Είμαι κλάδος από το δένδρο σου - Ποίημα με αφορμή τον ένα αιώνα από την Αυτονομία της Β. Ηπείρου

ΕΙΜΑΙ ΚΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΣΟΥ

Μανούλα μου περήφανη, λεβεντοκαμωμένη,

απ’ τους αρχαίους Έλληνες είσαι εσύ βγαλμένη.

Υπόφερες πάρα πολλά και την σκλαβιά την είδες

το είκοσι ένα έκοψες τις τούρκικες αλυσίδες.

Είμαι κι εγώ κόρη σου, του δέντρου σου μια κλάρα,

σκεπαίνει όλη την Κορυτσά, Πρεμετή, Χιμάρα.

Είμαι η κόρη του Βοριά και κάτι θα ρωτήσω:

Μάνα πώς με άφησες να ξέρω ν’ απαντήσω;

Συνέφιασε ο ουρανός, δε λάμπουνε τ’ αστέρια

απ’ τη στιγμή που έπεσα στης μητριάς τα χέρια.

Χρόνια πολλά που με γελούν και ότι θα με σώσουν,

απ’ τα δεσμά που μου ’βαλαν θα με απελευθερώσουν.

Πάντα, μανούλα, μου  ’λεγες με όλη την ψυχή σου

πως πάντα θα με κάλυπτε η σκέπη η δική σου.

Υπέφερα πάρα πολλά και υποφέρω ακόμα,

δεν θελω να ξεκοπώ απ’ το δικό σου χώμα.

Ανάθεμα στην ώρα, κατάρα της στιγμής,

τη μάνα μου ναέχω και να ’μαι ορφανή.

Δε γνώριζα η δύστυχη την τύχη τη δική μου

το τι υπέφερα εγώ το ξέρει η ψυχή μου.

Μάνα, στο λέω ειλικρινά, με όλη την ψυχή μου,

δεν θέλω να έχει καμιά την τύχη την δική μου.

Κόρη μου, προσπάθησα και θα το συνεχίσω,

πρέπει κι εσύ να σηκωθείς απ’ τον βαρύ τον ύπνο.

Σωτήρης Κρομμύδας

Το παραπάνω ποίημα μας έστειλε αγωνιστής Βορειοηπειρώτης στις αρχές του 2014 μαζί με την παρακάτω υποσημείωση, με την οποία οι σύλλογοι της ΣΦΕΒΑ και του ΠΑΣΥΒΑ ταυτίζονται πλήρως:

Ένας αιώνας από την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου  

Ιδιαίτερη έμφαση θα πρέπει να δοθεί εφέτος στην Ιωβηλαία Επέτειο των 100 χρόνων από την Αυτονομία της Βορείου Ηπείρου. Ο καθένας με τον τρόπο του και όλοι μαζί να προβάλλουμε τον αυτονομιακό αγώνα, το εκκρεμές Πρωτόκολλο της Κερκύρας. Αγώνας και Πρωτόκολλο που είναι γεγονός, που είναι αληθές, που μας ανήκουν, που  τα δικαιούμαστε, που πρέπει να βρουν τη λύση τους.

Όμως, όπως λέει και ο λαϊκός ποιητής Σωτήρης Κρομμύδας:«Πρέπει κι εσύ να σηκωθείς απ’ τον βαρύ τον ύπνο» (δηλαδή εμείς).

www.sfeva.gr