Μα δεν είναι ντροπή πρόεδρε της Ομόνοιας να είσαι σε εκδήλωση με μόλις 37 άτομα;

Στο 1914 γύρισαν τις σελίδες της ιστορίας της Βορείου Ηπείρου, χθες στη Λάρισα οι Βορειοηπειρώτες της Θεσσαλίας, με αφορμή την επέτειο από την υπογραφή του πρωτοκόλλου της Κέρκυρας για την αυτονομία της Βορείου Ηπείρου, μεταξύ της αλβανικής κυβέρνησης, με επικεφαλής τον πρίγκιπα Βίλχελμ Φον Βιντ και του προέδρου της «Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου» Γεωργίου Χρηστάκη-Ζωγράφου.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα Πρωτόκολλο που έμεινε ανενεργό, αφού το «πρόλαβε» ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ενώ δεν αναιρέθηκε ποτέ από κάποια μεταγενέστερη συνθήκη, δεν εφαρμόστηκε και ποτέ.

Ο Σύνδεσμος Βορειοηπειρωτών Θεσσαλίας «Ο Πύρρος», με ειδική εκδήλωση που πραγματοποίησε χθες σε αίθουσα του ξενοδοχείου "Διβάνη" έφερε ξανά στο προσκήνιο αυτό το ιστορικό γεγονός, με βασικό ομιλητή τον κ. Δημήτριο Περδίκη, ιστορικό αναλυτή – μελετητή Βαλκανικών θεμάτων.

Την έναρξη της εκδήλωσης έκανε ο πρόεδρος του Συλλόγου "Ο Πύρρος" κ. Τιμολέων Ρώσσης ενώ στο πλαίσιό της μίλησε και  κ. Λεωνίδας Παππάς, γενικός πρόεδρος της "Ομόνοιας" παρουσιάζοντας ζητήματα που αφορούν στις σύγχρονες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο Βορειοηπειρωτικός Ελληνισμός, αλλά και τις ειδικές και δύσκολες συνθήκες που όπως υποστήριξε βιώνει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα της Αλβανίας (Βορειοηπειρώτες).

Ο κ. Περδίκης αναφερόμενος στα ιστορικά γεγονότα που οδήγησαν στο Πρωτόκολλο της Κέρκυρας και στη σημασία του για την πορεία του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, τόνισε μεταξύ άλλων: "Στις 17 Μαΐου 1914, πριν από 103 χρόνια, συνήλθε σύνοδος στην Κέρκυρα, μετά από πρόσκληση της Διεθνούς Επιτροπής Ελέγχου που  είχαν δημιουργήσει οι καλούμενες μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες της εποχής εκείνης για να επιβλέψουν την πιστή εφαρμογή των συμφωνιών της Συνθήκης του Λονδίνου και του Πρωτοκόλλου της.
Αποδέχθηκαν στη σύνοδο αυτή να συνδιαλλαγούν με τους Ηπειρωτικούς Πληθυσμούς με σκοπό το τέλος των εχθροπραξιών. Συνετάχθη και υπεγράφη το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας με το οποίο γίνεται αποδεκτή η παραμονή των ηπειρωτικών εδαφών (Β. Ηπείρου) εντός της αλβανικής επικράτειας όμως με ειδικό καθεστώς το οποίο ισοδυναμούσε με ευρεία αυτονομία.

Η περιοχή με το ειδικό αυτό καθεστώς προσδιορίζεται ως αυτή που είχε καταληφθεί από την Ελλάδα και πρόκειται να αποδοθεί στην Αλβανία. Προσδιορίζεται επιπλέον πως περιλαμβάνει την επαρχία Αργυροκάστρου μαζί με την περιφέρεια Χειμάρρας, το νομό Κορυτσάς και τις άλλες νότιες ζώνες.

…Με το τέλος του 1ου Παγκοσμίου Πολέμου επανέρχεται πάλι το θέμα της Βορείου Ηπείρου στο προσκήνιο. Στο Αργυρόκαστρο οι Ιταλοί παραδίδουν την εξουσία στους Αλβανούς. Στην Κορυτσά οι Γάλλοι καλούν την Ελλάδα για να της παραδώσουν την περιφέρεια της Κορυτσάς. Εδώ έχουμε έναν μοιραίο άνθρωπο και ένα λάθος της ελληνικής κυβέρνησης που οδήγησε στην υπογραφή της συμφωνίας της Καπεστίτσας.

Το 1940-1941 είχαμε μια ακόμα απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου από τον ελληνικό στρατό που γέννησε πολλές ελπίδες. Στο συνέδριο των Παρισίων όπου είχε παραπεμφθεί το θέμα της απόδοσης της Βορείου Ηπείρου και της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα, το θέμα της Δωδεκανήσου έλαβε άμεση αποδοχή και την ένωση των νησιών με την Ελλάδα. Το θέμα της Βορείου Ηπείρου παραπέμφθηκε στην σύνοδο των τεσσάρων (των νικητριών δυνάμεων) για εξέταση μαζί με το Αυστριακό και το Γερμανικό. Τα δυο άλλα θέματα έχουν ήδη επιλυθεί. Η τύχη του ελληνικού αιτήματος αγνοείται από εμένα τουλάχιστον.

Πάντως μέχρι την 10ετία του 1960 οι ελληνικές κυβερνήσεις κατέβαλαν προσπάθειες για την ανάδειξη του ζητήματος της Βορείου Ηπείρου σε διεθνές επίπεδο.
103 χρόνια έχουν περάσει από την υπογραφή του Πρωτόκολλου της Κέρκυρας και 101 χρόνια από την ολιγόμηνη ενσωμάτωση της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα. Από τότε αρκετά έχουν αλλάξει. Πολλοί Βορειοηπειρώτες κατοικούν πλέον στην Ελλάδα. Δεν υπάρχει μακρόπνοη εθνική στρατηγική για το εθνικό θέμα της Βορείου Ηπείρου. Όμως το ζήτημα αυτό έχει πολλές διεθνείς κατοχυρώσεις με το μέρος του.

Το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας. Κάποιοι ισχυρίζονται πως δεν έχει πλέον ισχύ. Πιστεύω πως δεν είναι έτσι".

Λ.Κ.

www.eleftheria.gr/


Σχόλιο Ε.Λ.Α: Κρίμα, κρίμα, κρίμα για την προσπάθεια που κάνουν ορισμένα στελέχη (μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού) του Συνδέσμου Βορειοηπειρωτών Θεσσαλίας «Ο Πύρρος». 
Προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή τη φλόγα του Βορειοηπειρωτικού στη Λάρισα, αλλά δυστυχώς δεν βρίσκουν ανταπόκριση ούτε από τα ίδια τα μέλη του σωματείου.
Σύμφωνα με μία πληροφορία μάλιστα, από τα 38 (σύμφωνα με τις φωτογραφίες) άτομα (μαζί με τους ομιλητές) που παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, μόνο οι δέκα ήταν Βορειοηπειρώτες. 

Όταν είναι να γίνει μία εκδήλωση μνήμης, όλοι έχουν "κάποια δουλειά" ή δεν μπόρεσαν να ξυπνήσουν, όταν όμως είναι να διοργανωθεί χοροεσπερίδα θα γίνεται χαμός.
Τότε κανείς δεν θα έχει "κάποια δουλειά", τότε όλοι θα... μπορούν!

