του Π. Τσακίρη
Λοιπόν, τα θετικά νέα αναβάλλονται. Η εκκλησία τα κατάφερε να επισφραγίσει με την καρατόμηση της νεαρής εκπαιδευτικού Ουρανία Τόλη στο Τεχνικό Λύκειο Μεσοποτάμου, η οποία πολιτεύτηκε με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ στις προσεχείς εκλογές, την άτυπη εγνωσμένη κομματική της συμπεριφορά στα πολιτικά πράγματα του Ηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία.
Τόσο άκομψα, κάκιστα, αυταρχισμό, με κριτήρια κλεισούρας παρέμβει σε μια στιγμή τόσο
εύθραυστη, όπου η τοπική κοινωνία του ελληνισμού στο χώρο δονείται από τα ευτράπελα και τις ανεύθυνες στάσεις μιας ισόβιας σέκτας στα πολιτικά πράγματα, με πρωταγωνιστή τον κ. Ντούλε.
Ο βλακώδες τρόπος με τον οποίο ο διευθυντής του Τ.Λ. Μεσοποτάμου απέπεμψε τη νεαρή εκπαιδευτικό, είναι τόσο άξεστος, δίχως καθόλου διανοητική επεξεργασία, απογυμνώνοντας στην κυριολεξία την εκκλησία, ενώπιο του κοινού, ως χώρος συντηρητικών συνειδήσεων, ο οποίος εκβιάζει διαμέσου της εξουσίας που ασκεί, διχάζει, έχει οριοθετήσει διαχωριστικές γραμμές, σε δικούς τους, πιο δικούς τους και τους άλλους, τους απέναντι, τους μη δικούς τους.
Αποτελεί κωμικό γεγονός να υποπέφτει ο κλήρος σε καραμπινάτες γκάφες, ανακυκλώνοντας εποχές μεσαιωνισμού, της πυράς. Ας καταβάλλουμε προσπάθειες να σοβαρευτούμε, όσο μπορούμε, να μιλήσουμε στα σοβαρά σε έναν χώρο όπου γοτθικοί εφιάλτες και ράσων φαρσοκωμωδίες δημιουργούν μια πραγματικότητα λογικής συζήτησης καφενειακής ελαφρότητας. Η σοβαρότητα στοχοποιείται, όπως ο κλήρος με τις γκάφες ολκής, να θεωρείται πλέον κωμική.
Εδώ και πολύ καιρό η κοινωνική της ορθότητα, ο κοινωνικός ενωτικός της χαρακτήρας, αυτό το ιδεολογικό της τατουάζ, έχει γίνει ένα δόγμα πιο μισαλλόδοξο από τις μισαλλόδοξες ιδέες που υποτίθεται ότι αντιμάχεται. Αυτή η μανιχαϊκή απολυτότητά της, γεννάει και εκτρέφει τον δικό της ρατσισμό.
Όταν στο Τ.Λ. Μεσοποτάμου εκπαιδευτικός όπως η κ. Β. Μιλιώρη πολιτεύεται, δρα πολιτικά με θέση εξουσίας και μίσθωση στο ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟ Ανώτατο Σοβιέτ, παρέχει πρόνοια σε διπλοθεσίτες, συνταξιούχους όπως ο Φ. Μιλιώρης και, διώκονται νέα παιδιά όπως η Τόλη, αυτό κύριε διευθυντά, δέσποτα, πώς να το αναγνώσουμε;!
Επιπλέον, η εκκλησία αποτελεί το στέγαστρο μιας πλειάδας στελεχών του ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟΥ Ανωτάτου Σοβιέτ, με προεξάρχοντα τον δρομέα, πάλαι ποτέ πολέμιο της Ομόνοιας των αρχών της δεκαετίας 1990, το δαιμονισμένο εγκέφαλο των διεστραμμένων ιδεών της διάλυσης της οργάνωσης, τον Σούσλοφ του Ντούλε Ο. Μπέτση!
Τι πιο απτό παράδειγμα πολιτικοποιημένου χώρου;!
