ΤΟ ΠΑΡΟΝ: Αλβανική «νάρκη» στις σχέσεις με τα Τίρανα - ΧΩΡΙΣ κατάλληλη προετοιμασία έγινε το ταξίδι του Παπούλια

Σε δυσάρεστη διάψευση των ανεδαφικών προσδοκιών που είχαν δημιουργηθεί από την κυβερνητική αλλαγή στην Αλβανία, ότι δηλαδή η νέα σοσιαλιστική κυβέρνηση, που η ίδια ευθύνεται για την ακύρωση της συμφωνίας θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα, θα άλλαζε ξαφνικά στάση, οδήγησε η άκαιρη και με λάθος μηνύματα επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στην Αλβανία.

Ο κ. Παπούλιας, με τη γνωστή, αρκετά δογματική, αντίληψή του για τις ελληνοαλβανικές σχέσεις, θεωρούσε ότι τα Τίρανα ίσως θα αναγνώριζαν την προσωπική συμβολή του και θα έκαναν κάποια κίνηση καλής θέλησης προς την Αθήνα κι έτσι ο ίδιος για μία ακόμη φορά θα συνέβαλλε στην πρόοδο των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Στη διαμόρφωση αυτής της πλασματικής και παραπλανητικής εικόνας είχε συμβάλει και η ιδεολογικοκομματική προσέγγιση της εξωτερικής πολιτικής, σε ό,τι τουλάχιστον αφορά την Αλβανία, από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και υπουργό Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος ήλπιζε ότι η κομματική συγγένεια με τον Έ. Ράμα θα τον καθιστούσε πιο φιλικό απέναντι στην Ελλάδα. Έτσι, για άλλη μια φορά, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις επιχειρήθηκε να στηριχθούν όχι στα πραγματικά δεδομένα αλλά στις προσωπικές επιθυμίες, στις πολιτικές φιλοδοξίες και στην προσπάθεια διαφύλαξης της υστεροφημίας των πολιτικών μας. Η επίσκεψη του κ. Παπούλια στη γειτονική χώρα, πέραν των συγκινητικών μηνυμάτων που μετέφερε και των θερμών αντιφωνήσεων που άκουσε στην Αλβανία, μετατράπηκε σε πεδίο εκδήλωσης μιας απαράδεκτης προσπάθειας από τη γειτονική χώρα να συνδέσει το σοβαρό διμερές ζήτημα των θαλασσίων συνόρων με την Ελλάδα με την απαράδεκτη μονομερή αξίωσή της για αναγνώριση θέματος Τσάμηδων, με πρώτη αιχμή (γιατί δεν θα είναι η τελευταία) την επιστροφή των περιουσιών τους. Χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, ο κ. Παπούλιας εμφανίσθηκε να μην απορρίπτει κατηγορηματικά αυτήν τη διασύνδεση που επιχείρησαν οι Αλβανοί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι πράγματι πρόκειται περί ενός πακέτου, όπου η Ελλάδα θα προβεί, μάλιστα, και σε παραχωρήσεις προς τα Τίρανα στο θέμα της συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών και θα αποδεχθεί πρακτικά θέμα Τσάμηδων στις διμερείς σχέσεις. Δυστυχώς, ενώ υπήρχαν εισηγήσεις εδώ και μήνες να υιοθετηθεί πιο αυστηρή στάση απέναντι στην Αλβανία και να εξηγηθεί με σαφήνεια ότι η μη ολοκλήρωση των διαδικασιών για τη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών, που σε τελική ανάλυση αφορά τα συμφέροντα και των δύο χωρών, θα έχει σοβαρές συνέπειες και στις διμερείς σχέσεις, αλλά και στην ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας, τελικά η Αθήνα εμφανίστηκε να επιδίδεται σε πλειοδοσία προσφορών προς τους Αλβανούς για να δεχθούν απλώς και μόνο να δηλώσουν ότι θα αρχίσουν να συνομιλούν για εξ ολοκλήρου νέα συμφωνία. Ο Πρόεδρος της Αλβανίας, μάλιστα, κ. Νισάνι δεν έκανε οποιαδήποτε αναφορά στο δίκαιο της θάλασσας, που αποτελεί κομβικό σημείο για την Ελλάδα. Εκτιμάται ότι ο λόγος για τον οποίο τα Τίρανα και ο ίδιος ο κ. Ράμα, που δεν έχει κρύψει την αδυναμία του προς την Τουρκία και τον Τ. Ερντογάν, ακύρωσαν την υπογεγραμμένη συμφωνία με την Ελλάδα ήταν για να εξυπηρετήσουν την τουρκική εξωτερική πολιτική. Εάν η συμφωνία εφαρμοζόταν όπως είχε υπογραφεί, με αναφορές στο δίκαιο της θάλασσας και με πλήρη εφαρμογή των προβλέψεων σε ό,τι αφορά τα νησιά και τις βραχονησίδες, θα αποτελούσε ένα σημαντικό πλήγμα για την Άγκυρα, που υποστηρίζει ότι το δίκαιο της θάλασσας δεν μπορεί να εφαρμοστεί στη Μεσόγειο...