Κρίμα και για τον κ. Δημήτρη Περδίκη που έκανε τόσο δρόμο από την Αθήνα για να έρθει αντιμέτωπος με την βορειοηπειρωτική αθλιότητα.
Όταν η αντίστοιχη εκδήλωση το 2015 έγινε σε εξωτερικό χώρο και συγκεκριμένα στην πλατεία Βησσαρίωνα, ένα παλικάρι με καταγωγή από Δερβιτσάνη είχε ξεκινήσει από την Αθήνα με άλλους δύο γνωστούς του, για να δώσει το παρόν.
Εν τω μεταξύ είχε ενημερώσει έγκαιρα τέσσερις φίλους του συγχωριανούς ότι θα είναι στην εκδήλωση, οι οποίοι του απάντησαν "εντάξει μένουμε δίπλα από την πλατεία, θα έρθουμε".
Οι τέσσερις δεν πήγαν ποτέ! Ούτε καν από ντροπή προς τον φίλο τους που ήρθε από Αθήνα.
Ο Βορειοηπειρώτης αρνείται να τιμήσει την καταγωγή και την ιστορία του και μετά του φταίνε οι αδαείς Ελλαδίτες που τον αποκαλούν "αλβανό".

Αλλά πέρα απ' όλα αυτά έχουμε και μία απορία:
Είναι δυνατόν μία προσωπικότητα με το κύρος του γενικού προέδρου της οργάνωσης "Ομόνοια" να παρίσταται και να είναι ομιλητής σε μία τόσο απαξιωμένη εκδήλωση;
Απαξιωμένη από άποψη παρουσίας κόσμου εννοούμε.

Το γράφουμε αυτό γιατί ο γενικός πρόεδρος της Ομόνοιας θεωρούσε ως απαξίωση της επετείου της αυτονομίας της Βορείου Ηπείρου την εκδήλωση στην Κρανιά στις 13 Μαΐου, επειδή θα είχε μικρό αριθμό παρευρισκομένων. Όμως η παραπάνω εκδήλωση στη Λάρισα που είχε ακόμα μικρότερο αριθμό παρόντων δεν "απαξίωνε" την επέτειο;
Κρίμα, γιατί σε έναν πρόεδρο της Ομόνοιας, του αρμόζει να παρευρίσκεται και να απευθύνεται σε... λαοθάλασσες.

Αν και η μαύρη αλήθεια είναι πως ο γενικός πρόεδρος της Ομόνοιας, όπως επιβεβαιώθηκε ύστερα από την αποκάλυψη του προέδρου της Ομόνοιας Χιμάρας, εδώ και δύο χρόνια δεν μπορεί να συγκαλέσει έστω και 40 μέλη για να γίνει το γενικό συμβούλιο της οργάνωσης!

Για γέλια και για κλάματα μαζί...

ΥΓ: Πρόεδρε μην τολμήσεις να κάνεις πάλι λόγο, όπως πάντα, για "μιζέρια" και "εσωστρέφεια"... 
"Με την κρίση που κρίνετε θα κριθείτε και με τα μέτρα που μετράτε θα μετρηθείτε"!

Vangjel Dule: Ένα χρήσιμο αντικείμενο του αλβανικού πολιτικού συστήματος

Το πλήρωμα του χρόνου ήρθε και ο πιο καλοπροαίρετα δύσπιστος είδε κατάματα την αλήθεια που δεν ήθελε να πιστέψει.
Ο πρόεδρος του PBDNJ (Κόμμα Ένωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), ενός πολυπολιτισμικού παναλβανικού μορφώματος που εμφανίζεται ως πολιτικός εκφραστής της Δημοκρατικής Ένωσης Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας "Ομόνοια", ο κ. Vangjel Dule, είναι τρίτος στη λίστα των υποψηφίων του PD (Δημοκρατικού Κόμματος)!
Πρόκειται για μία κίνηση που του εξασφαλίζει την συνέχιση της βουλευτικής του καριέρας που διαρκεί από το 2001. 

Εκείνη την χρονιά είχε αναδειχθεί ως πρόεδρος της Ομόνοιας τρίτος Βουλευτής του PBDNJ, από την διαδικασία της παναλβανικής λίστας, αφού στην εκλογική περιφέρεια της Δρόπολης - Πωγωνίου, ηττήθηκε κατά κράτος για δεύτερη συνεχόμενη φορά (η πρώτη ήταν το 1997) από το υποψήφιο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας Βαγγέλη Τάβο.
Όμως για να βγει βουλευτής από την παναλβανική λίστα, μιας και "τα κουκιά δεν έβγαιναν", έπρεπε να επιστρατευτούν ψήφοι από το Ντούσκο της Λούζνιας...

Την περίοδο 2001-2005 το PBDNJ (του οποίου ο Dule έγινε πρόεδρος το 2003), συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του PSSH (Σοσιαλιστικού Κόμματος Αλβανίας) του Fatos Nano.
Ταυτόχρονα όμως τα φερέφωνα του μέσα από τις τοπικές εφημερίδες, χαρακτήριζαν ως "προδότες", "διασπαστές" και "δούρειους ίππους" όσους αναδεικνύονταν βουλευτές (όπως ο Τάβος) ή έπαρχοι (όπως ο Λιούλιος και ο Τόλης) με το PSSH.

Στις εκλογές του 2005 ο πρόεδρος του πολυπολιτισμικού παναλβανικού μορφώματος, που εμφανιζόταν ως εκφραστής της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας της Αλβανίας, επανεξελέγη βουλευτής (από την παναλβανική λίστα φυσικά) και στη συνέχεια συνεργάστηκε με την κυβέρνηση του PD (Δημοκρατικού Κόμματος) του Sali Berisha, έχοντας έναν υπουργό (εργασίας) και έναν περιφερειάρχη (Αργυροκάστρου). 

Το 2009 αποφάσισε να αλλάξει στρατόπεδο και να συμμαχήσει με το Σοσιαλιστικό Κόμμα, ώστε να εξασφαλίσει έστω και μία έδρα, έστω και μόνο για τον εαυτό του.
Επειδή όμως ο υπουργός (Κώστας Μπάρκας) και ο περιφερειάρχης (Σπύρος Ξέρρας) επέλεξαν να συνεχίσουν την συνεργασία τους με τον κόμμα του Sali Berisha, σε καθημερινή βάση λιθοβολούνταν από τον μηχανισμό προπαγάνδας του Dule, ως "προδότες, διασπαστές, δούρειοι ίπποι". 
Τώρα η προδοσία είχε αλλάξει χρώμα.

Τον Μάρτιο του 2010 ιδρύθηκε το Κόμμα "Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον", το οποίο απευθυνόταν αποκλειστικά στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Το κόμμα αυτό χαρακτηρίστηκε αμέσως ως "μπερισικό δημιούργημα" από τα φερέφωνα του ενός, αδιαμφισβήτητου ηγέτη και αποκλειστικού Έλληνα αντιπροσώπου στην αλβανική Βουλή Dule.

Το 2013 το ντουλικό PBDNJ, μπήκε στην κυβέρνηση του Σοσιαλιστή Έντι Ράμα, συμμετέχοντας με τρεις υφυπουργούς, παραμένοντας σε αυτή και μετά την ελληνοκτόνο
διοικητική διαίρεση του 2014. 

Ο Dule, ως άψογος καιροσκόπος και φιλοτομαριστής, δεν δίσταζε να αλλάζει πολιτικά στρατόπεδα προκειμένου να διασώσει την πολιτική - επαγγελματική του καριέρα. 
Ταυτόχρονα όμως φρόντιζε και να λασπολογεί κάθε ελληνικής καταγωγής αντίπαλο του, μέσω των παπαγάλων του, ώστε να εμφανίζεται ως ο μόνος πραγματικός εκπρόσωπος της ΕΕΜ.
Βέβαια οι δικές του κινήσεις και επιλογές ήταν "πολιτικές τακτικές", ενώ η συνεργασία των άλλων Ελλήνων πολιτευτών με αλβανικά σχήματα αποτελούσε "προδοσία".

Ασφαλώς ο ίδιος και τα φερέφωνα του άλλαζαν το τροπάριο ανάλογα με τις περιστάσεις και για τους αλβανούς πολιτικούς αρχηγούς που υπηρετούσαν ή αντιμετώπιζαν κατά καιρούς. Ο Μπερίσα από "αξιόπιστος κυβερνητικός εταίρος" έγινε ανθέλληνας, για να ακολουθήσει η αγκαλιά με τον "καλό σύμμαχο" Ράμα, πριν θυμηθούν ότι είναι και αυτός ανθέλληνας.

