Σελίδες

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2017

Ο νόμος των αγάδων επέστρεψε στην Β. Ήπειρο - Αντιδήμαρχος Αγίων Σαράντα Χρήστος Κίτσιος: Το αλβανικό κράτος συνηγορεί υπέρ των καταπατητών

του Θοδωρή Ασβεστόπουλου
Την εμφάνιση τους κάνουν το τελευταίο διάστημα στα ελληνικά χωριά της Βορείου Ηπείρου όλο και περισσότεροι ξένοι οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι ιδιοκτήτες μεγάλων εκτάσεων και ζητούν από τους αυτόχθονες κατοίκους να τους επιστρέψουν την περιουσία που τους… καταπάτησαν.

Τον Δεκέμβριο του 2016 Αλβανοί, οι οποίοι παρουσιάζονται ως απόγονοι του αγά Cini, ζήτησαν από τους κατοίκους του χωριού Αρδάσοβα του Δήμου Φοινίκης (περιοχή Αγίων Σαράντα) να τους πληρώσουν τα κτήματα που φύτεψαν ελιές. Παράλληλα απαίτησαν από βοσκούς του χωριού Κρανιά να απομακρύνουν τους στάβλους που έχουν σε πλαγιά κοντά στο χωριό τους, ενώ εμφανίστηκαν «γενναιόδωροι» με την οικογένεια Γένη, λέγοντάς τους πως δεν θα τους γκρεμίσουν το σπίτι που έχτισαν στο κτήμα τους!

Τα συγκεκριμένα άτομα εμφανίζονται ως απόγονοι αγάδων που κατά την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είχαν ως τσιφλίκια τους τα ελληνοχριστιανικά χωριά της περιοχής. Μετά την ίδρυση του το 1912, το αλβανικό κράτος δεν αναγνώρισε τους τίτλους ιδιοκτησίας της τουρκοκρατίας, ωστόσο τους επανάφερε σε ισχύ ο βασιλιάς Αχμέτ Ζώγκου τη δεκαετία του 1930, στα πλαίσια της εθνοκάθαρσης που επεδίωξε εις βάρος του Ελληνισμού, δίνοντας ξανά στους αγάδες εκτάσεις στον χώρο της Βορείου Ηπείρου.
Η κατάσταση αυτή έπαψε να ισχύει με την επιβολή του κομουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία, από το 1945 έως το 1991, όταν και όλη η γη κρατικοποιήθηκε.

Οι αλβανικές κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης όμως φαίνεται πως συνεχίζουν την πολιτική Ζώγκου, αφού όχι μόνο διευκολύνουν με κάθε τρόπο τους νέους «αγάδες» στα χωριά της Βορείου Ηπείρου αλλά διευκολύνουν και τους διάφορους πλαστογράφους.
Σε ανακοίνωση της η Δημοκρατική Ένωση Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας «Ομόνοια» υπογραμμίζει ότι κατέθεσε έκθεση στους διεθνείς οργανισμούς όπου καταγράφονται όλες οι ανάλογες περιπτώσεις.
Επίσης καλεί την αλβανική κυβέρνηση «να αναλάβει πολιτική πρωτοβουλία για την προστασία της Ελληνικής Μειονότητας, η οποία δεν είναι όμηρη μόνο της διαφθοράς που μαστίζει όλη τη χώρα αλλά και εθνικιστικών κύκλων που θέλουν να την απογυμνώσουν περιουσιακά».

Η «Ομόνοια» απηύθυνε ακόμα έκκληση στους Έλληνες βουλευτές που συμμετέχουν στα αλβανικά κόμματα, να σταθούν επιτέλους στο ύψος των περιστάσεων, καθώς και στους Δημάρχους της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας να δώσουν προτεραιότητα στην επίλυση του περιουσιακού ζητήματος, να κινηθούν νομικά για την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και να μην αναγνωρίσουν καμία από αυτές τις αποφάσεις και κανέναν «ιδιοκτήτη».
«Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση, πως δεν θα επιτρέψουμε την επιδιωκόμενη περιουσιακή αλλοίωση του τόπου μας. Θα κάνουμε χρήση κάθε δημοκρατικού μέσου εσωτερικού και διεθνούς δικαίου, ώστε να αποτρέψουμε κάθε παρανομία και αδικία», τονίζει η ομογενειακή οργάνωση.

