Σελίδες

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Oι ελληνοαλβανικές σχέσεις για την κοινή γνώμη

του ΧΡΗΣΤΟΥ Θ. ΜΠΟΤΖΙΟΥ, Πρέσβη ε.τ.
Εντυπωσιακός ή και υπερβολικός ο τίτλος «χάσμα μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών» όπως και τα ευρήματα πρόσφατης έρευνας δύο ερευνητικών κέντρων, του ΕΛΙΑΜΕΠ και του Αλβανικού Κέντρου Διεθνών Μελετών, για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις («ΤΟ ΠΑΡΟΝ», 12.1.14). 


Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι τα ευρήματα είναι προϊόν δημοσκόπησης που αναγκαστικά δεν έχουν το απαιτούμενο βάθος, αξίζει ο σχολιασμός των κυριότερων θεμάτων που κατά την εκτίμηση των ερωτηθέντων επηρεάζουν αρνητικά τις σχέσεις μεταξύ των δύο λαών. Κατ' αρχάς, το αποκαλούμενο «Τσαμικό», που για τους αλβανούς ερωτηθέντες κατατάσσεται ως πρώτο πρόβλημα στις διμερείς σχέσεις, οι αλβανικές κυβερνήσεις -όχι το καθεστώς Χότζα- το έχουν αναγάγει από θέμα ιστορικού ενδιαφέροντος σε θέμα πολιτικό.
Βάσιμη παραμένει η υποψία ότι το «Τσαμικό» δημιουργήθηκε προκείμενου να λειτουργήσει ως αντιστάθμισμα έναντι του νόμιμου ελληνικού ενδιαφέροντος για τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία.

Ο αλβανός υπουργός Εξωτερικών Μοχάμεντ Καπλάνι, στη συνάντηση της Κέρκυρας (1991) με τον Έλληνα ομόλογό του και σημερινό πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, απαντώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου παραδέχτηκε ότι το «Τσαμικό» ήταν θέμα κοινής γνώμης. Εκτιμάται ότι οι αλβανικές κυβερνήσεις έχουν αυτοεγκλωβιστεί σε ένα ανύπαρκτο πολιτικό θέμα από το οποίο είναι δύσκολο να απαγκιστρωθούν. Ιδιαίτερα όταν σε αυτό εμπλέκονται και οργανωμένα συμφέροντα.

Η άρση της εμπόλεμης κατάστασης από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, όπως επιθυμούν τα Τίρανα, μάλλον στερείται ουσίας. Η διπλωματία μπορεί να βρει λύσεις, όπως και στο θέμα της οριοθέτησης της ΑΟΖ, για το όποιο η ευθύνη βαρύνει την αλβανική πλευρά. Ως προς το θέμα της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία, που κατά την εκτίμηση των αλβανών ερωτηθέντων οι ελληνικές κυβερνήσεις τη χρησιμοποιούν ως μέσον επέμβασης στα εσωτερικά της χώρας τους, ίσως αυτό να είχε κάποια δόση αλήθειας και να διαπράχθηκαν σφάλματα από ελληνικής πλευράς την περίοδο που ακολούθησε την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία. Έκτοτε τα πράγματα έχουν αλλάξει ριζικά.

Οι μειονότητες, και μάλιστα οι ιστορικές, πρέπει να λειτουργούν ως γέφυρα φιλίας μεταξύ των λαών, αρκεί να μπορούν να ασκούν τα δικαιώματα που απορρέουν από διεθνείς συμφωνίες. Ανησυχητική είναι η εκτίμηση των αλβανών ερωτηθέντων ότι η Ελλάδα αποτελεί την πρώτη απειλή κατά της χώρας τους. Τούτο, όμως, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη θέση ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι καλές και ότι επιδέχονται περαιτέρω βελτίωσης. Αυτό δηλώνει ότι υπάρχει κενό μεταξύ αίσθησης και πραγματικότητας.

Οι κυβερνήσεις πρέπει να εργαστούν και προς την κατεύθυνση ενημέρωσης της κοινής γνώμης. Λανθασμένη είναι και η εκτίμηση των Ελλήνων που εντάσσουν στα διμερή προβλήματα την παρουσία στην Ελλάδα υψηλού αριθμού Αλβανών, κυρίως λαθρομεταναστών. Τα θέματα είναι εσωτερικής και όχι διμερούς φύσεως. Γενικά, τα ευρήματα της έρευνας πρέπει να προβληματίσουν το υπουργείο Εξωτερικών για τα ελλείμματα της ελληνικής διπλωματίας τόσο έναντι της Αλβανίας όσο και στα Βαλκάνια γενικότερα, όπου η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα είχε έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Χρειάζεται αναβάθμιση της διπλωματικής υπηρεσίας, η οποία έχει απαξιωθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς και πλήρης απασχόληση του υπουργού Εξωτερικών. Σε κάθε περίπτωση, ο χαρακτηρισμός «χάσμα» μεταξύ Ελλήνων και Αλβανών δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα .

Η λέξη «καχυποψία» θα ταίριαζε περισσότερο. Καχυποψία που ίσως οφείλεται σε βαθύτερα ιστορικά αίτια. 

ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής
2-2-2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.