Ο Παναγιώτης Μπάρκας ερμηνεύει τη δήλωση του Μπολάνου.
Βασικό συμπέρασμα είναι ότι η έκκληση για «ενότητα» αποτελεί δημαγωγία. Στόχο έχει να μπάσει όλους τους Έλληνες στο μαντρί της ηγεσίας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, που φέρει το όνομα κοινό ψηφοδέλτιο του ΚΕΑΔ. Έχει, εντούτοις κάποιες διαφορές:
Η πρώτη διαφορά είναι ότι μας κρύβει το τελικό στόχο του «μαντριού» που δεν είναι απλώς το κοινό ψηφοδέλτιο του ΚΕΑΔ, αλλά η εκλογή του Ντούλε.
Η δεύτερη διαφορά αφορά το γεγονός ότι, στην προκειμένη περίπτωση, στη γνωστή δημαγωγία τύπου Πιλάτου της ηγεσίας, απειλείται με εκδίκηση (παράφραση του εκδίκαση) ο ίδιος ο Πιλάτος.
Συνεπώς, η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προσφεύγει στην έκκληση «ενότητας» επειδή είναι ορατός ο κίνδυνος εκλογής Ντούλε.
Συνεπώς, η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ προσφεύγει στην έκκληση «ενότητας» επειδή είναι ορατός ο κίνδυνος εκλογής Ντούλε.
Αποκαλύψεις στα επί μέρους θέματα της έκκλησης – «ενότητας».
Πρώτο. Υπάρχει μια σοβαρή αντίθεση θέσεων.
Όλο το σκεπτικό Μπολάνο κινείται στην πάγια πλέον θέση: Ενότητα, μέσα από τις διαδικασίες που προκήρυξε το προεδρείο της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και αφορούν «την επιλογή και κατάρτιση των ψηφοδελτίων του ΚΕΑΔ». (Επιδίωξη της ηγεσίας)
Λίγο πιο κάτω στην δήλωση θα συναντήσουμε την εξής τοποθέτηση: «Προσωπικά, όλα τα θεσμικά όργανα της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και τα στελέχη της είμαστε έτοιμοι για οποιαδήποτε διαδικασία που θα οδηγήσει στην ουσιαστική πλέον, και όχι μόνο για τις εκλογές ενότητα». (το ποθούμενο για πραγματική ενότητα)
Ποια από τις δύο θέσεις θα πρέπει να πιστέψουμε;! Πώς θα γίνει να ανοίξει το κλαμπ της ΟΜΟΝΟΙΑΣ; Με τι τρόπο, ποιες δημοκρατικές αρχές και ισοτιμία;!!
Δεύτερο. Στη δήλωση Μπολάνου δεν υπάρχει ειλικρίνεια, σοβαρότητα και πραγματική επιθυμία για διάλογο και ενότητα. Δεν θα αναφερθώ στην μακρινή και πρόσφατη ιστορία αλλά στο παρόν. Είναι γνωστό ότι το Κόμμα των Ελλήνων μετά τη συνάντηση με το Μπολάνο ανακοίνωσε δημόσια τις θέσεις του για τη «Συμμαχία των Ελλήνων». Μέχρι την παρούσα δήλωση Μπολάνου μεσολάβησε δεύτερη πρόσκληση του Κόμματος των Ελλήνων για διάλογο με την ηγεσία του ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όπως τουλάχιστον είχε αφήσει να εννοηθεί στο «βρείτε τα» του ο Αβραμόπουλος στη συνάντηση της Αθήνας της 14ης Φλεβάρη. Η ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ–ΚΕΑΔ με τη γνωστή αυθαιρεσία και αλαζονεία, απέκλεισε και το θεσμικό αυτό διάλογο. Τότε τι εννοεί με τον όρο «διάλογο» ο Μπολάνος;!
Τρίτο. Ο Μπολάνος, όταν μιλάει για ενότητα και διάλογο έχει υπόψη του να συμφωνήσουν όλοι στα συμφέροντα της ηγετικής ομάδας της ΟΜΟΝΟΙΑΣ-ΚΕΑΔ.
