Σελίδες

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

Ο Νάσιος Μητσιούλης, ο θαρραλέος Βορειοηπειρώτης, ο άνθρωπος που πόνεσαν όλοι για το χαμό του

Ο Νάσιος Μητσιούλης, ο θαρραλέος Βορειοηπειρώτης, ο άνθρωπος που πόνεσαν όλοι για το χαμό του
Έφυγε από τη ζωή ο  Νάσιος Μητσιούλης  από το Αλύκο της Βορείου Ηπείρου πριν λίγες μέρες. Έφυγε όπως επιθυμούσε και ευχόταν να φύγει. Όρθιος, αγέρωχος, λεβέντης και δυνατός, χωρίς να λυγίσει. Με τους καθημερινούς του περιπάτους έδινε το παρόν. «Είμαι εδώ, έλεγε, ζω, συμμετέχω, δεν τα παρατάω». Χαρακτηριστικά του Αλυκιώτη αγωνιστή.

Γεννήθηκε στο Αλύκο το 1929 και ήταν το τρίτο παιδί και μοναχογιός του Κώστα Μητσιούλη και της Γιαννούλας. Ο πατέρας του, αδάμαστος και πρωτοπαλίκαρο του Καπετάνιου Θύμιο Λιώλη, όπου άφησαν εποχή και έγραψαν ιστορία στο πρώτο ήμισυ του αιώνα, για λευτεριά και δημοκρατία.
 Γαλουχήθηκε ο γιος του με την παλικαριά, την τιμιότητα, καλός και έντιμος οικογενειάρχης, αγαπητός και δοτικός για την κοινωνία.

Αρετές που ήταν συνοδοιπόροι της 85χρονης ζωής του. Ένιωθε ήσυχος με τη συνείδηση του, υπερήφανος και ευτυχής που στους δύσκολους καιρούς, με σατανικές παγίδες και αυταρχικούς μεθόδους του δικτατορικού καθεστώτος, μπόρεσε να βγει ανέφικτος και συνάμα να βοηθήσει πολλούς συγγενείς και συγχωριανούς που τους κατέτρεξε το κατεστημένο σε φυλακές και εξορίες. Τους επισκεπτόταν χωρίς να υπολογίσει τις συνέπειες, τους ενθάρρυνε ν’ αντέξουν και να ελπίζουν σε καλύτερες μέρες. Γι’ αυτές και άλλες τέτοιες συμπεριφορές, πολλές φορές κινδύνεψε απ’ την πάλη των τάξεων και απελαθεί από την εργασία του.

 Μικροί και μεγάλοι τον γνώριζαν τον μπάρμπα Νάσιο, τον αγροφύλακα,  πάνω στο άλογο να τρέχει,  να φωνάζει στους πάντες να μην κάνουν ζημιές και να κάνει τα στραβά μάτια σε όσους άθελα τους γίνονταν παραβάτες και που, για να επιβιώσουν, έπαιρναν απ’ τον κάμπο ολίγη σοδειά για να θρέψουν τα παιδιά τους. Γι’ αυτό και όλοι τον αγαπούσαν.

Ο χάρος τον επισκίασε με ένα βαρύ εγκεφαλικό. Τα αγαπημένα του παιδιά τον μετέφεραν αμέσως στο νοσοκομείο Ιωαννίνων, όπου του εδόθη στο μέγιστο. ’Έχασε τη μάχη με το θάνατο για να περάσει στην αιωνιότητα.
Οι οικείοι, συγχωριανοί και φίλοι από πολλά χωριά του Βούρκου τον συνόδεψαν στην τελευταία του κατοικία, στο νεκροταφείο του χωριού.
Αιωνία η μνήμη του.

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια τα οποία προσβάλουν και θίγουν πρόσωπα θα διαγράφονται.
Ανώνυμα μηνύματα που θα θίγουν επώνυμα άτομα θα διαγράφονται.
Σας προσκαλούμαι σε έναν διάλογο απόψεων και θέσεων για ένα καλύτερο μέλλων της ιδιαίτερης πατρίδος μας.