Ομιλία προέδρου κόμματος ΕΕΜΜ Χρήστου Κίτσιου στην ημερίδα για την Παιδεία

Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι,

Επιστρέψτε μου να σας ευχαριστήσω όλους όσους ανταποκριθήκατε στην πρόσκλησή μας να  συμμετέχετε στη συζήτηση που οργανώνει ο δικός μας πολιτικός φορέας, το Κόμμα των ΕΕΜΜ-ΜΕΓΚΑ με θέμα «Κοινή συμπόρευση διατηρώντας την εθνική ταυτότητα-παιδεία και πολιτισμός δύο βασικοί παράγοντες».

Δεν είναι καθόλου τυχαίο που εμείς επανερχόμαστε συχνά στο θέμα  αυτό. Βασικά είναι ένας από τους βασικούς στόχους της πολιτικής μας  από τις αρχές της ίδρυσης του φορέα που σχετίζεται με τη διασφάλιση στη νέα γενιά της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας τα νομικά και πραγματικά εχέγγυα για ποιοτική παιδεία στη μητρική γλώσσα και για τη διατήρηση και ανάπτυξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς στις συνθήκες μιας κοινωνίας που σπεύδει να ενταχτεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια αναλαμβάνοντας τις υποχρεώσεις της για το σεβασμό των δικαιωμάτων και ελευθεριών, αλλά ειδικά τα δικαιώματα των μειονοτήτων. 

Ταιριάζουν απόλυτα τα λόγια του φιλόσοφου Κομφούκιου με τη δική μας άποψη για την παιδεία: « αν κάνετε σχέδια για ένα χρόνο σπείρετε  ρύζι, αν κάνετε για δέκα χρόνια φυτέψτε δέντρα, αν κάνετε για εκατό, σπουδάξτε τα παιδιά σας». Αυτός είναι ο στόχος μας, να απαιτήσουμε από το κράτος να εκπληρώσει τη νομική και ηθική του υποχρέωση   προς τον φιλομαθή λαό της Ελληνικής μειονότητας.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι στα 27 τελευταία χρόνια η παιδεία στη μειονότητα δέχτηκε βαριά πλήγματα, ανεπανόρθωτα όσο στον αριθμό τόσο και στο περιεχόμενο της. Ήταν στις αρχές η φτώχεια, οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες που υποχρέωσαν τις οικογένειες να απομακρυνθούν από τη γενέτειρά τους αδειάζοντας όχι μόνο τις αυλές και τους δρόμους, αλλά και τις τάξεις που βούιζαν με μαθητές σε κάθε χωριό και πόλη. Ήταν αργότερα η αδιαφορία του κράτους που εγκατέλειψε εντελώς την παιδεία στη μειονότητα αφήνοντάς την ακόμη σήμερα σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης την υποδομή των σχολείων, τα διδακτικά προγράμματα, τα σχολικά κείμενα, την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών και επί πλέον δεν έγινε κανένα βήμα ως προς τη σύνταξη και έγκριση της νομοθεσίας που να στηρίζει νομικά την παιδεία αυτή και ως προς τη συγκρότηση μηχανισμού που να παράγει ποιοτική παιδεία στη μητρική γλώσσα και σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα για μια φυσιολογική ένταξη μαζί με την πλειοψηφία στην κοινή ευρωπαϊκή οικογένεια.

Είναι ασυγχώρητο που ακόμη σήμερα τα σχολεία μας λειτουργούν με την οδηγία 14 του έτους 1994, ενώ οι τροποποιήσεις στην αλβανική παιδεία ως προς την ποιότητα, το περιεχόμενο και τη μορφή είναι πολλές.

Ευχαριστούμε τον πρωθυπουργό της χώρας κ. Έντι Ράμα που βρίσκεται σήμερα μεταξύ μας μαζί με την υπουργό Παιδείας και Αθλητισμού κυρία Λιντίτα Νικόλα και αυτό αποδεικνύει ότι το πρόβλημα της παιδείας στη μειονότητα μπαίνει στην επίκεντρο της προσοχής του αλβανικού κράτους. Ας είναι αυτή μια καλή αρχή στην μακρά πορεία προς αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ του κράτους και της μειονότητας για την επίλυση των συσσωρευμένων από δεκαετίες προβλήματα που πολλές φορές προκαλούνται από δυνάμεις που δεν επιθυμούν την ανάπτυξη, την ειρηνική πρόοδο προς μια εξελιγμένη κοινωνία με όλα τα συστατικά της. Αυτή η πορεία απαιτεί πολύ κόπο, πολιτική βούληση και επαγγελματική ενασχόληση. Δε μπορεί να θεωρείται η παιδεία στην ελληνική  μειονότητα ως ένα κατάλοιπο  σκωληκοειδίτιδας που  επαλείφεται με μπεταντίν  όσες φορές ερεθίζεται.