Όμως, μιας και η σχέση είναι αμφίδρομη, το αλβανικό πολιτικό σύστημα φέρθηκε στο Dule με απόλυτη γενναιοδωρία.
Πάντα φρόντιζε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να τον κρατά πολιτικά ζωντανό, διασφαλίζοντας του σε σταθερή βάση την βουλευτική έδρα και πολλές φορές την συμμετοχή του στις αλβανικές κυβερνήσεις, οποιασδήποτε παράταξης.
Γιατί ο Dule ήταν και παραμένει ότι πιο βολικό για τα Τίρανα ως "πολιτικός αντιπρόσωπος" της ΕΕΜ.
Καμία διεκδίκηση, καμία παρουσία στους διεθνείς οργανισμούς, καμία εθνική προσπάθεια, καμία λύση υπέρ του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού. 
Μόνο κατά καιρούς τηλεοπτικές δηλώσεις και πάντα προεκλογικά ανέβασμα των τόνων εντός της Βουλής προς χάριν εντυπωσιασμού μέχρι να εξασφαλίσει ή καλύτερα να δικαιολογήσει την έδρα του.

Ο Dule αποτελεί διαχρονικά το τέλειο άλλοθι του βαθέως αλβανικού κράτους περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας, τόσο προς την Ελλάδα, όσο και προς τους διεθνείς οργανισμούς. Γι' αυτό και δεν τον αφήνει άνεργο...

Το αποκορύφωμα της πολιτικής σταδιοδρομίας του προέδρου του PBDNJ ήρθε στο τέλος Μαΐου 2017, οπότε και εξασφάλισε μία βουλευτική έδρα χωρίς να χρειαστεί να λάβει ούτε μία βορειοηπειρωτική ψήφο! 
Απλούστατα θα είναι ένας διορισμένος "εκπρόσωπος της μειονότητας" χάρη στη γενναιοδωρία του κόμματος του ανθέλληνα Μπερίσα, που ξανάγινε "αξιόπιστος σύμμαχος" και τις αλβανικές ψήφους.  

Το αλβανικό κράτος και το αλβανικό πολιτικό σύστημα δεν αφήνει ποτέ παραπονεμένους τους πιστούς υπηρέτες του.
Όπως άλλωστε έκανε και με τον πρώην πρόεδρο της οργάνωσης "Ομόνοια" Jani Jani, που αρχικά τον σπούδασε επί κομουνιστικού καθεστώτος στην Θεσσαλονίκη και μετά από πολλά χρόνια τον έχρισε πρόξενο του στα Ιωάννινα! 

Ομόνοια και PBDNJ αποδεικνύονται οι ιδανικές ελληνόφωνες σχολές που εξασφαλίζουν μία αξιόλογη σταδιοδρομία στην υπηρεσία της Αλβανίας. 

“Είμαστε στο έλεος Αλβανών ληστών” καταγγέλλουν οι κάτοικοι του χωριού Πλάκα στη Βόρειο Ήπειρο

Κραυγή απόγνωσης αλλά και ανάθεμα εκτοξεύουν οι κάτοικοι του χωριού Πλάκα στη Βόρειο Ήπειρο όπου μέσα σε 48 ώρες σημειώθηκαν 10 ληστείες σε κατοικημένες οικίες!

Οι πρώτες τρεις ληστείες σημειώθηκαν το βράδυ της Πέμπτης 11 Μαΐου ενώ οι υπόλοιπες 7 το βράδυ της Παρασκευής 12 Μαΐου. Οι κάτοικοι νιώθουν τρομοκρατημένοι καθώς όπως καταγγέλλουν “οι ληστές φέρεται να είχαν άριστη πληροφόρηση γύρω από τους στόχους που χτύπησαν καθώς και για τους ένοικους των σπιτιών” αφού “όλα τα περιστατικά σημειώθηκαν σε κατοικημένα σπίτια” την ώρα που οι ίδιοι κοιμόντουσαν, και “ευτυχώς – όπως τονίζουν – δεν ξύπνησαν γιατί τότε οι ληστείες μπορεί να κατέληγαν σε χειρότερες καταστάσεις”.

Βέβαια, αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι ότι σε όλα τα σπίτια οι ληστές μπήκαν και έφυγαν χωρίς να κλέψουν τίποτα κάτι που δημιουργεί υποψίες για οργανωμένο σχέδιο τρομοκράτησης του Ελληνισμού της περιοχής.

“Δεν θα γίνουμε σκλάβοι στα σπίτια μας» είναι η κραυγή απόγνωσης και αγανάκτησης των λιγοστών κατοίκων που ζουν στο χωριό και όπως λένε, ζουν μέσα στην τρομοκρατία και τον φόβο των Αλβανών κακοποιών, που απ’ ότι φαίνεται δρουν ανενόχλητοι έχοντας ίσως και τις ευλογίες του παρακράτους.

Για το περιστατικό ενημερώθηκαν και οι αστυνομικές αρχές της περιοχής οι οποίες προς το παρών αρκέστηκαν στο να κάνουν 2-3 περιπολίες στο χωριό χωρίς ωστόσο να ερευνήσουν για τυχόν στοιχειά ή αποτυπώματα.

Αξίζει να θυμηθούμε πως λίγο καιρό πριν οι ληστείες είχαν πάρει μορφή επιδημίας στην Δρόπολη όπου σε διάστημα λίγων εβδομάδων είχαν σημειωθεί πάνω από 100 κρούσματα.

http://chaonia.com/

Μάλλον μας δουλεύει άγρια ο πρόεδρος της "Ομόνοιας"

Συνέντευξη του Προέδρου της Ομόνοιας στην “Telegraf”

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα βρίσκονται σε προεκλογική εκστρατεία οι δύο πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, ποια στάση θα κρατήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχήν θέλω να τονίσω πως η «Ομόνοια» δεν είναι η μητέρα όλων των κομμάτων που υπάρχουν στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η «Ομόνοια» είναι μια πολιτική οργάνωση η οποία εκφράζεται σε πολιτικές εκστρατείες στο πλευρό του ΚΕΑΔ.

Προσωπικά, έχω κάνει πολλές προσπάθειες για την ένωση των δύο πολιτικών δυνάμεων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, διότι δεν υπάρχει και δεν βλέπω κανένα λόγο να είμαστε διασπασμένοι. Οι καταστάσεις, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, αλλά κυρίως το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, επιζητούν την ενοποίηση της πολιτικής μας έκφρασης, για μια αξιοπρεπή εκπροσώπηση στο αλβανικό πολιτικό φάσμα. Αυτό είναι θέμα ζωτικής σημασίας για την ίδια την μειονότητα, αλλά αναγκαίο, γιατί όχι και για το ίδιο το αλβανικό κράτος. Γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται από τη συμβολή της «Ομόνοιας» και του ΚΕΑΔ στην 26χρονη πολιτική μας πορεία.

Οι προσπάθειές μας έχουν ξεκινήσει πριν από την εμφάνιση της πολιτικής κρίσης στην Αλβανία, όπου στο επίκεντρο ήταν ο στόχος μιας κοινής στάσης σε όλα τα ζητήματα που μας αφορούν και εν συνεχεία αυτή η συνεργασία να στεφόταν επιτυχής με την ένωση των δύο κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές ως μια ενιαία πολιτική οντότητα. Δυστυχώς αυτό δεν επετεύχθη. Προσωπικές φιλοδοξίες απότρεψαν την ενότητα και την παραμονή στην προηγούμενη κατάσταση.