Στην κυριότητα ιδιώτη η ιστορική Μονή των Αγίων Σαράντα
Άλυτο παραμένει είκοσι έξι  χρόνια μετά την πτώση του κομουνιστικού καθεστώτος και το θέμα της εκκλησιαστικής περιουσίας στην αλβανική επικράτεια.

Μέχρι τώρα οι αλβανικές αρχές δεν επέστρεψαν στην Ορθόδοξη Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Αλβανίας πολλούς ναούς και μοναστήρια, κρατώντας την κυριότητα τους με την δικαιολογία ότι τα κτίρια και οι χώροι έχουν ιστορική αξία και θα πρέπει να βρίσκονται υπό την κρατική διαχείριση. Σε αυτή την τακτική βοηθά ο χαρακτηρισμός των ναών που η ίδρυση τους ανάγεται στην εποχή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, ως πολιτιστικά μνημεία. Ο Ιερός Ναός της Παναγίας στην Άνω Επισκοπή Αργυροκάστρου, η Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου στο Μεσοπόταμο και εσχάτως η Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Κώσταρι Δελβίνου αποτελούν τρεις χαρακτηριστικές περιπτώσεις.
Όμως η αλβανική δικαιοσύνη και οι κρατικοί μηχανισμοί της γειτονικής χώρας προχωρούν ακόμα και σε ιδιωτικοποιήσεις, όπως συνέβη με την ιστορική Ιερά Μονή των Τεσσαράκοντα Αγίων, η οποία έδωσε το όνομα της στην πόλη των Αγίων Σαράντα στα παράλια του Ιονίου Πελάγους.

Όπως ενημερώνει η ιστοσελίδα himara.gr: «Χρησιμοποιώντας την συνήθη πρακτική πλαστογράφησης εγγράφων και διαμέσου διεφθαρμένων δικαστών και κρατικών λειτουργών, επιτήδειοι κατάφεραν να ιδιωτικοποιήσουν και στην συνέχεια να πουλήσουν κτήμα έκτασης 400.000 τετραγωνικών μέτρων αξίας 6 εκατομμυρίων ευρώ όπου περιλαμβάνει και το μοναστήρι».
Περιγράφοντας το ιστορικό της υπόθεσης, το ομογενειακό site σημειώνει ότι η δικαστής Αγίων Σαράντα Nevrie Halo αποφάσισε το 1998 να κηρύξει τον Servet Ismaili ως ιδιοκτήτη στο κτήμα έκτασης 400.000 τ.μ. που περιλαμβάνει και την Ιερά Μονή των Σαράντα Μαρτύρων! Αργότερα, η Επιτροπή Επιστροφής και Απαλλοτρίωσης Ιδιοκτησίας, αποφάσισε να επιστρέψει το κτήμα στον φερόμενο ιδιοκτήτη και σχεδόν αμέσως μετά η υπηρεσία κτηματολογίου της πόλης εξέδωσε τον τίτλο ιδιοκτησίας. Το δημαρχείο της πόλης προσπάθησε να ανατρέψει την ιδιωτικοποίηση με προσφυγή στο Εφετείο Αργυρόκαστρου το οποίο όμως αποφάσισε και αυτό να αναγνωρίσει τον Servet Ismaili ως νόμιμο ιδιοκτήτη της έκτασης.

Χάρη στην προσφυγή ενός ιδιώτη το 2003, κάτοικο της πόλης των Αγίων Σαράντα, ο όποιος έκανε αγωγή για πλαστογραφία κατά του Servet Ismaili, αποδείχθηκε και στους δύο βαθμούς του δικαστηρίου πως πρόκειται για περίπτωση πλαστογραφίας και ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε με αναστολή λόγω μεγάλης ηλικίας (70 χρόνων τότε). Στο μεταξύ ο καταδικασμένος Αλβανός είχε πουλήσει μεγάλο μέρος του κτήματος σε 162 αγοραστές. Όμως το δικαστήριο περιορίστηκε στην ποινική καταδίκη του ιδίου και απέφυγε να πάρει θέση για τις συνέπειες της πλαστογράφησης και για το μέλλον της ιδιοκτησίας του κτήματος και της Ιεράς Μονής.