Πέρα από τις προσπάθειες που γίνονται πρόσφατα, δε μπορούμε να δικαιολογηθούμε με την έλλειψη των προγραμμάτων για τους δάσκαλους και των σχολικών κειμένων για τους μαθητές τα οποία δε λείπουν από τους δάσκαλους και μαθητές της πλειοψηφίας.

Εγώ ελπίζω ότι η σημερινή συνάντηση θα αποτελέσει αφορμή για την επίλυση προβλημάτων  εικοσιπενταετίας. Πρέπει να συγκροτηθούν οι αντίστοιχες δομές από την κυβέρνηση και από το υπουργείο προς εξυπηρέτηση αυτού του σκοπού από τη βάση μέχρι το κέντρο με ειδικούς από την ίδια τη μειονότητα. Εμείς το έχουμε ζητήσει αυτό και το 2010 και το 2013 και το ζητούμε και σήμερα ώστε στη σύνθεση του Υπουργείου Παιδείας και Αθλητισμού να διοριστεί ένας συντονιστής, αλλά και εμπειρογνώμονες στο Ινστιτούτο Ανάπτυξης της Παιδείας και στην Επιθεώρηση Παιδείας που να ασχοληθούν αποκλειστικά με την παιδεία στη μειονότητα. Πρέπει επίσης να υπάρχουν εμπειρογνώμονες και στη περιφερειακές διευθύνσεις  της Αυλώνας και του Αργυροκάστρου και φυσικό είναι ώστε μετά από τη νέα διοικητική διαίρεση να συγκροτηθούν και λειτουργήσουν γραφεία παιδείας στη Δερόπολη και στη Φοινίκη.

Χωρίς την ίδια συμμετοχή των μειονοτικών εμπειρογνωμόνων στη διοίκηση και στο κέντρα αποφάσεων για την παιδεία, δε μπορεί να υπάρξει παιδεία με μητρική ταυτότητα αξιοπρέπεια.

Απαιτήσαμε και απαιτούμε ώστε όχι μόνο τα σχολικά κείμενα της μειονότητας, αλλά και όλου του αλβανικού σχολείου, να απαλλαχτούν από τα αλυτρωτικά περιεχόμενα τα οποία καλλιεργούν στη νέα γενιά το μίσος για τους λαούς και προπαντός για τους γείτονες. Το κράτος δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα του άρρωστου λαϊκισμού ορισμένων ατόμων ή ομάδων που προωθούν τέτοια περιεχόμενα. Εμείς, από κοινού πρέπει να διδάξουμε στη νέα γενιά την αγάπη, τον ανθρωπισμό.

Ο δικός μας Αριστοτέλης έλεγε: «Αυτοί που παρέχουν καλή παιδεία στα παιδιά πρέπει να εκτιμηθούν περισσότερο από εκείνους που τα γέννησαν γιατί οι γονείς τους έδωσαν μόνο τη ζωή, ενώ οι διδάσκαλοι τους παρέχουν την ικανότητα να τη ζήσουν καλά αυτή τη ζωή».

Ας επενδύσουμε με σοβαρότητα σ’ αυτό τον τομέα γιατί επενδύουμε στο μέλλον μας.

Κυρίες και κύριοι,

Ως εκπρόσωπος μιας πολιτικής δύναμης που στο πρόγραμμά της έχει ως προτεραιότητα την προάσπιση και ανάπτυξη των δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, ζητώ την κατανόησή σας να αναπτύξω και μερικές άλλες ανησυχίες που αγγίζουν την καθημερινότητά μας.

Το κόμμα ΜΕΓΚΑ, το οποίο κάποιοι προσπαθούν να το θεωρήσουν περιφερειακό, είναι πλήρη ξεκάθαρο και αποφασισμένο στην αποστολή του και τη στρατηγική του. Έχουμε επιλέξει να είμαστε δίπλα στον κόσμο μας, να ζήσουμε με τα προβλήματά τους και προσπαθούμε όσο μπορούμε να τα λύσουμε.

Από τα πιο ανησυχητικά που διαβιβρώσκουν κάθε μέρα την ψυχική σταθερότητα και την ασφάλεια ζωής στη γενέτειρα των κατοίκων ελληνικής καταγωγής είναι η υφαρπαγή με πλαστογραφημένα έγγραφα των παραδοσιακών περιουσιών τους. Αυτό το φαινόμενο έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας. Και η διεφθαρμένη δικαιοσύνη  βασανίζει διαρκώς για πολλά χρόνια τους πολίτες που απευθύνονται σ’ αυτήν. Μη έχοντας καμία εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, εμείς ζητάμε να επανεξεταστούν όλες αυτές οι δικαστικές υποθέσεις  στο πνεύμα και των διατάξεων της Σύμβασης Πλαισίου για τις Εθνικές Μειονότητες την οποία εμείς έχουμε επικυρώσει.