Δράττομαι της ευκαιρίας για να πω ότι η πολιτική συμφωνία Ράμα-Μπάσα δεν επιλύει την κρίση, αλλά πήρε μια παράταση με την πλήρωση ορισμένων απαιτήσεων του προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος παράλληλα, δημιούργησε ασφυξία στα μικρά κόμματα. Είμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη και άνευ προηγουμένου κατάσταση. Αν και η είσοδός μας στο αλβανικό κοινοβούλιο διασφαλίζεται από την προσφορά της αντιπολίτευσης με την συμμετοχή στελεχών μας  στις εκλογικές της λίστες, θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με τι λογική, απέχει από την νοοτροπία μας και τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε την έννοια της πολιτικής που δεν έχει σχέση με κοινά παζάρια θέσεων εξουσίας αλλά με την εξυπηρέτηση των αξιών της κοινότητάς μας, με την δύναμη που μας δίνουν οι συμπολίτες με την ψήφο τους. Ωστόσο, οι αποφάσεις της «Ομόνοιας» είναι πάντα συλλογικές και θα δημοσιευθούν τις προσεχείς ημέρες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρόσφατα συνέβησαν δύο σοβαρά γεγονότα που επηρεάζουν τις σχέσεις και την συμβίωση αιώνων των δύο λαών μας, όπως το κάψιμο της σημαίας στα γραφεία της Ομόνοιας και οι κατηγορίες για την επέτειο του Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά. Ποιο είναι το σχόλιό σας και ποια είναι η επίσημη θέση της Ομόνοιας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόκειται για δύο περιστατικά που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Θα πρέπει να τοποθετηθούν στην σωστή διάσταση και όχι για δημοσιογραφική τροφή. Πρώτον, το κάψιμο ή η βεβήλωση της ελληνικής σημαίας στα γραφεία της «Ομόνοιας», είναι μια πράξη που συνέβη στο σκοτάδι της νύχτας για τέταρτη φορά μέσα σε ένα χρόνο. Πρόκειται για μια σκοταδιστική πράξη, καθώς το σύμβολο κάθε έθνους είναι ιερό, πρέπει να γίνεται σεβαστό και να προστατεύεται και όσοι διαπράττουν τέτοιες ενέργειες πρέπει να διώκονται ποινικά. Αλλά δεν νομίζω ότι το γεγονός αυτό να γίνει αιτία για την διαταραχή των σχέσεων μεταξύ των δύο λαών όπως λέτε. Με ανησυχεί όμως το γεγονός ότι τα κρατικά όργανα, όπως η αστυνομία και η εισαγγελία δεν έδειξαν την αρμόζουσα ευαισθησία και νομική τους υποχρέωση. Αυτό που με ανησυχεί ακόμα περισσότερο είναι το γεγονός ότι μερίδα των μέσων ενημέρωσης και της πολιτικής που καλλιεργούν τον ανθελληνισμό στην Αλβανία, βρίσκουν τόσο πολύ χώρο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.

Δεύτερον, στην εκδήλωση της Κρανιάς δεν ήμουν παρών, αλλά δεν καταννοω τις αντιδράσεις κάποιων αλβανικών ΜΜΕ. Η αλβανική κοινωνία κληρονόμησε μια λάθος νοοτροπία από την κομουνιστική περίοδο όσον αφορά την αναγνώριση της ιστορίας, του πολιτισμού και των δικαιωμάτων που θα πρέπει να έχει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η ιστορία μας δεν αρχίζει με τον Λευτέρη Τάλο και ούτε τελειώνει με τον Παναγιώτη Πάνο ή την Βιτωρία Τσούρη. Υπάρχουν μερικά ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες της κοινότητάς μας που η αλβανική βιβλιογραφία, και ειδικότερα η κομουνιστική, τα έχει μετατρέψει σε ταμπού και συνεχίζει με την ίδια νοοτροπία. Οι επετειακές εκδηλώσεις προς τιμή του αγώνα των προγόνων μας, για περισσότερη δικαιοσύνη και ελευθερία, στα πλαίσια του αλβανικού κράτους, όχι μόνο δεν επηρεάζει τις σχέσεις και τη συνύπαρξη, αλλά καλλιεργούν συνειδητοποιημένους πολίτες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η εφημερίδα μας δημοσίευσε μια ανησυχία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για την έλλειψη των σχολικών βιβλίων στην ελληνική γλώσσα, και την υποβάθμιση τους. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα για το φαινόμενο αυτό; Ποια είναι η στρατηγική σας για να τερματιστεί αυτή η αδικία ως προς το δικαίωμα για εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα; Υπάρχουν θέσεις και υποστήριξη για το πρόβλημα αυτό από το ελληνικό κράτος ή από συλλόγους και πολιτικά κόμματα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δυστυχώς συνεχίζει η ίδια κατάσταση και είναι αρκετά τα βιβλία που λείπουν. Υπάρχουν φωνές, μάλιστα ακόμη και από παράγοντες της εκπαίδευσης και της πολιτικής της Μειονότητας που λένε πως «δεν μας ενδιαφέρει η επίλυση των προβλημάτων, αλλά η ύπαρξή τους, ούτως ώστε να μας δώσει πολιτική υπόσταση». Τέτοια ευαίσθητα θέματα όπως η εκπαίδευση, δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται πολιτικά. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο συναντηθήκαμε με την Υπουργό Παιδείας, κα Λιντίτα Νικόλα, στην οποία και υποβάλαμε όλα τα προβλήματα. Παρόντες στη συνάντηση, εκτός από τον πρόεδρο της «Ομόνοιας», ήταν δύο μειονοτικοί βουλευτές διαφόρων κομμάτων, ο πρόεδρος του κόμματος MEGA τρεις δήμαρχοι, παράγοντες της εκπαίδευσης κ.α. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε τον Μάιο, με στόχο στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να μην είχαμε τα ίδια προβλήματα με τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς, τα προβλήματα αυξήθηκαν, Δεν υπάρχει πολιτική βούληση από τον αρμόδιο φορέα για την επίλυση των προβλημάτων.
Η δημόσια εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα είναι αποκλειστική υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας της Αλβανίας και από εκεί περιμένουμε την λύση.

από Αγναντεύοντας


Σχόλιο Ε.Λ.Α: Είπε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της οργάνωσης "Ομόνοια":
"Οι επετειακές εκδηλώσεις προς τιμή του αγώνα των προγόνων μας, για περισσότερη δικαιοσύνη και ελευθερία, στα πλαίσια του αλβανικού κράτους, όχι μόνο δεν επηρεάζει τις σχέσεις και τη συνύπαρξη, αλλά καλλιεργούν συνειδητοποιημένους πολίτες".

Οι διοργανωτές της εκδήλωσης στην Κρανιά από "χρυσαυγίτες", "τσογλάνια" και "μια χούφτα γραφικοί που ευτελίζουν την επέτειο", έγιναν μέσα σε λίγες μέρες "καλλιεργητές συνειδητοποιημένων πολιτών", για τον πρόεδρο!!!
Ή ο τύπος μας δουλεύει άγρια ή πρόκειται για διχασμένη προσωπικότητα...
Αν το εννοεί όμως πραγματικά αυτό που είπε, τότε σημαίνει ότι του χρόνου θα αναλάβει να διοργανώσει ο ίδιος ως πρόεδρος της "Ομόνοιας" την εκδήλωση για την επέτειο της Αυτονομίας της Β. Ηπείρου στην Κρανιά, γεγονός που θα μας χαροποιήσει. 

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει όμως η τοποθέτηση του για την συμμετοχή του προέδρου του ΚΕΑΔ στη λίστα του Δημοκρατικού Κόμματος στην Περιφέρεια Αυλώνας:

"Είμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη και άνευ προηγουμένου κατάσταση. Αν και η είσοδός μας στο αλβανικό κοινοβούλιο διασφαλίζεται από την προσφορά της αντιπολίτευσης με την συμμετοχή στελεχών μας  στις εκλογικές της λίστες, θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με τι λογική, απέχει από την νοοτροπία μας και τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε την έννοια της πολιτικής που δεν έχει σχέση με κοινά παζάρια θέσεων εξουσίας αλλά με την εξυπηρέτηση των αξιών της κοινότητάς μας, με την δύναμη που μας δίνουν οι συμπολίτες με την ψήφο τους. Ωστόσο, οι αποφάσεις της «Ομόνοιας» είναι πάντα συλλογικές και θα δημοσιευθούν τις προσεχείς ημέρες".