Μας καλεί στο μαντρί της ηγεσίας αυτής, επειδή κατ΄ αυτόν, «δεν υπάρχει καλύτερη πολιτική εκπροσώπηση απ’ την Ένωση για Ανθρώπινα Δικαιώματα»
α. Λησμονεί όμως ότι η αυθαιρεσία ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ δεν επέτρεψε να δοκιμάσουμε κάτι άλλο. Ή το κάτι άλλο θεωρήθηκε εχθρικό, προδοτικό, μειοδοτικό και βάλε.
β. Όπως ο ίδιος παραδέχεται, το ΚΕΑΔ δεν έχει κάνει τίποτε για την εθνική ελληνική μειονότητα. Απεναντίας, μαζί με την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ φέρει την καίρια ευθύνη γι΄ αυτό που και ο Μπολάνος τώρα ομολογεί ότι διανύουμε δύσκολες καταστάσεις.
Τέταρτο. Λέει συγκεκριμένα ο Μπολάνος:- «…τίποτε δεν είναι όπως πριν και επειδή αυτό γίνεται καθημερινά αντιληπτό από όλο και περισσότερα μέλη της ΕΕΜ, επιβάλλεται να επικρατήσει σύνεση που θα οδηγήσει και σε ανάλογες αποφάσεις».
Όντως, η κοινότητα της ε.ε. μειονότητας στην Αλβανία έχει κατανοήσει από πολύ καιρό πριν ότι διανύει δύσκολες καταστάσεις, ότι οι καιροί είναι χαλεποί και έχει δείξει και επιμείνει στην αλλαγή της κατάστασης. Το γεγονός ότι το ΚΕΑΔ στις εκλογικές αναμετρήσεις στις περιοχές με αμιγή ελληνικό στοιχείο, ήρθε σταδιακά από πρώτο σε τρίτο και τέταρτο κόμμα, ότι εδώ δεν μπορεί να κερδίσει τίποτε αν δεν συμπράξει με ένα μεγάλο αλβανικό κόμμα, μαρτυρεί ότι ο απλός Έλληνας έχει καταλάβει ότι το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ είναι υπεύθυνο για τις δυσμενείς εξελίξεις σε βάρος του και με την ψήφο του ζητάει την αλλαγή.
Στη δήλωση του Μπολάνου είναι ξεκάθαρο ότι για το ΚΕΑΔ-ΟΜΟΝΟΙΑ τα περιθώρια πολιτικής εκπροσώπησης της ε.ε. μειονότητας έχουν πλήρως εξαντληθεί. Και ακριβώς αυτή τη στιγμή που πρέπει να φύγει να πάει σπίτι της, η ηγεσία φωνάζει όπως στην παροιμία που λέει «φωνάζει ο κλέφτης πιάστε τον κλέφτη»
Πέμπτο. Ο Μπολάνος μας λέει ότι η ενότητα «δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να ξεπεραστούν διχαστικές πολιτικές κινήσεις, που αφετηρία έχουν είτε λάθος πολιτική εκτίμηση ή τοποθέτηση εγωιστικών σκοπών πάνω απ’ το κοινό όφελος και την κοινή προσπάθεια».
Δυστυχώς στην όλη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί, ο Μπολάνος δεν εντοπίζει καμιά ευθύνη στην ηγετική ομάδα. Ακόμα και για τη διάσπαση, τον εκτροχιασμό των δημοκρατικών διαδικασιών και θεσμών και την αντικατάστασή τους με την απολυταρχία του ΕΝΟΣ, φέρουν άλλοι την ευθύνη!! Τι υποκρισία για να πετύχεις ειλικρινή διάλογο και εθνική ενότητα !!!
