Νίκος Υφαντής: Στην «Ομόνοια» χωρούν όλοι οι Έλληνες μειονοτικοί! - το σχόλιο μας

Ο δεύτερος γύρος των εκλογών της βορειοηπειρωτικής οργάνωσης «Ομόνοια», που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στην πόλη των Αγίων Σαράντα, ανέδειξε νικητή τον κ. Λεωνίδα Παππά, πολιτικό μηχανικό του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από το ηρωικό χωριό Αλύκο των Αγίων Σαράντα.

Οι εκλογές για την ανάδειξη της νέας ηγεσίας της «Ομόνοιας», όπως μας πληροφορούν, διεξήχθησαν σε κλίμα ήρεμο, χωρίς ακρότητες και διχασμούς, όπως αρμόζει σε πολιτισμένους και καλλιεργημένους ανθρώπους. Αναμετρήθηκαν οι: Λεωνίδας Παππάς και Βασίλης Κάγιος και ο μεν πρώτος υποψήφιος έλαβε 190 ψήφους και εξελέγη Πρόεδρος της «Ομόνοιας», ο δε δεύτερος έλαβε 170 ψήφους.

Μετά την εκλογή του ο νέος Πρόεδρος, που επαγγέλλεται την αλλαγή στην οργάνωση, απήυθυνε ενωτικό μήνυμα, τονίζοντας ότι η «Ομόνοια» είναι το «Κοινό σπίτι» όλων των Βορειοηπειρωτών, έχουν όλοι τη θέση τους στην οργάνωση και από κοινού, είπε, θα εργαστούμε για την αναδιάρθρωση, την ανασύνθεση και την αναβάθμισή της. Οι πληροφορίες για αλλαγή στην πορεία της «Ομόνοιας» και την άνθησή της «προς τα εμπρός» είναι ενθαρρυντικές  και ελπιδοφόρες.

Εκείνο που προέχει, στους δύσκολους καιρούς που περνούμε, είναι η νέα ηγεσία να αφήσει πίσω τις όποιες αντιπαραθέσεις και διχοστασίες και με πνεύμα σύμπνοιας, ομοψυχίας και ενότητας, να επιδιώξει να συσπειρώσει τον Βορειοηπειρωτικό κόσμο και, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, πολιτικής και ιδεολογικής τοποθέτησης, όλοι μαζί να αγωνιστούν για την επούλωση των πληγών και την επίλυση των ποικίλων προβλημάτων του μειονοτικού κόσμου.
Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Όλοι να δώσουν τα χέρια και να εργαστούν για την αναδιάταξη και δραστηριοποίηση της «Ομόνοιας» και να ακολουθήσουν τον δρόμο της ευθύνης, του καθήκοντος και της αγάπης προς τους χειμαζόμενους Βορειοηπειρώτες.
Γράφαμε σε προηγούμενο σημείωμά μας ότι «η νέα ηγεσία να μείνει μακριά από φατριασμούς, μικροφιλοδοξίες και μικροκομματισμούς και να επιδιώξει η «Ομόνοια» να παραμείνει, πράγματι, ανεξάρτητη, ώστε να επιτύχει την πραγμάτωση των καταστατικών της σκοπών, για τους οποίους και ιδρύθηκε».
Είναι ανάγκη να πρυτανεύσει πνεύμα συνδιαλλαγής, ομοψυχίας και ενότητας, για να καταστεί η οργάνωση ουσιαστική κυψέλη, που θα συγκεντρώσει γύρω της όλα τα στοιχεία εκείνα, τα οποία αφιλοκερδώς θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, με μόνον γνώμονα την ανάπτυξη του τόπου και την προστασία του κόσμου από κακοποιά και άλλα στοιχεία που υπονομεύουν και δολιεύονται την μειονότητα με κάθε τρόπο και ακόμη που μηχανεύονται την συρρίκνωση, διάλυση και καταστροφή της.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο νέος Πρόεδρός της, μορφωμένος και καλλιεργημένος άνθρωπος, με ανοιχτές τις κεραίες, θα εργαστεί για την πρόοδο και προκοπή του τόπου και θα καταβάλλει προσπάθειες να λειτουργήσει η «Ομόνοια» πραγματικά ανεξάρτητη, χωρίς  κομματικούς ή άλλους εναγκαλισμούς. Τα οποία ελληνικά κόμματα υπάρχουν ή εκείνα που, ίσως, θα ιδρυθούν να λειτουργήσουν σύμφωνα με τα καταστατικά τους, αφήνοντας την «Ομόνοια» έξω από κομματικές αντιπαλότητες και προσωπικές φιλοδοξίες. Με έναν λόγο, άλλη να είναι η λειτουργική και καταστατική κατεύθυνση της «Ομόνοιας» και άλλη των κομματικών σχηματισμών. 