Ο Δήμος Αγίων Σαράντα προχώρησε σε προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αλβανίας ώστε η υπόθεση να επιστρέψει για νέα δική στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο της πόλης.
Το βιβλίο με τίτλο: «Το Δέλβινο της Βορείου Ηπείρου και οι γειτονικές του περιοχές» του Βασίλη Μπαρά (1966) αναφέρει: «Από το ομώνυμο αυτό μοναστήρι που υψώνονταν στον υποκείμενο αυτό λόφο, πήρε την ονομασία το λιμάνι των Αγίων Σαράντα και αργότερα η παραθαλάσσια αυτή πόλη». Γράφει επίσης ότι εκτός του κυρίως ναού, η μονή είχε και σαράντα παρεκκλήσια εις την μνήμη των τεσσαράκοντα μαρτύρων.
Επίσης ο καθηγητής Δημήτρης Ευαγγελίδης στο έργο του «Η Βόρειος Ήπειρος» (1996), σελ. 44, σημειώνει: «Πρόκειται περί Βασιλικής των πρώτων Βυζαντινών χρόνων. Τα λείψανα της Βυζαντινής αρχιτεκτονικής, τα οποία σώζονται επί της κορυφής του λόφου, υπέρ άνω του λιμένος, μαρτυρούν αυτή την ιστορική ύπαρξη. Η εκκλησία αυτή με αψίδες κατά μήκος των πλευρών και διά σειράς εικόνων εντός του Ναού έχει και υπόγεια διαμερίσματα. Άξιο παρατήρησης είναι και το κεραμείο έξω του Ναού με επιγραφές του κτίσαντος αυτή τη Μονή».

Αντιδήμαρχος Αγίων Σαράντα: Το αλβανικό κράτος συνηγορεί υπέρ των καταπατητών


«Έχουμε αρκετό καιρό που ασχολούμαστε και αντιμετωπίζουμε αυτά τα φαινόμενα της καταπάτησης ιδιοκτησίας Ελλήνων από πλαστογράφους. Τελευταία πήρε μεγάλη έκταση στο χώρο της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας και νιώθουμε κατά κάποιον τρόπο αδύναμοι στο να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση», δήλωσε στο ΚΑΝΑΛΙ 1 ο Πρόεδρος του κόμματος «Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον» και Αντιδήμαρχος Αγίων Σαράντα κ. Χρήστος Κίτσιος.
Όπως σημείωσε μάλιστα, έθεσε το ζήτημα στον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά τον Ιούλιο του 2016, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε τα Τίρανα όπου μεταξύ άλλων συνάντησε και εκπροσώπους του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.

«Υπάρχουν πολλές υποθέσεις που είναι χρόνια ανοικτές στα δικαστήρια όπως αυτή με τις εκτάσεις του χωριού Κώσταρι κοντά στο Δέλβινο. Επί τέσσερα χρόνια συνεχίζονται οι δικαστικές διαδικασίες, με την αλβανική δικαιοσύνη να καθυστερεί να  βγάλει απόφαση, ενώ είναι βέβαιο ότι οι καταπατητές χρησιμοποιούν πλαστά έγγραφα. Πρόκειται για άτομα που δεν ήταν ποτέ ιδιοκτήτες και δεν έχουν καμία σχέση με την περιοχή. Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα χωριά της πρώην επαρχίας Μεσοποτάμου, όπου τελευταία η οικογένεια Cini, εμφανίζοντας τίτλους ιδιοκτησίας που εκδόθηκαν προπολεμικά – επί βασιλείας Ζώγκου – διεκδικεί σκόρπιες εκτάσεις στα χωριά Λύβενα, Κρανιά και Αρδάσοβα. Στα δικαστήρια είναι επίσης υποθέσεις που αφορούν μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή του Αλύκου, όπως στο χωριό Καλύβια αλλά και στην περιοχή της Δίβρης, όπου διεκδικεί γη η οικογένεια Kadare», είπε ο κ. Κίτσιος, περιγράφοντας μερικά από τα προβλήματα γύρω από το ιδιοκτησιακό που υφίστανται στα ελληνικά χωριά της περιοχής Αγίων Σαράντα – Δελβίνου.

