Μάλλον μας δουλεύει άγρια ο πρόεδρος της "Ομόνοιας"

Συνέντευξη του Προέδρου της Ομόνοιας στην “Telegraf”

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τώρα βρίσκονται σε προεκλογική εκστρατεία οι δύο πολιτικές δυνάμεις που εκπροσωπούν την Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία, ποια στάση θα κρατήσει η ΟΜΟΝΟΙΑ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Καταρχήν θέλω να τονίσω πως η «Ομόνοια» δεν είναι η μητέρα όλων των κομμάτων που υπάρχουν στην Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η «Ομόνοια» είναι μια πολιτική οργάνωση η οποία εκφράζεται σε πολιτικές εκστρατείες στο πλευρό του ΚΕΑΔ.

Προσωπικά, έχω κάνει πολλές προσπάθειες για την ένωση των δύο πολιτικών δυνάμεων της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας στην Αλβανία, διότι δεν υπάρχει και δεν βλέπω κανένα λόγο να είμαστε διασπασμένοι. Οι καταστάσεις, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, αλλά κυρίως το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των συμπατριωτών μας, επιζητούν την ενοποίηση της πολιτικής μας έκφρασης, για μια αξιοπρεπή εκπροσώπηση στο αλβανικό πολιτικό φάσμα. Αυτό είναι θέμα ζωτικής σημασίας για την ίδια την μειονότητα, αλλά αναγκαίο, γιατί όχι και για το ίδιο το αλβανικό κράτος. Γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται από τη συμβολή της «Ομόνοιας» και του ΚΕΑΔ στην 26χρονη πολιτική μας πορεία.

Οι προσπάθειές μας έχουν ξεκινήσει πριν από την εμφάνιση της πολιτικής κρίσης στην Αλβανία, όπου στο επίκεντρο ήταν ο στόχος μιας κοινής στάσης σε όλα τα ζητήματα που μας αφορούν και εν συνεχεία αυτή η συνεργασία να στεφόταν επιτυχής με την ένωση των δύο κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές ως μια ενιαία πολιτική οντότητα. Δυστυχώς αυτό δεν επετεύχθη. Προσωπικές φιλοδοξίες απότρεψαν την ενότητα και την παραμονή στην προηγούμενη κατάσταση.

Δράττομαι της ευκαιρίας για να πω ότι η πολιτική συμφωνία Ράμα-Μπάσα δεν επιλύει την κρίση, αλλά πήρε μια παράταση με την πλήρωση ορισμένων απαιτήσεων του προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος παράλληλα, δημιούργησε ασφυξία στα μικρά κόμματα. Είμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη και άνευ προηγουμένου κατάσταση. Αν και η είσοδός μας στο αλβανικό κοινοβούλιο διασφαλίζεται από την προσφορά της αντιπολίτευσης με την συμμετοχή στελεχών μας  στις εκλογικές της λίστες, θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με τι λογική, απέχει από την νοοτροπία μας και τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε την έννοια της πολιτικής που δεν έχει σχέση με κοινά παζάρια θέσεων εξουσίας αλλά με την εξυπηρέτηση των αξιών της κοινότητάς μας, με την δύναμη που μας δίνουν οι συμπολίτες με την ψήφο τους. Ωστόσο, οι αποφάσεις της «Ομόνοιας» είναι πάντα συλλογικές και θα δημοσιευθούν τις προσεχείς ημέρες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πρόσφατα συνέβησαν δύο σοβαρά γεγονότα που επηρεάζουν τις σχέσεις και την συμβίωση αιώνων των δύο λαών μας, όπως το κάψιμο της σημαίας στα γραφεία της Ομόνοιας και οι κατηγορίες για την επέτειο του Θύμιου Λιώλη στην Κρανιά. Ποιο είναι το σχόλιό σας και ποια είναι η επίσημη θέση της Ομόνοιας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Πρόκειται για δύο περιστατικά που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Θα πρέπει να τοποθετηθούν στην σωστή διάσταση και όχι για δημοσιογραφική τροφή. Πρώτον, το κάψιμο ή η βεβήλωση της ελληνικής σημαίας στα γραφεία της «Ομόνοιας», είναι μια πράξη που συνέβη στο σκοτάδι της νύχτας για τέταρτη φορά μέσα σε ένα χρόνο. Πρόκειται για μια σκοταδιστική πράξη, καθώς το σύμβολο κάθε έθνους είναι ιερό, πρέπει να γίνεται σεβαστό και να προστατεύεται και όσοι διαπράττουν τέτοιες ενέργειες πρέπει να διώκονται ποινικά. Αλλά δεν νομίζω ότι το γεγονός αυτό να γίνει αιτία για την διαταραχή των σχέσεων μεταξύ των δύο λαών όπως λέτε. Με ανησυχεί όμως το γεγονός ότι τα κρατικά όργανα, όπως η αστυνομία και η εισαγγελία δεν έδειξαν την αρμόζουσα ευαισθησία και νομική τους υποχρέωση. Αυτό που με ανησυχεί ακόμα περισσότερο είναι το γεγονός ότι μερίδα των μέσων ενημέρωσης και της πολιτικής που καλλιεργούν τον ανθελληνισμό στην Αλβανία, βρίσκουν τόσο πολύ χώρο στην κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας.

