της Μ. Βρεττανίας, οι αγωνιστές πραγματοποίησαν τον υπέροχο εθνικό, λαϊκό, αντιαποικιακό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα που όπως σήμερα, έτσι και πάντοτε θα αποτελεί το φάρμακο για την εθνική μιζέρια και την υποδούλωση του τόπου μας. Η ΕΟΚΑ, είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι, προέταξε τα στήθη ενάντια στην υπερδύναμη της εποχής του 20ού αι. και η ιστορία κρατάει σφραγιστά κλειδωμένους όσους απείχαν από τον αγώνα για την Αυτοδιάθεση του λαού και την Ένωση, όσους σπιλώνουν και απαρνιούνται καθημερινά τις μνήμες των ηρώων και όσους καταθέτουν στεφάνια στα παλικάρια τα οποία προδίδουν καθημερινά με τις πράξεις τους.

Κλείνοντας, υπενθυμίζουμε σε όλους ανεξαιρέτως ότι, η σημερινή επέτειος και ο αγώνας της ΕΟΚΑ αποτελούν ίσως τα μοναδικά στηρίγματα που κρατούν άσβεστη τη φλόγα της ψυχής και καθάριο το μυαλό στον κάθε Έλληνα του οποίου «ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει». Η ΕΟΚΑ είναι το σημαντικότερο κομμάτι της ιστορίας μας, η ελπίδα μας, η αξιοπρέπειά μας, η περηφάνια μας, το όπλο για να αντισταθούμε σε ντόπιους και ξένους εχθρούς. Έχουμε χρέος να την προστατεύσουμε, να την υπερασπιστούμε και να τη βιώσουμε βαθιά μέσα μας.

«Εμπρός, εμπρός, η ΕΟΚΑ κράζει

η γη ας βροντήξει όπου πατάς,

η ΕΟΚΑ ανίκητη προστάζει:

να η ασπίδα ή ταν ή επί τας.

Εμπρός, στη γη κανείς μην σκύψει,

η Ελλάδα κάθε της παιδί

να στεφανώσει με δάφνης κλώνια

στα μαρμαρένια αλώνια καρτερεί...»

Γραφείο Τύπου 

Ε.Κ.Φ. ΔΡΑΣΙΣ-Κ.Ε.Σ.