Ο
Βασίλειος Μούκας, από την Λεσινίτσα των Αγ. Σαράντα, είναι ένας λαϊκός
ποιητής. Περισσότερο στη σάτιρα.
Είχε καιρό που έγραψε το ποίημα αυτό
για τον Μακαριστό Σεβαστιανό. Το έδειξε ντροπαλός.
«Το είχα ετοιμάσει
για την 20η επέτειο της κοιμήσεως του. Τώρα είναι αργά», μου
λέει.
«Τα γραπτά για τον Σεβαστιανό, δεν ζητούν επετείους και
ημερομηνίες», του απαντώ.
«Ο Σεβαστιανός είναι κάθε μέρα ανάμεσά μας,
κάθε μέρα μεριμνεί και παρακολουθεί από κει ψηλά για την τύχη της Β.
Ηπείρου. Γι’ αυτό και τα αφιερώματα γι’ αυτόν δεν ζητούν ευκαιρίες και
επετείους για να ειπωθούν».
Εδώ στη Βόρεια Ήπειρο κανένας χριστιανός
δεν το πιστεύει πως θα βγει άλλος Σεβαστιανός.
Όχι σαν ιερέας μόνον, Δεσπότης και Πνευματικός
αλλά και σαν μέγας Ήρωας, Ιεράρχης και Πολιτικός.
Δεν βρίσκεις άλλους σήμερα τέτοιους πατριώτες
που να τους βλέπουν σαν Θεό οι Βορειοηπειρώτες.
Όλη η ζωή του ήτανε άγχος και στενοχώρια
να ζει η αδελφή απ’ αυτόν και από τη Μάνα χώρια.
«Μάνα, λέει, πως επέτρεψες, χωρίς να σε ρωτήσουν
και πήραν μια απ’ τις κόρες σου να την υιοθετήσουν;»
«Δυο λόγια, Γιόκα μ’, θα πω απ’ την καρδιά μου μέσα
αυτοί που την υιοθέτησαν μας έφαγαν στη μπέσα.
»Εγώ τους εμπιστεύτηκα, πέταξα τα μαχαίρια
Πρωτόκολλο υπογράψαμε και δώσαμε τα χέρια.
»Αυτοί, όμως, δεν σεβάστηκαν όσα έχουν υπογράψει
άλλα κάνουν πισώπλατα κι άλλα κοιτούν στην πράξη.
»Με όπλα την πήρα δυο φορές και με πολλά δεινά
αλλά οι μεγάλοι, οι τρανοί, τους την δώσανε ξανά.
»Πικράθηκα, υποχώρησα, δεν είχα άλλη λύση
και ήλπιζα στο Πρωτόκολλο μήπως και λειτουργήσει».
Δάκρυσε ο Σεβαστιανός και λέει στη Μαμά του:
«Την αδελφή μου δεν ξεχνώ, ούτε μετά θανάτου!»
Η μόνη επιθυμία του, που ’γραψε στο χαρτί
κοντά στη Βόρεια Ήπειρο ζητά να κηδευτεί
Απ’ όλους έγινε δεκτή αυτή η επιθυμία
και στον Μολυβδοσκέπαστο του έγινε η κηδεία.
Μόνον απ’ εκεί κοντά γράφει και το πιστεύει
την σκλαβωμένη αδελφή αιώνια θ’ αγναντεύει.
«Η ψυχή μου δεν θ’ αναπαυτεί, πάντα θάναι θλιμμένη
όσο η Βόρεια Ήπειρο θάναι αδικημένη.
»Η Βόρεια Ήπειρο δεν ζητά τα σύνορα ν’ αλλάξουν
το Πρωτόκολλο να σεβαστούν αυτοί που το υπογράφουν.
»Θ’ αναπαυτώ μόνο όταν βρει το δίκιο το δικό της
θρησκεία, γλώσσα, σεβασμό και το ιστορικό της.
»Τότε οι ψυχές θα κάνουνε πάρτι εδώ πάνω
με τον Ζωγράφο αρχηγό, Μήλιο και Καραπάνο».
Αυτή θα ’ναι η λύτρωση για όλους εδώ πέρα
που έδωσαν και τη ζωή να δουν αυτή τη μέρα.
Λεσινίτσα-Βορείου Ηπείρου
sfeva.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.