Δηλαδή ο πρόεδρος της Ομόνοιας εκφράζει σαφώς την διαφωνία του στην κάθοδο του Ντούλε ως υποψήφιου του Μπερίσα, σε ηθικό και ιδεολογικό επίπεδο, αλλά αποφεύγει παράλληλα να καταδικάσει με σαφήνεια αυτό το ξεπούλημα.
Αντίθετα νίπτει τα χείρας του, πετώντας το μπαλάκι στα "συλλογικά όργανα" της Ομόνοιας, τα οποία ως γνωστόν ελέγχει ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ.
Η κατάντια της ιστορικής οργάνωσης σε όλο της το μεγαλείο.

Telegraf: Κολλητό του αρχιληστή Σαλί Βρανίστι έβγαλε τον Θύμιο Λιώλη ο πρώην έπαρχος Μεσοποτάμου Θ. Καϊσης!

...Στα πλαίσια αυτής της συνέντευξης αγγίξαμε και το πολυσυζητημένο πρόβλημα της Κρανιάς και για περισσότερες λεπτομέρειες κατευθυνθήκαμε στον πρώην Έπαρχο Μεσοποτάμου, σήμερα δημοτικό διαμέρισμα του δήμου Φοινικαίων, ο οποίος είπε ότι στο Μνημείο του Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά η αλβανική σημαία ούτε υπεστάλλει και ούτε αφαιρέθηκε. 

"Εκεί έγινε σεβαστή η σημαία. Όσο για την προτομή αυτού του οπλαρχηγού θέλω να πω ότι τοποθετήθηκε όταν ήμουν εγώ έπαρχος στην επαρχία Μεσοποτάμου. 

Η δασκάλα που αναφέρουν, έχει 25 χρόνια συνταξιούχος και δεν έχουν λόγο να ζητούν από την υπουργό Παιδείας να την διώξει από την απασχόληση, αυτή απήγγειλε μόνο ένα ποίημα. 

Ο Θύμιος Λιώλης δεν έχει καμία σχέση με την σφαγή των Τσάμηδων καθώς είχε διαφύγει το 1944 από την Αλβανία αναγκαστικά από την κομμουνιστική τρομοκρατία. Ο Θύμιος Λιώλης ήταν ένας οπλαρχηγός της μειονότητας και στενός φίλος του λιαμπου οπλαρχηγού Sali Vranishti, ήταν φίλος της λιαμπουριας όμως κατά τον εθνικοαπελευθερωτικο πόλεμο κατατάχθηκε στις γραμμές των εθνικιστών. 

Το μνημείο του δαπανήθηκε από τον πρώην βουλευτή Ιωαννίνων Μιχάλη Παντουλα. Και η μαρμάρινη επιγραφή του είναι για την συμμετοχή του στην απελευθέρωση της Ελληνικής Μακεδονίας από τους Βούλγαρους κατακτητές και δεν έχει βλέψεις για Βόρειο Ήπειρο. 

Αυτό είναι και το κίνητρο που βρίσκεται γραμμένο στην μαρμάρινη επιγραφή. 

Η οικογένεια του Θύμιου Λιώλη στη διάρκεια του Κομουνιστικού καθεστώτος ήταν από τις πιο διωκόμενες πολιτικά. Δεν υπάρχει τίποτα το παράνομο, το μνημείο έχει τοποθετηθεί με απόφαση του επαρχιακού συμβουλίου υπογεγραμμένο ως νόμιμο από την περιφέρεια της Αυλώνας η οποία έδωσε και τα νόμιμα διαπιστευτήρια. Όλα τα στοιχεία βρίσκονται στα αρχεία της Περιφέρειας της Αυλώνας", καταλήγει ο πρώην έπαρχος Μεσοποταμου κύριος Θεμιστοκλής Καισης.

Telegraf

Σχόλιο Ε.Λ.Α: Καλά τα είπε ο πρώην έπαρχος Μεσοποτάμου τόσο για την αλβανική σημαία, όσο και για την δασκάλα. Διπλωματική η απάντηση για την αναγραφή του Θύμιου Λιώλη στο Μνημείο ως "Εξαίρετος Οπλαρχηγός της Ηπείρου".

Αλλά μας άφησε άναυδους η δήλωση ότι ο Καπετάνιος του Βούρκου ήταν στενός φίλος με τον αρχιληστή Σαλί Βρανίστι! 

Το δήλωσε όντως αυτό ή του το "δηλώσανε"; Δεν μπορούμε να φανταστούμε ότι υπέπεσε σε τέτοιο ατόπημα ο κ. Καϊσης. Ερωτηματικά όμως αφήνει η φράση "κατά τον εθνικοαπελευθερωτικο πόλεμο κατατάχθηκε στις γραμμές των εθνικιστών". Για ποιον "εθνικοαπελευθερωτικο πόλεμο" μιλάει και ποιους εθνικιστές εννοεί;

Αμ το άλλο; 

"Ο Θύμιος Λιώλης δεν έχει καμία σχέση με την σφαγή των Τσάμηδων καθώς είχε διαφύγει το 1944 από την Αλβανία...". 

Δηλαδή ο Θέμης Καϊσης είναι σαν να αναγνωρίζει ότι έγινε "σφαγή" των τσάμηδων, απλά ο Καπετάνιος δεν είχε καμία ανάμειξη! 

Καλό θα είναι να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Τα είπε όντως έτσι ο πρώην έπαρχος;

Ο  ΘΥΜΙΟΣ  ΛΙΩΛΗΣ  ΚΑΙ  Η  ΝΙΚΗ  ΤΟΥ  ΣΤΟ  ΣΑΛΙ ΒΡΑΝΙΣΤΙ

(Με την ευκαιρία της μάχης της  Παπαράχης)

Στα χρόνια του χαλασμού ήρθες στην ζωή εκεί ψηλά στην Κρανιά,

Το Βούρκο  αγνάντευες, χαιρόσουν, ασπίδα γινότανε η δική σου καρδιά.

 Άτυχος Οδυσσέας της θάλασσας-Βούρκου έγινες με βάρκα δίχως πανιά,                

Τότε ξεψυχούσε η Τουρκιά κι εμάς ξεχρέωνε με αδικίες και σκλαβιά.

 

Κι αν αμούστακος  δεν άντεξες, θύμωσες, αγρίεψες κι αναστατώθηκες,

Πυρκαγιά σου άναψαν ο Μήτρος Παπάς, ο Θωμάς  Σπύρος και υψώθηκες.              

Στην παλιά τη Ματομάρα για πρωτιά έκαμες το πρώτο σου καρτέρι,           

Σωριάστηκε  από τ’ άλογο ο  αγάς, αφού βόησε το δικό σου μαλιχέρι.

 

Στους μπέηδες μπήκε ο πανικός,  στους αγάδες φώλιασε ο τρόμος,                         

Ένιωσαν να τους αλλάζεις το φως, όπου πήγαιναν άλλαζαν δρόμους.

Την Άνοιξη του 1904 πήγες Μακεδονία, σε κάλεσε ο Παύλος Μελάς,           

Για τον εικοσάχρονο Θύμιο Λιώλη, η Πατρίδα είναι πάνω απ’ όλα.  

 

Από κανέναν δεν πήρες διαταγή, η καρδιά ψιθύρισε, σε θέλει η Ελλάς,          

Στο στήθος σου δεν κρεμάστηκαν παράσημα, αλλά φαρέτρες και όπλα.

Τους Λιωλαίους ξεσπίτωσαν απ’ την Κρανιά, αποφάσισαν τα δικαστήρια,         

Πίστεψαν ότι έτσι θα σε φοβέριζαν, θα σε τσάκιζαν μ’ αυτά τα τεκμήρια.