Δεύτερον, στην εκδήλωση της Κρανιάς δεν ήμουν παρών, αλλά δεν καταννοω τις αντιδράσεις κάποιων αλβανικών ΜΜΕ. Η αλβανική κοινωνία κληρονόμησε μια λάθος νοοτροπία από την κομουνιστική περίοδο όσον αφορά την αναγνώριση της ιστορίας, του πολιτισμού και των δικαιωμάτων που θα πρέπει να έχει η Εθνική Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία. Η ιστορία μας δεν αρχίζει με τον Λευτέρη Τάλο και ούτε τελειώνει με τον Παναγιώτη Πάνο ή την Βιτωρία Τσούρη. Υπάρχουν μερικά ιστορικά γεγονότα και προσωπικότητες της κοινότητάς μας που η αλβανική βιβλιογραφία, και ειδικότερα η κομουνιστική, τα έχει μετατρέψει σε ταμπού και συνεχίζει με την ίδια νοοτροπία. Οι επετειακές εκδηλώσεις προς τιμή του αγώνα των προγόνων μας, για περισσότερη δικαιοσύνη και ελευθερία, στα πλαίσια του αλβανικού κράτους, όχι μόνο δεν επηρεάζει τις σχέσεις και τη συνύπαρξη, αλλά καλλιεργούν συνειδητοποιημένους πολίτες.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η εφημερίδα μας δημοσίευσε μια ανησυχία της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας για την έλλειψη των σχολικών βιβλίων στην ελληνική γλώσσα, και την υποβάθμιση τους. Πώς είναι η κατάσταση σήμερα για το φαινόμενο αυτό; Ποια είναι η στρατηγική σας για να τερματιστεί αυτή η αδικία ως προς το δικαίωμα για εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα; Υπάρχουν θέσεις και υποστήριξη για το πρόβλημα αυτό από το ελληνικό κράτος ή από συλλόγους και πολιτικά κόμματα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δυστυχώς συνεχίζει η ίδια κατάσταση και είναι αρκετά τα βιβλία που λείπουν. Υπάρχουν φωνές, μάλιστα ακόμη και από παράγοντες της εκπαίδευσης και της πολιτικής της Μειονότητας που λένε πως «δεν μας ενδιαφέρει η επίλυση των προβλημάτων, αλλά η ύπαρξή τους, ούτως ώστε να μας δώσει πολιτική υπόσταση». Τέτοια ευαίσθητα θέματα όπως η εκπαίδευση, δεν μπορεί να χρησιμοποιούνται πολιτικά. Ακριβώς πριν από ένα χρόνο συναντηθήκαμε με την Υπουργό Παιδείας, κα Λιντίτα Νικόλα, στην οποία και υποβάλαμε όλα τα προβλήματα. Παρόντες στη συνάντηση, εκτός από τον πρόεδρο της «Ομόνοιας», ήταν δύο μειονοτικοί βουλευτές διαφόρων κομμάτων, ο πρόεδρος του κόμματος MEGA τρεις δήμαρχοι, παράγοντες της εκπαίδευσης κ.α. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε τον Μάιο, με στόχο στην έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς να μην είχαμε τα ίδια προβλήματα με τα προηγούμενα χρόνια. Δυστυχώς, τα προβλήματα αυξήθηκαν, Δεν υπάρχει πολιτική βούληση από τον αρμόδιο φορέα για την επίλυση των προβλημάτων.
Η δημόσια εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα είναι αποκλειστική υποχρέωση του Υπουργείου Παιδείας της Αλβανίας και από εκεί περιμένουμε την λύση.