Έκτο. Λέει ακόμα ο Μπολάνος ότι «εκείνο που ζητείται είναι η συμμετοχή στη διαδικασία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ χωρίς κομματικές ταμπέλες και χωρίς μικροπολιτικό παζάρι». Μήπως το ΚΕΑΔ, το οποίο στο βωμό των συμφερόντων ενός ατόμου θέλει να θυσιάσει την ενότητα των Ελλήνων, δεν αποτελεί μια ταμπέλα παν αλβανικού κόμματος;! Με ποιο δικαίωμα ο Μπολάνος θέλει να κλείσει ένα παζάρι (την εκλογή Ντούλε) καλώντας τους όλους σε διάλογο, χωρίς δικαίωμα λόγου και απόφασης και από πάνω να κατηγορεί εκείνους «για παζάρι»;! Μάλιστα για μια ακόμη φορά και για την διατήρηση «της πολιτικής ηγεμονπιας» ο ίδιος θέτει, ως πρωταρχικό την ιδεολογική τοποθέτηση και όχι τον εθνικό φρόνημα και προσφορά.
Έβδομο. Η επόμενη εφεύρεση στη δήλωση του Μπολάνου αναφέρει «Ο εθνικός αγώνας δεν θέλει συμμαχία, θέλει ενότητα».
Ασφαλώς, ως προϋπόθεση για διάλογο και ενότητα είναι οι κανόνες παιχνιδιού και οι εθνικοί στόχοι. Ο Μπολάνος ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο μιλάει, (δεν αναφέρει πουθενά κανόνες και αρχές διαλόγου που θα οδηγήσουν στην ενότητα, ούτε για συγκεκριμένους εθνικούς στόχους, τους οποίους θα πρέπει να εξυπηρετήσει η ενότητα. Για το Μπολάνο και την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ το άλφα και ωμέγα των εθνικών στόχων είναι η εκλογή του Ντούλε στην Αλβανική βουλή).
Όγδοο. Μας λέει ότι δεν θέλει «συμμαχίες». Δεν θέλω να αναφερθώ στην εκλογική σημασία του όρου «Συμμαχία των Ελλήνων». Θέλω να πω ότι το Κόμμα των Ελλήνων είναι προϊόν της περιόδου μετά του κλεισίματος του κύκλου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, όπως η συγκεκριμένη ηγεσία την έχει καταντήσει. Από την άλλη η δημοκρατική ενότητα, μάλιστα περισσότερο η εθνική, έχει ανάγκη την πολυφωνία, το διάλογο, την άλλη άποψη, την αντιπαράθεση. Κάτω από μια τέτοια ομπρέλα όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων πάνω σε κοινούς εθνικούς στόχους, η ενότητα είναι διασφαλισμένη και με εθνικά ευεργετήματα.
Ένατο. Αλλά, όπως δηλώνει ο Μπολάνος, η έκκληση έχει ένα βασικό σκοπό. Να κλείσει στο μαντρί το Κόμμα των Ελλήνων, το οποίο έχει πάρει στα χέρια του τις τύχες εκλογής του Ντούλε. Η μη σύμπραξη του ΜΕΓΑ με το ΚΕΑΔ ματαιώνει την όποια συμμαχία του Ντούλε με αλβανικά Κόμματα. Ωστόσο επιμένει στην ιδέα του «μαντριού», δλδ κοινό ψηφοδέλτιο, διότι μόνο έτσι θα έχει κάποιες ελπίδες να εκλεγεί. Όπως διαμορφώνονται οι καταστάσεις, η συμμαχία του ΚΕΑΔ με το ΜΕΓΑ με ανεξάρτητα ψηφοδέλτια, κινδυνεύει άμεσα το Ντούλε. Αυτό ισχύει και στην περίπτωση που στη συμμαχία μετάσχουν και αλβανικά κόμματα.
Δέκατο. Και πριν ο Μπολάνος καταλήξει βγάζει ξανά το κεφάλι αλαζονείας και απολυταρχίας λέγοντας: «ό,τι προτείνω αποτελεί μονόδρομο για όσους στα σοβαρά απασχολεί το κοινό μέλλον της ΕΕΜ». Επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά ότι για την ηγεσία της ΟΜΟΝΟΙΑΣ ενότητα σημαίνει υποταγή στους όρους της, χωρίς καν να σκεφτεί και να δείξει την παραμικρή ευαισθησία ότι στη διάσπαση είναι ο πρώτος υπεύθυνος και ως σοβαρό μέρος του προβλήματος δεν μπορεί να αποτελέσεις τη λύση, δεν μπορεί είναι και ο εγγυητής της ενότητας.