Από την ελάχιστη πολιτική μας εμπειρία έχουμε διαπιστώσει ότι η μη επίλυση πολλών προβλημάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας προέρχεται κυρίως από την έλλειψη της νομοθεσίας και των θεσμών που επρόκειτο να στηρίξουν την εφαρμογή της.

Χαιρετίζουμε την πρόσφατη πρωτοβουλία για τη σύνταξη νόμου για τις μειονότητες. Εμείς συμμετείχαμε στη συζήτηση αυτού του σχεδίου νόμου και μαζί με την Ομόνοια έχουν καταθέσει τις δικές μας προτάσεις. Ελπίζουμε να ληφθούν υπόψη γιατί είναι ακριβώς η συγκεκριμενοποίηση των διεθνών διατάξεων για τις εθνικές μειονότητες και δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην γίνουν δεκτές. Κάθε αποφυγή των συντακτών του νόμου από τα δικά μας αιτήματα, δε συμβάλλει στην αμοιβαία κατανόηση και εμπιστοσύνη, δε μπορεί να εμπνεύσει την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Από την άλλη, το δικό μας μέλλον δε μπορεί να  ευδοκιμήσει αν δεν υπάρχει ανάπτυξη, αν το κράτος δε βάλει το χεράκι του στην υποδομή που είναι εγκαταλειμμένη από δεκαετίες , αν δε κατασκευαστούν υδραγωγεία, σχολεία, αν δεν βελτιωθεί το σύστημα διανομής της ηλεκτρικής ενέργειας που αρκετές φορές στη Δερόπολη, στο Βούρκο και στα Ριζά αφήνει στο σκοτάδι τα χωριά μας. Εμείς ως κόμμα δεν ασχολούμαστε με την ενοχλητική ρητορική, αλλά με επιμονή και αντικειμενικότητα απαιτούμε εκείνο που αρμόζει στο λαό που αντιπροσωπεύουμε: καλύτερη και ασφαλή ζωή στη γενέτειρα. Η περιοχή μας είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, έχει νερά, δάση, λιβάδεια, πλούσια πολιτιστική κληρονομιά που αποδεικνύει τον πολιτισμό μας, την ταυτότητά μας. Υπάρχουν άνθρωποι εργατικοί και συνδεδεμένοι στενά με τη γενέτειρα, αλλά για πολλά χρόνια αυτός ο τόπος ήταν εγκαταλειμμένος.

Εκτιμούμε την προσπάθεια της κυβέρνησης να επενδύσει πρόσφατα στις υποδομές. Αλλά ζητούμε ώστε αυτές οι επενδύσεις να εξυπηρετούν ένα αναπτυξιακό σχέδιο με ξεκάθαρες προτεραιότητες και στρατηγική. Ο κάμπος του Βούρκου πληροί όλες τις συνθήκες να συμπεριληφθεί σε ένα τέτοιο σχέδιο  μακροχρόνιας ανάπτυξης.

Η μεταπολιτευτική περίοδος αλλά και ο δρόμος προς το ευρωπαϊκό όνειρο είναι  μακρά και δύσκολα εγχειρήματα. Και οι Έλληνες της Αλβανίας έχουν αυτό το όνειρο και θέλουν ώστε αυτή την ανηφόρα να την πάρουν μαζί με τον αλβανικό λαό. Αλλά για να είναι η κοινή μας ανηφόρα εύκολη εμείς πρέπει να βάλουμε τους ώμους και όχι τους αγκώνες ο ένας τον άλλον, να αναπτύξουμε το πνεύμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και όχι την καχυποψία, την εθνική υπερηφάνεια και όχι τον εθνικισμό. Εμείς δεν πρέπει να επιτρέψουμε ώστε τα συμφέροντα της στιγμής να αποδυναμώσουν τα μεγάλα συμφέροντα της ειρηνικής προόδου των λαών και ανθρώπων. Η Εθνική Ελληνική Μειονότητα έχει αποδείξει στους αιώνες φιλήσυχο και ανεκτικό εαυτό της προς τον αλβανικό λαό. Με ανεκτικότητα και σωφροσύνη έχει ξεπεράσει και τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας του αποδεικνύοντας άριστο ανθρωπισμό και κοινωνική κουλτούρα προς το άλλο μέρος του αλβανικού πληθυσμού και τότε που ήταν απομονωμένη από τον εθνικό κορμό και τώρα που κινείται ελεύθερα. Αυτή η ανεκτικότητα πολλές φορές θεωρήθηκε αδυναμία και αυτό επειδή πιστεύει στο κράτος, είναι νομοταγής. Είναι όμως το κράτος και ο νόμος με αυτήν;

Σε πολλές περιπτώσεις όχι. Διαφορετικά δε θα επέτρεπε την υφαρπαγή των περιουσιών του, το σβήσιμο των πινακίδων, την προσβολή των εθνικών συμβόλων και δε θα την άφηνε εκτός ανάπτυξης αυτή την πολύτιμη αξία της αλβανικής κοινωνίας.

Ευχαριστώ!

από mega-eemm.com