Στην «Ομόνοια» χωράνε όλοι οι Έλληνες μειονοτικοί, ανεξαρτήτως πολιτικής ή ιδεολογικής τοποθέτησης, ενώ τα κόμματα έχουν τους οπαδούς ψηφοφόρους τους και, βέβαια, ανταγωνίζονται για την καθιέρωση και επικράτησή τους στον μειονοτικό χώρο. Επομένως, οι όποιοι ανταγωνισμοί ανήκουν στα κόμματα, ενώ η ανεξάρτητη «Ομόνοια» είναι πάνω και πέρα από κόμματα, συγκεντρώνει στους κόλπους της όλον τον βορειοηπειρωτικό κόσμο.
Έχουμε την γνώμη ότι είχε ωριμάσει ο χρόνος για αναθεώρηση και επανεξέταση της λειτουργίας της οργάνωσης, η οποία, από λόγους άγνωστους, είχε αδρανοποιηθεί και δεν εξέπεμπε εμπιστοσύνη και σεβασμό, απαραίτητα στοιχεία ενός ζωντανού οργανισμού. Έδινε εικόνα αποτυχίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, χωρίς να καταφέρει να προωθήσει αιτήματα που απαιτούσαν λύσεις.
Τον απελθόντα πρόεδρο, τον κ. Μπολάνο, δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω, αλλά από τη θητεία του ως Πρόεδρος της «Ομόνοιας» και από τις ενέργειές του, διεπίστωνε κανείς ότι πρόκειται για Βορειοηπειρώτη εγνωσμένων πατριωτικών αισθημάτων, σοβαρό, συνετό και αφιερωμένο στην κατοχύρωση των μειονοτικών δικαιωμάτων. Ίσως, η πολύχρονη παραμονή του στη θέση του Προέδρου ανέκοψε τις όποιες αγωνιστικές του προσπάθειες, και δημιουργήθηκε, άθελά του, κενό λειτουργίας της «Ομόνοιας».
Είμαστε βέβαιοι ότι ο κ. Μπολάνος με την πείρα του και την αγάπη για τον πολύπαθο τόπο του θα βοηθήσει την νέα ηγεσία στο δύσκολο έργο της, ώστε να επιτύχει για το καλό και μόνο των συμπατριωτών μας.

Η νέα ηγεσία σταθερά, χωρίς αποκλεισμούς και αμφιταλαντεύσεις  να προβάλει τα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο, οικονομικά, πολιτιστικά, μειονοτικά, προς κάθε κατεύθυνση και προς την αλβανική και προς την ελληνική κυβέρνηση και να επιζητεί τη λύση τους.

Να το γράψουμε για πολλοστή φορά ότι η «Ομόνοια», απελευθερωμένη και ανεξάρτητη από τα κόμματα, μπορεί να επιτελέσει ουσιαστικό έργο και να ανακουφίσει το ελληνικό στοιχείο που βάλλεται από παντού...
Ο νέος αέρας που έπνευσε στην «Ομόνοια» ελπίζουμε ότι θα διώξει την αδράνεια, τον μικροκομματισμό και την πνιγηρή ατμόσφαιρα και θα αλλάξει η μοίρα των Βορειοηπειρωτών. Από καρδιάς ευχόμαστε κάθε επιτυχία στη νέα ηγεσία.

ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ

Το σχόλιο μας: Ευγενέστατος όπως ο κ. Υφαντής, έγραψε για τον πρώην πρόεδρο της Ομόνοιας Βασίλη Μπολάνο χτυπώντας τον "με το γάντι". Γιατί αν ήταν να τα γράψει "έξω από τα δόντια" θα διαβάζαμε ότι ο πρώην Δήμαρχος Χιμάρας ήταν παντελώς ανύπαρκτος ως σωστός συνοδός του Ντούλε σε διάφορες συναντήσεις κορυφής και εκδηλώσεις. 

Από κει και πέρα δεν συμφωνούμε απολύτως αν πρέπει να χωρούν κυριολεκτικά όλοι οι Βορειοηπειρώτες σε μία οργάνωση που έχει σκοπό να εκπροσωπεί τον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό. Θα πρέπει να είναι μέσα σε αυτήν και οι επαγγελματίες ρουφιάνοι του καθεστώτος Χότζα; Βέβαια μέχρι τώρα αυτό αποτελεί απαραίτητο προσόν για να είσαι στέλεχος της Ομόνοιας. Αλλά το βασικότερο προσόν είναι να λιβανίζεις τον Ενβέρ Ντούλε. 

Έχουμε δει περιπτώσεις, όπως του Γρηγόρη Καραμέλιου, που από "προδότες, διασπαστές, όργανα των αλβανών" όπως τους αποκαλούσαν τα παπαγαλάκια όσο καιρό ήταν απέναντι από την κλίκα, να γίνονται δεκτοί με ανοικτές αγκάλες όταν επέστρεφαν στο μαντρί, δηλώνοντας μετάνοια στον πρόεδρο του ΚΕΑΔ.

Βέβαια από την άλλη είδαμε στην πρόσφατη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου της Ομόνοιας ισχυρούς παράγοντες της οργάνωσης που δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους όταν τους έθιγες τον αρχηγό Ντούλε, να υποστηρίζουν ανοικτά και καθοριστικά τον αντιπολιτευόμενο Λεωνίδα Παππά που αναδείχθηκε τελικά νικητής.

Ας είμαστε λοιπόν καλοπροαίρετοι όπως ο κ. Υφαντής και ας περιμένουμε λίγο κι εμείς να δούμε αν όντως αλλάξει κάτι στην Ομόνοια, με την ανάδειξη του κ. Παππά στην προεδρική θέση...