Ενδέκατο. Για να φθάσουμε στο τέλος. «Η κατάσταση, λέει ο Μπολάνος, είναι ιδιαίτερα δύσκολη και η υπέρβαση απαιτεί επίσης δύσκολες αποφάσεις»
Κατανοητό. Όσον αφορά «τη δύσκολη κατάσταση» ο Μπολάνος έχει υπόψη την ηγετική κλίκα. Αν αναφερθούμε στην «υπέρβαση», στην προκειμένη περίπτωση σημαίνει “go Home” παίδες! Αν έχετε μια σταγόνα ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πάτε σπίτια σας! 18 χρόνια είναι αρκετά. Δείξατε ότι αποτελέσατε επάξιοι διεκπεραιωτές του έργου αφελληνισμού, εθνικής αλλοίωσης και καταστροφής του Χότζα. Μη σκοτώνεται και την ελπίδα.
Παναγιώτης Μπάρκας για το Βορειοηπειρώτη
Αργυρόκαστρο 11.03.2013
http://borioipirotis.blogspot.gr/2013/03/blog-post_12.html
Ο ελληνισμός στον κύκλο του ενός
ΑπάντησηΔιαγραφήτου Αγχίση Σκαλωματιώτη
Εκ των προτέρων θα ήθελα να συγχαρώ το κουράγιο του κ. Π. Μπάρκα, τις αρχές και αξίες που πρεσβεύει, οι οποίες ευθυγραμμίζονται την ιστορία και τα συμφέροντα του τόπου, τα παιδιά του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ, όπου αποδεικνύουν σοβαρότητα, πολιτική ωριμότητα, αποφασιστικότητα, στη λήψη αποφάσεων, πολιτικών επιλογών, το χειρισμό καταστάσεων.
Θέλω επίσης να συγχαρώ τους χειριστές του ιστότοπου για τις δημοκρατικές περγαμηνές όπως τις προβάλουν στον υγιής διάλογο που λαμβάνει χώρα.
Αμιλλώνται να θεραπεύσουν τον πολιτικό χώρο χρόνιες παθογένειες συμφερόντων πελατειακών σχέσεων όπως το εσαεί κατεστημένο οικοδόμησε και μάχεται την ισόβια συντήρησή τους. Θα δανεισθώ τον Πλούταρχο, άμμες δε γ’ εσσόμεθα πολλώ κάρρονες, Λυκούργος 21, (εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι). Αμ, μη τι άλλο;!
Ο Ηπειρωτικός Ελληνισμός της Αλβανίας ήρθε σε ένοπλη σύγκρουση στο Θεολόγο, το 1943, μεταξύ της πατριωτικής Τσέτας του Καπετάνιου Θύμιου Λώλη και των παρτιζάνων. Ο Θύμιο Λώλης και η Τσέτα του πολεμούσαν τους γερμανομπαλίστες με όραμά τους την Αυτοδιάθεσή, οι παρτιζάνοι θεωρούσαν μονόδρομο την ένταξη στο αλβανικό ΕΑΜ. Τώρα κατά πόσο οι δεκαεξάρηδες και δεκαεφτάρηδες μπορούσαν να προβλέψουν τις τύχες του τόπου, αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Πάντως εκτέλεσαν πλήθος Ελλήνων αντιφρονούντων στη φωλιά τους, το Θεολόγο.
Η δεύτερη ήταν στις βουλευτικές εκλογές του 1997 μεταξύ μισθοφόρων Μήτσου και εθελοντών Λούτση. Η τρίτη στις τοπικές εκλογές του 2011, όπου η λαίλαπα ΠΑΣΟΚ, Σ.Κ. Αλβανίας, αλβανικής κυβέρνησης, κλήρου, είχαν ένα και μόνο στόχο: να ισοπεδώσουν, σβήσουν, από το χάρτη της πολιτικής ιστορίας το νεοσύστατο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ και τους υποστηρικτές του εθελοντές!