Ο πρόεδρος του κόμματος Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον (ΕΕΜΜ) και Αντιδήμαρχος Αγίων Σαράντα πρόσθεσε ότι υπάρχουν κάποιες εκτάσεις που έχουν ενοικιαστεί σε ιδιώτες από προηγούμενες τοπικές διοικήσεις βάσει του νόμου της κυβέρνησης Μπερίσα. Ο συγκεκριμένος νόμος έδινε το δικαίωμα στην τοπική αυτοδιοίκηση να νοικιάσει κρατικές εκτάσεις σε ιδιώτες για 99 χρόνια. Οι ενοικιάσεις αυτές γίνονταν κυρίως σε αυτόχθονες Έλληνες κατοίκους, πολλοί από τους οποίους τώρα έχουν να αντιμετωπίσουν «ιδιοκτήτες»  που εμφανίζουν πιστοποιητικά από υποθηκοφυλακείο των Αγίων Σαράντα και ζητούν μερίδιο από τη γη που ισχυρίζονται ότι τους ανήκει. Αυτό που κάνει όμως δυσχερή τη θέση των Βορειοηπειρωτών και τους καθιστά ξένους στη γη τους είναι το γεγονός ότι η κρατική Υπηρεσία Επιστροφής Περιουσιών που εδρεύει στα Τίρανα, «δικαιώνει» τους απογόνους των αγάδων και γενικότερα τους καταπατητές που εμφανίζουν πλαστά έγγραφα.

Ο κ. Κίτσιος μίλησε στο ΚΑΝΑΛΙ 1 και για την υπόθεση της Μονής των Αγίων Σαράντα:

«Ενδιαφέρθηκα προσωπικά για το μοναστήρι των Τεσσαράκοντα Αγίων, όπου εμφανίστηκαν κάποιοι υποτιθέμενοι ιδιοκτήτες τσάμικης καταγωγής. Έχουν μία απόφαση από την Επιτροπή Επιστροφής Περιουσιών για δεκάδες εκτάρια στο βουνό όπου περιλαμβάνεται και το μοναστήρι. Αυτή τη στιγμή τα απομεινάρια της Μονής αποτελούν μνημείο πρώτης κατηγορίας που υπάγεται στην Υπηρεσία Μνημείων Περιφέρειας Αυλώνας. Αυτή τη στιγμή, μετά και από τις επαφές μας με τον προϊστάμενο της υπηρεσίας, υπάρχει υπάλληλος που συντηρεί και προσέχει το μνημείο».
Ο Αντιδήμαρχος Αγίων Σαράντα πρόσθεσε ότι κανονικά δεν υφίσταται θέμα ιδιοκτησίας για την ιστορική Μονή, όμως οι όροι «έκταση» και «επιφάνεια» ενώ έχουν αποδοθεί στους καταπατητές από την οικογένεια Ismaili, ωστόσο έχουν γίνει ασφαλιστικά μέτρα από πλευράς κυβέρνησης προ εξαμήνου τα οποία απαγορεύουν την πώληση επιφάνειας από αυτόν τον χώρο σε τρίτους, μιας και πρόκειται για υπόθεση που διαρκεί δικαστικά για πολλά χρόνια.
Παράλληλα τόνισε ότι η συγκεκριμένη οικογένεια, με την ανοχή των αλβανικών αρχών, έχει υφαρπάξει μεγάλες εκτάσεις στην ευρύτερη περιοχή των Αγίων Σαράντα, με το πρόσχημα των πρώην ιδιοκτητών αλλά και με το «έτσι θέλω».
Ο πρόεδρος του κόμματος ΕΕΜΜ ανέφερε επίσης ότι εκτός της οικογένειας Ismaili και κάποιος άλλος διεκδικεί πριν από το 1998 επιφάνεια 2.000 τ.μ. από το χώρο της Μονής των Τεσσαράκοντα Αγίων με την υπόθεση να είναι επίσης στα δικαστήρια.
«Στην αδικαιολόγητη χρόνια καθυστέρηση έκδοσης αποφάσεων ευθύνεται το ίδιο το αλβανικό κράτος το οποίο συνηγορεί ώστε να μην αποδοθεί δικαιοσύνη βοηθώντας τους καταπατητές», καταγγέλλει ο κ. Κίτσιος.
Κρανιά Αγίων Σαράντα: To Μνημείο του Οπλαρχηγού Θύμιου Λιώλη που αγωνίστηκε κατά των αγάδων στις αρχές του 20ου αιώνα.


ΠΕΙΡΑΙΑΣ - ΚΑΝΑΛΙ 1

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.