 

Έφυγε η Τουρκιά, η  Αλβανία ζούσε την μεγαλύτερη ακυβερνησία,                   

Αναπνοή ζητούσε η φτωχολογιά, στους μπέηδες σύμφερε η αναρχία.             

Πικρή η ζωή,  πολλές οι κλεψιές των λάμπηδων οι φανφάρες,         

Αυτά  σε αντρείωσαν, σ’ έκαμαν παλικάρι δεν ήταν για σε χαζομάρες.                      

 

Έκλεβαν τα αιγοπρόβατα, άρπαζαν τα άλογα, εκεί αλλού τα βόδια,

Οι ψευτοπαλληκαράδες πριν πέσουν τα χαράματα το ‘βαζαν στα πόδια.

 Σε γνώρισε  η Λαμπουριά, που ξέρουν τίνος σόι είναι τα παλικάρια,                

 Τα καμώματά σου έμαθε η κλεφτουριά, τους έτρεμαν χέρια, ποδάρια.

 

Στους ξελογαριασμούς  δεν ήσουν μόνος, είχες κι  άλλα παλικάρια,

Ο Γέννης, ο Χρήστος και Γιώργος Μπάμπης βάδισαν στα δικά σου αχνάρια.        

Βοήθησες παντού, όπου άκουγες αδικίες, ανήγε η γης κι εσύ φανερώσουν,             

Στο Βούρκο και σ’ όλα τα ελληνοχώρια έτρεχαν να σε καμαρώσουν. 

 

Σου ζήτησαν βοήθεια και εσύ έτρεξες  στην Τζάρα, στο Μουρσί,               

Κοπάδια γιδοπρόβατα, βόδια και άλογα επέστρεφαν στo μαντρί.

Ελληναράς μεγάλος ήσουν Καπετάνιε Θύμιε, βουρκάρικο παλικάρι, 

Την Κυριακή τον καφέ έπινες στο Δέλβινο, στη μέση στο παζάρι. 

   

Εκεί  έπιναν και οι μπέηδες, εκεί γλεντούσαν καμαρωτά και οι αγάδες,

Με το κεφάλι ψηλά, όλους τους τρέλαινες τους έβανες σε μπελάδες.

Αυτοί πολλές φορές δοκίμασαν εσένα, Καπετάνιε, να  σκοτώσουν,

Τόσους και τόσους χαφιέδες πλήρωσαν το δρόμο να σου κόψουν.   

 

Πάντα επέστρεφες αήττητος, περήφανος, είχες την Παναγιά μαζί σου,

 Έλεγαν έχεις το Τίμιο-ξύλο, ριζωμένο βαθιά στην ψυχή σου.

Άλλες φορές έστειλαν τους χωροφύλακες, εσένα να πιάσουν,

Να σε δικάσουν ποθούσανε,  στα κάτεργα βαθιά  να σε μπάσουν. 

 

 Ποτέ όμως δεν μπόρεσαν,  γύριζαν στ’ αφεντικά τους ντροπιασμένοι, 

 Οι φτωχοί σε βοηθούσαν, μέσα στις καλύβες τους σε είχαν κρυμμένο.

 Όταν χρειάστηκες ψωμί, από τη δική τους μπομπότα σε θρέψανε,

Στη ζεστή αγκαλιά τους σε κρατούσαν, ποτέ δεν σε προδώσανε.

 

Και με τις βάρκες λάκτισες, στης Μπίστρισσας τα παρακλάδια,

Φόρεσες και ρούχα γυναίκας, για να μη σε γνώριζαν τα ρημάδια.

Από το άλογο σου δεν χωρίστηκες, ήσουν τρελός καβαλάρης.

 Εδώ νύχτωνες και αλλού ξημέρωνες κι αυτοί σε είπαν παλικάρι.

 

Κρυψώνα σου ήταν το ηρωικό Πάλι, το Μαύρο, η Ζορκάδα,

Οι σκλήθρες, τα λόγγα του Βρυωνιού, τα φοινικιώτικα χαλίκια,

Η Αρδάσοβα, το Κουρσί, ο Άγιος Στέφανος και η Ματομάρα,

Το Χούστοβο, η Τσούκα, το Μετόχι και η απόμακρη Στρέκα.

 

Χόρευες άριστα, πρώτος  πάντα και στα βουρκιώτικα γλέντια,      

Ρακή με την κούπα, μέγας-αρχηγός ήσουν και στην κουβέντα. 

 Όλοι θαύμαζαν το χορό στη Σερονιά,  Άγιο Μάμα, Κρανιά

Με τα λιανοτσακίσματα στα ηπειρώτικα, τα παλικαρίσια του Μοριά.

 

Ο βασιλιάς Ζώγκου της Αλβανίας μια μέρα  έβγαλε διαταγή:

«Πιάστε μου το Θύμιο Λιώλη θέλω να τον χώσω φυλακή».

Χαρά που είχαν οι μπέηδες, να έβλεπες χαρά οι αγάδες,

Τρόμος στους Βουρκάρηδες, στους Γκρέκο Ρωμιούς ραγιάδες.

 

Έστειλαν τον αρχικλέφτη που τον είχαν για πρώτο παλικάρι,   

Το Σαλί Βρανίστι της Λαμπουριάς, το δικό τους το καμάρι.

Μπέηδες κι αγάδες στο Δέλβινο του ‘ταξαν πουγκιά με γρόσι,

Του ζήτησαν, στον Βούρκο μας τους νόμους να εφαρμόσει.

 

Ταχιά πρωί ξεκίνησε καμαρωτά σχίζοντας στην μέση το Βλαχάτι,

Έχει και εδώ κλεισούρες, είπε, φοβήθηκε το δικό τους εβλιάτι.

Καβαλίκεψε και, στην Παπαράχη ανηφόρησε, ανέβηκε ψηλά, 

Να ‘βαζε παντού το νόμο, του είχαν πάρει αέρα τα μυαλά. 

   

 Αφού αγνάντεψε από άκρη σ’ άκρη του Βούρκου τα χωριά,

 Θα βάλω το νόμο, κοκορεύτηκε, στο Βουρκάρη το ραγιά.

Πού είσαι Θύμιο Λώλη, είπε μεγαλοφώνος, να με δεις, να σε δω,

Τώρα θα με δείτε όλοι σας και θα μάθετε  ποιος είμαι εγώ.

 

Από στόμα σε στόμα μαθεύτηκε η είδηση  σ’ όλα τα χωριά,

 Πως ερχόντουσαν ο Σαλί Βρανίστι με μαλιχέρι και ντογκρά.

Προσεύχονταν οι παπάδες, στις εκκλησιές έκαναν το σταυρό τους,

Ο Μεγαλοδύναμος Θεός  να βοηθήσει τον άνθρωπό τους.

 

Το ‘μαθε ο Θύμιος  στην Ματομάρα έτρεξε, διάλεξε μια κουφαλιά,

Αφού μέτρησε και σημάδεψε είπε, εδώ σε περιμένω  τουρκαλά.

Να  με γνωρίσεις καλά ποιος είμαι και πάντα να με θυμάσαι,

Στον ύπνο σου θα με βλέπεις  και  δεν θα μπορείς να κοιμάσαι.

 

Βουρκάρης είμαι και τον τόπο μου υπερασπίζω, το ‘χω για καμάρι,

Τα κλέφτικα χρόνια σας έφυγαν, εδώ θ’ αφήσεις το σάπιο σου τομάρι.

Σήκωσε το όπλο και το αλάθευτο μάτι του Θύμιου  σημάδεψε καλά,

τα ‘χασε  ο  Σαλί Βρανίστι του κόπηκαν ποδάρια και φτερά.

 

Κουράγιο προσπαθεί να δώσει στους δικούς του ντερντεμένους,

Ό,τι και να πράξει δεν μπορεί να κρύψει ότι είναι ντροπιασμένος.