Το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, ψηφίσθηκε από το 75% των Ελλήνων, εκλέχθηκαν επαρχιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι, στην πόλη των Αγ. Σαράντα δύο σύμβουλος, ενώ το ΚΕΑΔ ανύπαρκτο.
Αυτά ενώπιο της τέταρτης σύγκρουσης, την οποία προετοιμάζει το κατεστημένο, η εμπλοκή ανόητων υπηρεσιακών παραγόντων του Εθνικού μας Κέντρου, με υπέρζηλο. Γιατί;
Η ανάγνωση της ανακοίνωσης των λογογράφων του Μπολάνου, ενός πυρήνα, της σπουδής της Σχολής Λένιν, στους Αγ. Σαράντα οι οποίοι των διαβάλλουν και εκθέτουν ανελλιπώς ως αγράμματο και ανέκφραστο στα ελληνικά, επανέφεραν στην έκκληση για ‘‘Ελληνική Συμμαχία’’ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ το στερεότυπο της πάλαι ποτέ απολυταρχικής κόκκινης προπαγάνδας, την ενότητα. Εμπαίζουν την κοινή γνώμη και παίζουν με τις λέξεις. Στόχος τους, η επανεκλογή Ντούλε. Τουτέστιν, ο Ελληνισμός περιέρχεται στον κύκλο του ΕΝΟΣ. Αυτό συνεπάγεται, καρέκλες, και κυβερνητικά πόστα μετά την πιθανή επάνοδο των σοσιαλιστών στην εξουσία.
Ουδέποτε οι ηγεσίες της Ομόνοιας και ΚΕΑΔ είχαν πρόγραμμα για τα θέματα του Ελληνισμού, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα μειονοτικά δικαιώματα, το ιδιοκτησιακό, το εκπαιδευτικό, το θρησκευτικό. Ουδέποτε ασχολήθηκαν με αυτά.
Το Εθνικό Κέντρο, ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα, το χειρίζονται υπηρεσιακοί παράγοντες, οι οποίοι στο βωμό των διαπροσωπικών τους σχέσεων ή και συμφερόντων, παρακάμπτουν θεσμούς, δημοκρατικές λειτουργίες, τα κάνουν μπάχαλο, όπως τις τοπικές εκλογές του 2011.
Τους ενδιαφέρει ο Ελληνισμός να εκπροσωπείτε στην Αλβανική Βουλή, όπου και η ίδια η Αλβανία δεν μπορεί να το παρακάμψει, είναι στο δικό της συμφέρον.
Έτσι, πάει λέγοντας. Λοιπόν, κατά τα συμφραζόμενα, ο ελληνισμός τους είναι συγκυρία! Έλα μου, που δεν είναι έτσι, όσο και να προσπαθούν να υποβαθμίζουν, εξουθενώνουν. Ο Ηπειρωτικός Ελληνισμός στην Αλβανία, είναι εθνικό, ιστορικό, πολιτισμικό, πολιτιστικό, γεγονός, αρχαίο όσο ο Ελληνισμός, με συνέχεια. Δεν περιέρχεται σε συγκυρίες ή στον κύκλο του ΕΝΟΣ.
Συγγνώμη αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε την προχειρότητα του Εθνικού Κέντρου. Ο χώρος έχει διανοητικό ιστό, απόθεμα γραμματείας, σοφούς και άξιους διεθνής εμβέλειας, οι οποίοι ουδέποτε κλήθηκαν, αλλά τους παραγκωνίζει ένα κατεστημένο πελατειακών σχέσεων εκατέρωθεν των συνόρων.
Την χρόνια παθογένεια προσπαθούν να θεραπεύσουν οι νέοι πολιτικοί στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ, ο Μπάρκας, και τόσοι άλλοι σκεπτόμενοι και προβληματιζόμενοι.