Ή μήπως αποτελεί απώτατο γεγονός το τόσο κακόφημο παρελθόν για τις ασελγείς ενέργειες οικείων προσώπων του εν λόγω κυρίου την περίοδο των διωγμών της εκκλησίας; Μήπως ο σεβασμιότατος Αργυρόκαστρου δεν γνωρίζει ποιοι παριστάνουν την «Παρθένο της Λωραίνης» στο χώρο;!
Και κάτι ακόμα. Όταν ο ισόβιος πρωτοκάθεδρος στο ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟ Ανώτατο Σοβιέτ Β. Ντούλες κατήλθε στην πολιτική, έλαβε υψηλές πρόνοιες της εκκλησίας, ευλογίες από το μακαριότατο. Δεν εκδιώχθηκε από την εργασία του, την Αρχιεπισκοπή όπου υπηρετούσε. Γιατί αυτές οι διαχωριστικές γραμμές, αυτός ο ρατσισμός έναντι ενός νέου παιδιού όπως η Τόλη;!
Μήπως η αυτονόητη ετυμηγορία της, ότι όποιος δεν ευθυγραμμίζεται τον αυταρχισμό της, τίθεται στην πυρά όπως η Τόλη! Ράβδος εν γωνία. Άρα βρέχει σκοτάδια.
Ανοίγει έτσι εθελουσίως, αν και προ πολλού τον έχει ανοίξει, το δρόμο στοχοποίησής της και ας μην προβάλλει τις ιδιόμορφες καθωσπρεπισμού ρητορικές ως προστατευόμενο ή υπό απειλή χώρος κ.ο.κ. Διότι οι ενδείξεις παρέμβασης στα πολιτικά πεπραγμένα του χώρου μεροληπτώντας υπέρ του ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟΥ Ανωτάτου Σοβιέτ συνωστίζονται.
Άρα έχει ήδη ανοίξει ο δρόμος προστασίας της από μπασταρδεμένους. Αν θέλει να πολεμήσει τις διακρίσεις με καινούργιες διακρίσεις, να υπερασπισθεί το κύρος της με αναξιοπρεπείς ομαδοποιήσεις, προφανώς θα ξυπνήσει κάποτε από τα θριαμβευτικά ουρλιαχτά των αληθινών βαρβάρων.
Λοιπόν, τα θετικά νέα αναβάλλονται. Η εκκλησία τα κατάφερε να επισφραγίσει με την καρατόμηση της νεαρής εκπαιδευτικού Ουρανία Τόλη στο Τεχνικό Λύκειο Μεσοποτάμου, η οποία πολιτεύτηκε με το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ στις προσεχείς εκλογές, την άτυπη εγνωσμένη κομματική της συμπεριφορά στα πολιτικά πράγματα του Ηπειρωτικού Ελληνισμού στην Αλβανία.
Τόσο άκομψα, κάκιστα, αυταρχισμό, με κριτήρια κλεισούρας παρέμβει σε μια στιγμή τόσο
εύθραυστη, όπου η τοπική κοινωνία του ελληνισμού στο χώρο δονείται από τα ευτράπελα και τις ανεύθυνες στάσεις μιας ισόβιας σέκτας στα πολιτικά πράγματα, με πρωταγωνιστή τον κ. Ντούλε.
Ο βλακώδες τρόπος με τον οποίο ο διευθυντής του Τ.Λ. Μεσοποτάμου απέπεμψε τη νεαρή εκπαιδευτικό, είναι τόσο άξεστος, δίχως καθόλου διανοητική επεξεργασία, απογυμνώνοντας στην κυριολεξία την εκκλησία, ενώπιο του κοινού, ως χώρος συντηρητικών συνειδήσεων, ο οποίος εκβιάζει διαμέσου της εξουσίας που ασκεί, διχάζει, έχει οριοθετήσει διαχωριστικές γραμμές, σε δικούς τους, πιο δικούς τους και τους άλλους, τους απέναντι, τους μη δικούς τους.
Αποτελεί κωμικό γεγονός να υποπέφτει ο κλήρος σε καραμπινάτες γκάφες, ανακυκλώνοντας εποχές μεσαιωνισμού, της πυράς. Ας καταβάλλουμε προσπάθειες να σοβαρευτούμε, όσο μπορούμε, να μιλήσουμε στα σοβαρά σε έναν χώρο όπου γοτθικοί εφιάλτες και ράσων φαρσοκωμωδίες δημιουργούν μια πραγματικότητα λογικής συζήτησης καφενειακής ελαφρότητας. Η σοβαρότητα στοχοποιείται, όπως ο κλήρος με τις γκάφες ολκής, να θεωρείται πλέον κωμική.