Αντί, λοιπόν, να εκτιμηθεί και αυτή η διάσταση και να ασκηθεί ουσιαστική πίεση προς τα Τίρανα ώστε να αποσπάσουμε τουλάχιστον μια δήλωση σεβασμού στο δίκαιο της θάλασσας, ο κ. Παπούλιας βρέθηκε να ακούει τον αλβανό ομόλογό του για εφαρμογή «διεθνών κανονισμών και εσωτερικού δικαίου» και να ζητάει, μάλιστα, γι' αυτό ως αντάλλαγμα εκτός των περιουσιών των Τσάμηδων και την αποδοχή της απαράδεκτης και προκλητικής χρήσης της αλβανικής ονομασίας των ελληνικών πόλεων και χωριών σε επίσημα έγγραφα… Η κυβέρνηση και ο υπουργός Εξωτερικών οφείλουν άμεσα και με ξεκάθαρο τρόπο να διερευνήσουν τις προθέσεις της αλβανικής κυβέρνησης και να προειδοποιήσουν ότι, εάν η κυβέρνηση Ράμα επιμείνει στη δημιουργία «πακέτου» στις διμερείς σχέσεις, που θα περιλαμβάνει τη συμφωνία οριοθέτησης αλλά και το θέμα των Τσάμηδων, τότε και η Αθήνα θα θέσει θέματα που αφορούν τους αλβανούς μετανάστες στην Ελλάδα και την επιστροφή ελληνικών περιουσιών που είχε κατασχέσει το κομμουνιστικό καθεστώς, όπως φυσικά και την προβολή της θλιβερής κατάστασης των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων στην Αλβανία, στη διαδικασία των συνομιλιών της με την ΕΕ.Για να μην αδικήσουμε τον κ. Παπούλια, στην αντιφώνησή του έκανε αναφορά στο δίκαιο της θάλασσας, αλλά ήταν εμφανής η διάθεσή του να μην ενοχλήσει τους αλβανούς οικοδεσπότες.  Ο κ. Παπούλιας επισκέφτηκε έστω και μετ' εμποδίων (λόγω κακοκαιρίας) τη Βόρειο Ήπειρο και κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο της Κλεισούρας. Η περιοδεία του σε Αργυρόκαστρο και Δερβιτσάνη είχε και έντονο προσωπικό στοιχείο, μια και -όπως ο ίδιος είπε- μικρό παιδί ακόμη ακολουθούσε τη μητέρα του όταν έφθανε μέχρι το Αργυρόκαστρο για την προμήθεια τροφίμων… Οι Έλληνες μειονοτικοί υποδέχθηκαν θερμά τον κ. Παπούλια, αλλά η διακοπή των συντάξεων που έπαιρναν από τον ΟΓΑ οι ηλικιωμένοι και εγκαταλελειμμένοι από όλους Βορειοηπειρώτες έχει κλονίσει σημαντικά την εμπιστοσύνη προς την πατρίδα όσων Ελλήνων απέμειναν στη Βόρειο Ήπειρο. Και, δυστυχώς, ούτε αυτές τις ανησυχίες και την αγωνία για την επιβίωση μπόρεσε να καθησυχάσει ο κ. Παπούλιας με τη δέσμευσή του ότι θα θέσει το θέμα στους αρμόδιους υπουργούς… Κωνσταντίνος Τσάκαλος Υπουργείο Εξωφρενικών Υποσχέσεις και όροι… H ευαισθησία του Κ. Παπούλια για τις σχέσεις με την Αλβανία είναι γνωστές και είναι ίσως και δικαιολογημένες από τα προσωπικά βιώματα που ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε από παιδί, όταν μεγάλωνε στα σύνορα με την Αλβανία. Ίσως και ένας από τους λόγους που θέλησε να επισκεφθεί τη γειτονική χώρα να ήταν και ένα είδος αποχαιρετισμού σε ένα «κεφάλαιο» της εξωτερικής πολιτικής, στο οποίο ήταν αφοσιωμένος ο Κ. Παπούλιας. Αυτό όμως και η δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση του Προέδρου της Δημοκρατίας, δεν θα πρέπει να συγχέεται με τα πραγματικά δεδομένα των ελληνοαλβανικών σχέσεων. — Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Β. Βενιζέλο, που ίσως πιστεύει στις δυνατότητες που προσφέρονται από την ιδεολογική συγγένεια του ΠΑΣΟΚ με τον νέο αλβανό πρωθυπουργό Ε. Ράμα (όπως παλιότερα και ο Κ. Μητσοτάκης πίστευε στην ιδεολογική σχέση με τον Σ. Μπερίσα, ο Άκης Τσοχατζόπουλος με τον Φάτος Νάνο, πριν διαψευστούν άπαντες παταγωδώς…). — Ο κ. Βενιζέλος πήγε στα Τίρανα, εισέπραξε υποσχέσεις, ο κ. Παπούλιας πήγε και αυτός στην Αλβανία, δεν άκουσε καν υποσχέσεις, αλλά μάλλον όρους και προϋποθέσεις. Ίσως θα πρέπει να γίνει μια ψύχραιμη και ρεαλιστική αξιολόγηση του σημείου, στο οποίο βρισκόμαστε στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, ώστε να σχεδιαστούν τα επόμενα βήματα. Χωρίς συναισθηματισμούς και χωρίς κομματικά στοιχήματα… ΤΟ ΠΑΡΟΝ της Κυριακής