Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας απέρριψε στις 15 Δεκεμβρίου, κατά πλειοψηφία, την προσφυγή του αντιπολιτευόμενου Δημοκρατικού Κόμματος να κηρύξει ασυμβίβαστη με το Σύνταγμα την νέα διοικητική διαίρεση της χώρας.
Η είδηση ότι το Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση του Δημοκρατικού Κόμματος, αναρτήθηκε στο διαδίκτυο από τον πρωθυπουργό, Εντι Ράμα, σε ιστοσελίδα κοινωνικής δικτύωσης και μάλιστα πριν ακόμα το δικαστήριο ανακοινώσει επίσημα την απόφαση. "Η απόφαση του Συνταγματικού που σφράγισε μια ιστορική μεταρρύθμιση, ανοίγει το δρόμο για μια ριζική αναδιοργάνωση του εδάφους και των υπηρεσιών", γράφει ο Έντι Ράμα όπως ενημέρωσε με σχετική ανάρτηση του το ιστολόγιο himara.gr.
Με αυτό τον τρόπο οριστικοποιείται η γεωγραφική και πληθυσμιακή αλλοίωση του Δήμου Χιμάρας στον οποίο προσαρτάται η λιάμπικη μουσουλμανική επαρχία Βρανίστι, ενώ η Τσούκα απορροφάται από τον Δήμο Αγίων Σαράντα (η αρνητική εξέλιξη).
Παράλληλα λίγες μέρες μετά, στις 18 Δεκεμβρίου, έγινε δεκτή από την αλβανική βουλή η τροπολογία που κατέθεσε ο ελληνικής καταγωγής βουλευτής του LSI, Βαγγέλης Τάβος, στο νομοσχέδιο "Περί διοικητικής-εδαφικής διαίρεσης των μονάδων τοπικής αυτοδιοίκησης", σύμφωνα με την οποία το χωριό καταγωγής του, οι Γεωργουτσάτες (φωτογραφία) έγινε η έδρα του νέου Δήμου Δρόπολης. Να σημειωθεί ότι στην ψηφοφορία ψήφισαν υπέρ και οι 85 βουλευτές που ήταν παρόντες (η ουδέτερη εξέλιξη).
Αντιδρώντας στην απόφαση μεταφοράς της έδρας του Δήμου Δρόπολης στους Γεωργουτσάτες ο συγγραφέας Γιώργος Μύτιλης έγραψε το ακόλουθο άρθρο
Γιατί πρέπει να εγκατασταθεί το Δημαρχείο στα Σωφράτικα
(Να παραμείνει σε ισχύ η πρώτη απόφαση)
Ας δούμε κατάματα, ελεύθερα, χωρίς προκαταλήψεις και συμφέροντα, το ζήτημα της εκτόπισης του κέντρου του Δήμου της περιοχής μας από τα Σωφράτικα στο Γεωργουτσάτι.
Να τ’ αναλύσουμε ψύχραιμα και ορθολογικά.
Προτού, όμως, δούμε ποια είναι η ευνοϊκή λύση, πρώτα να δεχτούμε μια πραγματικότητα.
Μια συγκεκριμένη κατάσταση, που είναι δυσάρεστη, απαράδεκτη απ’ όλους μας:
Να δούμε τον τόπο μας πώς συρρικνώνεται, ερημώνει διαρκώς ακόμα και σήμερα.
Αφού στα 24 χρόνια δεν έγινε καμιά σοβαρή επένδυση για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης.
Έτσι όπως το πάμε, θα ‘ρθει πολύ νωρίς η στιγμή, ώστε η περιοχή να ‘χει ανάγκη μόνο για γραφείο τελετών…
Καθόλου για Δημαρχείο.
Ν’ αναφέρω έναν - έναν τους λόγους γιατί επιμένω να εγκατασταθεί στα Σωφράτικα το Δημαρχείο.
Γιατί πληρεί μια σειρά από όρους και προϋποθέσεις.
Σε σύγκριση με την Άνω Δρόπολη, που πρέπει να διασχίσεις τρία χωριά για να βρεις τρεις ανθρώπους, η Κάτω Δρόπολη, θέλουμε ή μη, ολοένα θα είναι πιο «πυκνοκατοικημένη».
Αφού (πρώτον) έχει καλύτερη υποδομή και (δεύτερον) βρίσκεται πιο κοντά στην πόλη.
Το Πωγώνι, καλύτερα βολεύεται, με το κέντρο στα Σωφράτικα, παρά στο Γεωργουτσάτι, που βρίσκεται πιο μακριά κι ανάποδα.
Η Ρίζα, από τότε που ξεκόπηκε από το Λιμπόχοβο, ολοένα τα Σωφράτικα είχε παραδοσιακά ως κέντρο εξυπηρέτησης.
Τα Σωφράστικα έχουν έτοιμη και την υποδομή. Τα σύγχρονα γραφεία, η ανέγερση των οποίων, πριν από 5-6 χρόνια κόστισε περίπου 130 εκατομμύρια λεκ (παλιά).
Και κάτι άλλο, που πρέπει να το λάβουμε υπόψη:
Βλέποντας την κίνηση του κόσμου στον κόμβο αυτό, δικοί μας άνθρωποι επένδυσαν. Άνοιξαν τις δικές τους δουλειές, κυρίως καφενεία - μεζεδοπωλεία… κι εξασφαλίζουν το κομμάτι τους.
Κρατιούνται, με νύχια και με δόντια, στον τόπο τους.
- Το Δημαρχείο, ασφαλώς, θα εξυπηρετήσει κόσμο κι όχι τόπο –
Λοιπόν, ως καλύτερος λειτουργικός κόμβος, είναι τα Σωφράτικα.
Η δεύτερη απόφαση, ψηφισμένη μόνο από 85 εγκλωβισμένους βουλευτές από τον Τάβο, κι αποδεχτή από ορισμένους δημογέροντες της περιοχής μας, που υπέγραψαν και σφράγισαν κείμενο χωρίς καν να ρωτήσουν τα χωριά, πρέπει να ακυρωθεί.
Οι κακές γλώσσες λένε:
- Έτσι όπως το πάει ο Τάβος, φόβος να μεταφέρει, στο Γεωργουτσάτι - το χωριό του - κάποιο τροπάρι και τη Μητρόπολη…
Γιώργος ΜΥΤΙΛΗΣ
26/12/2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.