Αθόρυβα, στα κλέφτικα, δραπέτευσαν καβάλα στ’ άλογα τους,

 Όλη τη νύχτα πανικόβλητοι τρέχανε  να φθάσουν στα χωριά τους.

 

Απίστευτο και όμως αληθινό, όπως το λέει και ο φιλόσοφος λαός,

Δεν πίστευαν ότι «στο μικρό βάτο κρύβεται μεγάλος λαγός».

Κρίμα  Σαλί  στ’ άρματα σου, κρίμα και στα νταρνταρούκια

Κούφιες οι ντουφεκιές και οι παινεσιές και σάπια τα παλούκια.

 

 Τα μάτια τους έτριβαν οι μπέηδες, δεν πίστευαν  οι αγάδες,

 Άρχισε η κατηφόρα τους ενώ ονειρεύονταν να γίνονταν πασάδες.

Μεγάλωσε το όνομά σου, το παραδέχτηκαν  εχθροί και φίλοι,

 Τη δική σου λεβεντιά, την αληθινή δική σου παλικαροσύνη.

 

Αναγκάστηκες και έφυγες, στην Ελλάδα βρήκες τη λύση,

Οι Λιωλαίοι πλήρωσαν απ’ την κομμουνιστική «δικαιοσύνη».

Το βρήκαν τι έφταιγε.  Για όλα εσύ «έφταιγες» και, τι δεν είπαν 

Μόνο ν’ άκουγες, πόσα σου μέτρησαν,  κοντοχωριανοί και ξένοι .

 

Για εκείνα τα χρόνια εσύ «έφταιγες»,  μεγάλε Θύμιο Βουρκάρη,

Σαράντα χρόνια αχόρταγοι εσύ «έφταιγες», ο Θύμιο παλικάρι. 

Εσύ «έφταιγες» και σε βρίζανε στις συγκεντρώσεις, στα πανηγύρια, 

Να ‘βλεπες  πως κοκορεύονταν στα ξεσκισμένα τους τσαντίρια. 

 

Στα χρόνια τους το ‘παιζαν αθεόφοβοι, έβριζαν  Χριστό και Παναγιά.

Ενώ τώρα  πέντε φορές κάνουν το σταυρό τους, οι άλλοι μια φορά.    

Τώρα σε «χόρτασαν» ροδοπέταλα  και μεθούν στο όνομά σου,

Όλοι  συμφεροντολόγοι, παίρνουν τις στροφές όπως φυσάει ο αέρας.

 

Τώρα όλοι μας, Θύμιο, σε εκτιμήσαμε, σε βάλαμε στη θέση που σ’ ανήκει,

Το έργο σου έγινε δάδα και φέγγει στους νέους να πάνε από νίκη σε νίκη.

Το όνομα και το έργο σου δεν χάθηκαν, τοποθετήθηκαν εκεί που πρέπει, 

Είσαι ο μεγαλύτερος Βουρκάρης και ο Θεός ξέρει καλά που σ’ έχει . 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΗΜ. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ

    Ραχούλα  

από sfeva.gr

Σαλί Βρανίστι σε καλεί στο πλάι στην Παπαράχη 

έλα βρε Καπετάνιε μου να κάνουμε μια μάχη!

Αλβανάκια τραγουδούσαν στην Κέρκυρα για την "μεγάλη Αλβανία" - Βίντεο

Οι μαθητές λυκείου από τη Λούσνια εκδιώχνονται από το Ελληνικό θέρετρο, τραγούδησαν το τραγούδι "Ερυθρόμαυροι"

Οι μαθητές του Λυκείου "18 Οκτώβρη" της Λούσνια, ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία αυτής της πόλης, ταξίδεψαν σε ένα θέρετρο στην Κέρκυρα για να γιορτάσουν το τέλος του σχολικού έτους.

Μέσα στον εορταστικό ενθουσιασμό τους άρχισαν να χορεύουν και να τραγουδούν και το τραγούδι " ερυθρόμαυροι" ένα από τα πιο δημοφιλή πατριωτικά τραγούδια.

Όμως αυτό έγινε η αιτία να κηρυχτούν ως "ανεπιθύμητα πρόσωπα" στο ελληνικό θέρετρο που πήγαν, μαζί με άλλους 150 φοιτητές ιατρικής που βρισκόντουσαν εκεί.

από shqiperiaime.al

Σχόλιο Ε.Λ.Α: Το τραγούδι μεταξύ άλλων έκανε λόγο και για τη "μεγάλη Αλβανία", κάτι που "ξεχνά" να γράψει το αλβανικό άρθρο.

Οι αλβανοί και τα αλβανάκια βρίσκουν και τα κάνουν και όπου βρεθούν και όπου σταθούν τραγουδάν για την χώρα τους. 

Το αίσχος είναι για τα Ελληνόπουλα, που έχουν ανάγει σε εθνική τραγουδίστρια την Εντέλα Φουρεράι και αδιαφορούν για κάθε εθνική αξία. 

Καλά για τους Βορειοηπειρώτες και τα Βορειοηπειρωτόπουλα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ας μην μιλήσουμε καλύτερα. Οι περισσότεροι εξαντλούν τον "πατριωτισμό" τους στο facebook... 

Με πρώτους και καλύτερους τους πολιτικούς εκπροσώπους τους.

Να υπενθυμίσουμε πάντως ότι το συγκεκριμένο τραγούδι το παρήγγειλαν και το χόρευαν ένα αυγουστιάτικο βράδυ του 2016 σε κλαμπ στην παραλία της Απέλιστρας στη Χιμάρα, κάποιες παρέες αλβανών που δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τον πατριωτισμό τους που ξεχίλιζε, με αποτέλεσμα να τους πάρουν στο κυνήγι οι ελληνόψυχοι της περιοχής.


Διαβάστε επίσης:
Αυτή είναι η Χιμάρα: Τα Ελληνόπουλα πήραν στο κυνήγι προκλητικούς αλβανούς στην Απέλιστρα!

Κόμμα ΕΕΜΜ: Οι αρχές να εφαρμόσουν τον νόμο απέναντι στην παρακρατική δραστηριότητα του Ταχίρ Βελίου κατά της ΕΕΜ

Για πολλοστή φορά ο φερόμενος ως σκληρός ανθέλληνας της οργάνωσης «Ενωμένη Αλβανία» Ταχίρ Βελίου επαίρεται στα ΜΜΕ για τα προκλητικά του κατορθώματα κατά των εθνικών συμβόλων και εθνικών ηρώων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας. 

Η τελευταία του πράξη έλαβε χώρα στην καρδιά του Βούρκου, στο ηρωικό χωριό της Κρανιάς, όπου κατέβασε την ελληνική σημαία από το μνημείο του οπλαρχηγού Θύμιου Λώλη και βεβήλωσε την εικόνα αυτού του αγωνιστή που στην εποχή του αντιστάθηκε κατά των ληστοσυμμοριών που τρομοκρατούσαν και πλιατσικολογούσαν την περιοχή.Και οι αλβανικές αρχές τηρούν ακόμη σιωπή ιχθύος παρότι τέτοιες πράξεις και δηλώσεις, που εμπνέουν μίσος και διχόνοιες στην κοινωνία, είναι αντισυνταγματικές για τη χώρα όπου ζούμε.

Το Κόμμα των Ελλήνων, όπως και στο παρελθόν καταδικάζει δριμύτατα κάθε παρακρατική ενέργεια που βεβηλώνει, καθηλώνει ή προσβάλλει τα εθνικά μας σύμβολα, που στοχεύει να τρομοκρατήσει τους ανθρώπους που τιμούν και σέβονται τη δική τους ιστορία και καλεί τις αρμόδιες αρχές να εφαρμόσουν το γράμμα του νόμου με συνέπεια και αμεροληψία.