από Αγναντεύοντας


Σχόλιο Ε.Λ.Α: Είπε μεταξύ άλλων ο πρόεδρος της οργάνωσης "Ομόνοια":
"Οι επετειακές εκδηλώσεις προς τιμή του αγώνα των προγόνων μας, για περισσότερη δικαιοσύνη και ελευθερία, στα πλαίσια του αλβανικού κράτους, όχι μόνο δεν επηρεάζει τις σχέσεις και τη συνύπαρξη, αλλά καλλιεργούν συνειδητοποιημένους πολίτες".

Οι διοργανωτές της εκδήλωσης στην Κρανιά από "χρυσαυγίτες", "τσογλάνια" και "μια χούφτα γραφικοί που ευτελίζουν την επέτειο", έγιναν μέσα σε λίγες μέρες "καλλιεργητές συνειδητοποιημένων πολιτών", για τον πρόεδρο!!!
Ή ο τύπος μας δουλεύει άγρια ή πρόκειται για διχασμένη προσωπικότητα...
Αν το εννοεί όμως πραγματικά αυτό που είπε, τότε σημαίνει ότι του χρόνου θα αναλάβει να διοργανώσει ο ίδιος ως πρόεδρος της "Ομόνοιας" την εκδήλωση για την επέτειο της Αυτονομίας της Β. Ηπείρου στην Κρανιά, γεγονός που θα μας χαροποιήσει. 

Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει όμως η τοποθέτηση του για την συμμετοχή του προέδρου του ΚΕΑΔ στη λίστα του Δημοκρατικού Κόμματος στην Περιφέρεια Αυλώνας:

"Είμαστε αντιμέτωποι με μια απρόβλεπτη και άνευ προηγουμένου κατάσταση. Αν και η είσοδός μας στο αλβανικό κοινοβούλιο διασφαλίζεται από την προσφορά της αντιπολίτευσης με την συμμετοχή στελεχών μας  στις εκλογικές της λίστες, θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν συμβαδίζει με τι λογική, απέχει από την νοοτροπία μας και τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε την έννοια της πολιτικής που δεν έχει σχέση με κοινά παζάρια θέσεων εξουσίας αλλά με την εξυπηρέτηση των αξιών της κοινότητάς μας, με την δύναμη που μας δίνουν οι συμπολίτες με την ψήφο τους. Ωστόσο, οι αποφάσεις της «Ομόνοιας» είναι πάντα συλλογικές και θα δημοσιευθούν τις προσεχείς ημέρες".

Δηλαδή ο πρόεδρος της Ομόνοιας εκφράζει σαφώς την διαφωνία του στην κάθοδο του Ντούλε ως υποψήφιου του Μπερίσα, σε ηθικό και ιδεολογικό επίπεδο, αλλά αποφεύγει παράλληλα να καταδικάσει με σαφήνεια αυτό το ξεπούλημα.
Αντίθετα νίπτει τα χείρας του, πετώντας το μπαλάκι στα "συλλογικά όργανα" της Ομόνοιας, τα οποία ως γνωστόν ελέγχει ο πρόεδρος του ΚΕΑΔ.
Η κατάντια της ιστορικής οργάνωσης σε όλο της το μεγαλείο.