Εδώ και πολύ καιρό η κοινωνική της ορθότητα, ο κοινωνικός ενωτικός της χαρακτήρας, αυτό το ιδεολογικό της τατουάζ, έχει γίνει ένα δόγμα πιο μισαλλόδοξο από τις μισαλλόδοξες ιδέες που υποτίθεται ότι αντιμάχεται. Αυτή η μανιχαϊκή απολυτότητά της, γεννάει και εκτρέφει τον δικό της ρατσισμό.
Όταν στο Τ.Λ. Μεσοποτάμου εκπαιδευτικός όπως η κ. Β. Μιλιώρη πολιτεύεται, δρα πολιτικά με θέση εξουσίας και μίσθωση στο ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟ Ανώτατο Σοβιέτ, παρέχει πρόνοια σε διπλοθεσίτες, συνταξιούχους όπως ο Φ. Μιλιώρης και, διώκονται νέα παιδιά όπως η Τόλη, αυτό κύριε διευθυντά, δέσποτα, πώς να το αναγνώσουμε;!
Επιπλέον, η εκκλησία αποτελεί το στέγαστρο μιας πλειάδας στελεχών του ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟΥ Ανωτάτου Σοβιέτ, με προεξάρχοντα τον δρομέα, πάλαι ποτέ πολέμιο της Ομόνοιας των αρχών της δεκαετίας 1990, το δαιμονισμένο εγκέφαλο των διεστραμμένων ιδεών της διάλυσης της οργάνωσης, τον Σούσλοφ του Ντούλε Ο. Μπέτση!
Τι πιο απτό παράδειγμα πολιτικοποιημένου χώρου;!
Ή μήπως αποτελεί απώτατο γεγονός το τόσο κακόφημο παρελθόν για τις ασελγείς ενέργειες οικείων προσώπων του εν λόγω κυρίου την περίοδο των διωγμών της εκκλησίας; Μήπως ο σεβασμιότατος Αργυρόκαστρου δεν γνωρίζει ποιοι παριστάνουν την «Παρθένο της Λωραίνης» στο χώρο;!
Και κάτι ακόμα. Όταν ο ισόβιος πρωτοκάθεδρος στο ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟ Ανώτατο Σοβιέτ Β. Ντούλες κατήλθε στην πολιτική, έλαβε υψηλές πρόνοιες της εκκλησίας, ευλογίες από το μακαριότατο. Δεν εκδιώχθηκε από την εργασία του, την Αρχιεπισκοπή όπου υπηρετούσε. Γιατί αυτές οι διαχωριστικές γραμμές, αυτός ο ρατσισμός έναντι ενός νέου παιδιού όπως η Τόλη;!
Μήπως η αυτονόητη ετυμηγορία της, ότι όποιος δεν ευθυγραμμίζεται τον αυταρχισμό της, τίθεται στην πυρά όπως η Τόλη! Ράβδος εν γωνία. Άρα βρέχει σκοτάδια.
Ανοίγει έτσι εθελουσίως, αν και προ πολλού τον έχει ανοίξει, το δρόμο στοχοποίησής της και ας μην προβάλλει τις ιδιόμορφες καθωσπρεπισμού ρητορικές ως προστατευόμενο ή υπό απειλή χώρος κ.ο.κ. Διότι οι ενδείξεις παρέμβασης στα πολιτικά πεπραγμένα του χώρου μεροληπτώντας υπέρ του ΟΜΟΝΟΙΟΚΕΑΔΙΤΙΚΟΥ Ανωτάτου Σοβιέτ συνωστίζονται.
Άρα έχει ήδη ανοίξει ο δρόμος προστασίας της από μπασταρδεμένους. Αν θέλει να πολεμήσει τις διακρίσεις με καινούργιες διακρίσεις, να υπερασπισθεί το κύρος της με αναξιοπρεπείς ομαδοποιήσεις, προφανώς θα ξυπνήσει κάποτε από τα θριαμβευτικά ουρλιαχτά των αληθινών βαρβάρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.