Όπως κάθε έθνος και εμείς ως κομμάτι ενός λαού που μεταλαμπαδεύει από την αρχαιότητα πλούσιο πολιτισμό, έχουμε τη δική μας ιστορία, τη δική μας παράδοση που εμείς και μόνον εμείς μπορούμε να τιμήσουμε και σεβαστούμε σωστά. Οι άλλοι,οφείλουν τουλάχιστον να σεβαστούν την επιλογή μας, όπως κι εμείς σε όλη την πορεία συμβίωσης μαζί τους σεβαστήκαμε τη δική τους. Και το κράτος οφείλει το γρηγορότερο να προβεί στις νομοθετικές ρυθμίσεις όπου τα δικαιώματα της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να μην χειρίζονται προαιρετικά, αλλά να είναι υποχρέωση της πολιτείας να τα σεβαστεί και να τα προασπιστεί.

ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΑΓΙΟΙ ΣΑΡΑΝΤΑ 23.05.2017

Η συμμορία του Ταχίρ Βελίου κατέβασε την Ελληνική Σημαία και βεβήλωσε το Μνημείο του Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά

Το Κίνημα για τη μεγαλη αλβανία κατέβασε την Ελληνική σημαία στην Κρανιά Δελβίνου

Σήμερα, το πρωί κατά τις 6:00 ακτιβιστές του "Κινήματος για την Μεγάλη Αλβανία", με επικεφαλής τον Πρόεδρό του Ταχίρ Βέλιου κατέβασαν από τον ιστό και έκαψαν την ελληνική σημαία στο χωριό Κρανιά του Δελβίνου, την οποία πριν από μία εβδομάδα ύψωσαν εκπρόσωποι εξτρεμιστικών τρομοκρατικών οργανώσεων στην Ελλάδα, όπως η Χρυσή Αυγή, ΣΦΕΒΑ, PSIVA και ES1914, όπου συμμετείχε και ο ποιητής και συγγραφέας Βαγγέλης Παπαχρήστος ο οποίος καταδικάστηκε το 1994 για τρομοκρατία και υπό την παρουσία του οι Έλληνες εξτρεμιστές φασίστες σήκωσαν την τρομοκρατική σημαία της προσάρτησης της νοτίου Αλβανίας.

Η κίνηση για την μεγάλη αλβανία πριν λίγες μέρες νωρίτερα είχε προειδοποιήσει ανταπάντηση στις προκλήσεις των Ελλήνων Εξτρεμιστών. 

"Το κίνημα για την μεγάλη αλβανία έχει δράσει και θα δράσει ενάντια σε κάθε πρόκληση και σε καμία στιγμή δεν θα επιτρέψει στους σοβινιστές γείτονες μας να παραβιάσουν την εδαφική ακεραιότητα και κυριαρχία της αλβανικής δημοκρατίας.

Το κίνημα για την μεγάλη αλβανία είναι έτοιμο να ανταποδώσει με πλήρη αμοιβαιότητα προς όλους τους εχθρούς του αλβανικού έθνους", δήλωσε ο πρόεδρος του Τahir Veliu.

Το κίνημα για την μεγάλη αλβανία επίσης βεβήλωσε και το μνημείο του τρομοκράτη Θύμιου Λιώλη, ο οποίος το 1914 έπραξε σφαγές το 1914 στη νότια αλβανία και το 1944 πήρε μέρος με τον Ζέρβα στις σφαγές στην τσαμουρια. 

Από το 2010 ο Βαγγέλης Ντόυλες και ο Βασίλης Μπολάνος τοποθέτησαν πααράνομα το μνημείο αυτού του τρομοκράτη στην Κρανιά Δελβίνου.

μετάφραση από shqiperiaebashkuar.al/


Αποκλειστικές φωτογραφίες του Ελεύθερου Λόγου Αργυροκάστρου από το Μνημείο του Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά μετά την βεβήλωση που υπέστη

Η άμεση απάντηση από τους κατοίκους της Κρανιάς που υψώνουν στο κενό ίστο

μεγαλύτερη Ελληνική Σημαία  

STAR: Μητροπολίτης Κόνιτσας - Η Βόρεια Ήπειρος είναι ελληνική

– Για «ΠΟΛΕΜΟ» μιλούν οι Αλβανοί

Διωγμό των βορειοηπειρωτών από τους Aλβανούς καταγγέλλουν οι κάτοικοι σε Πωγώνι και Κόνιτσα. Ο μητροπολίτης Κόνιτσας με μια συμβολική κίνηση απάντησε σε αυτές τι προκλήσεις.

«Λέω στους αδελφούς μου βορειοηπειρώτες, λίγη καρδιά, λίγο τσαγανό, λίγο υπερήφανο εθνικό φρόνημα και λίγη θέληση ζητώ» δήλωσε ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. Ανδρέας.Με αυτά τα λόγια και με τον χάρτη που δείχνει την προσάρτηση της Βορείου Ηπείρου στην Ελλάδα, ο Μητροπολίτης Κόνιτσας προσπάθησε να εμψυχώσει τους κατοίκους της Βορείου Ηπείρου, οι οποίοι καθημερινά δίνουν μάχη με τις ορέξεις των Αλβανών. Κατά την διάρκεια ομιλίας του στο χωριό Δελβινάκι τόνισε την απειλή που ακούει στο όνομα "Μεγάλη Αλβανία" .

«Η Αλβανία ονειρεύεται να αποκτήσει τα ελεύθερα ελληνικά εδάφη από τη Φλώρινα, την Καστοριά και τα Ιωάννινα μέχρι την Άρτα και την Πρέβεζα» πρόσθεσε ο Μητροπολίτης Κόνιτσας.

«Το μόνο που θα προστατεύσει τους Βορειοηπειρώτες είναι η επιστροφή της Βορείου Ηπείρου εκεί που ανήκει.. Μόνο στην Ελλάδα δηλαδή και πουθενά άλλου», δήλωσε στο Star ο εκπρόσωπος της Ιεράς Μητρόπολης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης, Δ.Καλιακμάνης.

Η κίνηση  του Μητροπολίτη εξόργισε τους Αλβανούς, οι οποίοι με άρθρα τους γράφουν :

- «Οι δηλώσεις αυτές αποτελούν υποκίνηση σε πόλεμο ανάμεσα στην Ελλάδα και Αλβανία»

-«Η αποκάλυψη του  χάρτη της Μεγάλης Ελλάδας με την προσάρτηση της Νότιας Αλβανίας είναι μια σοβαρή  πρόκληση»

Μάλλον οι Αλβανοί ξεχνούν τα παραληρήματα τους με την υποτιθέμενη  "Μεγάλη Αλβανία", τις προπαγάνδες τους μέσω τραγουδιών και φυσικά τον "διωγμό" των βορειοηπειρωτών απέ τα εδάφη τους.

«Τα παραμεθόρια χωριά μας υποφέρουν. Προσπαθούν να πάρουν τη γη των βορειοηπειρωτών και να τη δώσουν σε Αλβανούς του Βορρά. Περνάνε συμμορίες, χτυπάνε σπίτια. Έχουμε πάρα πολλά κρούσματα λεηλασίας εκκλησιών μας. Έχουμε αλλεπάλληλα χτυπήματα σε βάρος της Χειμάρρας. Οι Αλβανοί είναι ανεξέλεγκτοι», πρόσθεσε ο εκπρόσωπος της Ιεράς Μητρόπολης Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης.

«Η πατρίδα….  μας έχει ξεχάσει και παλεύουμε μόνοι μας» καταγγέλλουν οι κάτοικοι σε χωριά όπως Γεωργουτσάτες, Κράπσι, Μπουλιαράτες και Δερβιτσάνη. Καθημερινά έρχονται αντιμέτωποι  με τους βανδαλισμούς και τις αλβανικές συμμορίες. Η κραυγή απόγνωσης ξεχειλίζει  και το παράπονο βγαίνει αβίαστα από τα χείλη των βορειοηπειρωτών, οι οποίοι πλέον "Φυλάττουν Θερμοπύλες" .

Παρακολουθείστε το ρεπορτάζ του STAR