Η ελληνική ταυτότητα των Χιμαριωτών και η ονομασία "Βόρειος Ήπειρος"

«Το πρόβλημα της ιστορίας των τοπωνυμιών μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας, δεν είναι κάτι καινούργιο. Από πολύ παλαιότερα η Ελλάδα παραβίαζε σοβαρά τη συμφωνία περί τοπωνυμιών. Έτσι στην Ελλάδα το 1947, η Χιμάρα δεν θεωρούνταν ότι ανήκε στην Αλβανία, αλλά στη Βόρειο Ήπειρο», γράφει ο Αλβανός συντάκτης, Άρμπεν Λάλα,  που φοίτησε επί αρκετά χρόνια σε πανεπιστήμιο της  Θεσσαλονίκης.

«Το πρόβλημα τώρα είναι που βρίσκεται αυτή η ‘Βόρειος Ήπειρος’, γιατί καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει αναγνωρίσει ή δεν γνωρίζει που ‘πέφτει’ αυτή, που έχει το τοπωνύμιο Βόρειος Ήπειρος.

»Επί τη ευκαιρία παρουσιάζω – γράφει ο Αλβανός σχολιαστής- μια κάρτα που εξέδωσε το Βασίλειο της Ελλάδας το 1947, που παρουσιάζει ως γενέτειρα του Ιάσωνα Κούτουλα την Χιμάρα της Βορείου Ηπείρου, όπου γεννήθηκε το 1925. Ποια είναι όμως αυτή  η γενέτειρα του αναγραφέντος στο ελληνικό κράτος; αφού δεν υπάρχει ούτε περιφέρεια Βόρειος Ήπειρος ή επαρχία με το όνομα αυτό στην ελληνική επικράτεια», σημειώνει ο συντάκτης Άρμπεν Λάλα, όπως δημοσιεύεται στο αλβανικό «Λάιμ πρες».

[Ο συντάκτης θέλει να μας πει, εν  ολίγοις, ότι το πρόβλημα των λεγόμενων τοπωνυμιών, το οποίο υποστηρίζεται από τους Αλβανοτσάμηδες, που αναφέρουν ελληνικές πόλεις με αλβανικές ονομασίες, δεν είναι της Αλβανίας, αλλά της Ελλάδας. Και προς επίρρωση των θέσεων του, παρουσιάζει στοιχεία, όπως της αναφερόμενης των μέσων του 20^ου αιώνα, ταυτότητας ομογενούς από τη Χιμάρα].

Βαλκανικό Περισκόπιο -Γιῶργος  Ἐχέδωρος

Το σχόλιο μας: Ακόμα και με την αρχή της αμοιβαιότητας να το παίρναμε το θέμα το ελληνικό κράτος έχει σταματήσει εδώ και δεκαετίες να εκδίδει ταυτότητες ή άλλα επίσημα έγγραφα που να αναφέρονται σε "Βόρειο Ήπειρο". Συνεπώς ο Λάλα και ο κάθε Αλβανός δεν δικαιούται να το αναφέρει ως αντίστοιχο θέμα παράλληλο ζητούμενο με την αναγραφή του τοπωνυμίου "Cameria" στα αλβανικά διαβατήρια. 

Αλλά και πάλι ο αλβανός δημοσιογράφος φαίνεται να έχει επιλεκτικές γνώσεις πάνω στο θέμα, αφού ο όρος "Βόρειος Ήπειρος" είναι διεθνώς αναγνωρισμένος από το 1914 με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας (που υπέγραψαν οι τότε Μεγάλες Δυνάμεις και η Αλβανία), το οποίο δεν έχει καταργηθεί αλλά ούτε και έχει απαγορευτεί η χρήση του ως τοπωνύμιο.