Τιμητική Διάκριση στο Ζήσο Παπά

Τον Ζήσο Παπά από το Αλύκο επέλεξε να βραβεύσει η Σύνταξη της Εφημερίδας «το Όραμα» την Κυριακή του Θωμά, στα πλαίσια των αναδείξεων και τιμήσεων προσωπικοτήτων και αγωνιστών των εθνικών και κοινωνικών μας αιτημάτων.

Μετά τη Θεία λειτουργία, από τον ιερέα Χρήστο Παπά στην εκκλησία των Τεσσαράκοντα Μαρτύρων,  σε γνωστό εστιατόριο στην Πλατεία «Κύπρος»,  έγινε η σεμνή, μα σε βάθος νοήματος τελετή, μετάσχοντος τα μέλη της οικογένειας, δικοί και φίλοι, αντιπροσωπεία της εφημερίδας «το Όραμα» και αντιπροσωπεία από την Σ.Φ.Ε.Β.Α. Θεσσαλονίκης.

«Η εφημερίδα μας βραβεύει τον Ζήσο Παπά, ανάφερε ο εκδότης Θοδωρής Βεζιάνης, γιατί στο πρόσωπό του διακρίνει όχι μόνον τον καλοθελητή και συνεργάτη της εφημερίδας, αλλά και τον αγωνιστή των εθνικών και πατριωτικών μας συμφερόντων. Πάντα όλη η ζωή αυτού και της οικογένειας, ήταν και είναι συνδεδεμένη με τον δικό μας χώρο, με τα δικά μας ιδεώδη, με τα δικά μας πιστεύω…»

Ο Πρόεδρος της Σ.Φ.Ε.Β.Α. Θεσσαλονίκης Φιλόθεος Κεμεντζεντζίδης, παρέδωσε την Τιμητική Διάκριση στον Ζήσο Παπά, λέγοντας ανάμεσα στ’ άλλα πως την ιστορία δεν την γράφουν μόνο οι μεγάλοι: Αρχηγοί, Πρόεδροι, Πρωθυπουργοί και Πατριάρχες, αλλά και οι απλοί, οι μικροί. Εκείνοι που διακατέχονται από οράματα και μέσα τους φλέγουν η αγωνιστικότητα και ο πατριωτισμός, η αγάπη για την Πατρίδα την Ελλάδα και τον συνάνθρωπο.  

Και οι πολλοί τέτοιοι θ’ αλλάξουν το κατεστημένο. Χρειάστηκε να γίνουν γύρω στις 30 επαναστάσεις καθοδηγούμενες από απλούς ιερείς, μοναχούς, πατριώτες και φλογισμένους με πατριωτικά ιδεώδη για να φθάσουμε στην Επανάσταση του 1821 που έφερε τη λευτεριά. Και στον Βορειοηπειρωτικό χώρο υπήρχαν και υπάρχουν πάρα πολλοί τέτοιοι αγωνιστές και μαχόμενοι γι’ αυτό και ο τόπος κρατεί τον Ελληνισμό και την Ορθοδοξία. Να γιατί, ερχόμενοι εδώ στον βορειοηπειρωτικό χώρο και συναντώντας τέτοιους ανθρώπους, νιώθουμε κι εμείς δύο φορές Έλληνες.

Ο συνταξιούχος ελληνοδιδάσκαλος Γιώργος Χαρίσης αναφέρθηκε στην ζωή και την δράση του Ζήσου, δίνοντας ένα ολοζώντανο πορτρέτο. Το πορτρέτο μιας οικογένειας που υπέφερε τα δεινά στην στυγνή δικτατορία. Φυλακίστηκε και τον αποκάλεσαν «κουλάκο», τον πατέρα του, γιατί διακατέχονταν από το Ελληνικό Φρόνημα, γιατί ήθελε ελληνικά σχολεία, γιατί καταδίκασε την πράξη του Βασιλιά Ζώγκου για το κλείσιμο αυτών...

Ο Βασίλης Ιωάννου, έπαρχος για δύο θητείες στην επαρχία του Αλύκου, εμπέδωσε και επεκτάθηκε στην ολοκλήρωση του πορτρέτου του Ζήσου: «Ο Ζήσος, με την θέληση και τις δικές του προσπάθειες τελείωσε την Παιδαγωγική Σχολή. Αυτοδίδακτος έμαθε την Γαλλική γλώσσα και διάβασε τους Άθλιους του Ουγκώ. Χρειάστηκε, όμως,  να πέσει το καταραμένο σύστημα για να διδάξει οχτώ χρόνια σε σχολεία και ν’ ασχοληθεί άλλα 12 χρόνια ως γραμματέας της επαρχίας του Αλύκου. 20 χρόνια εκλέγονταν Πρόεδρος της Ομόνοιας του χωριού, διετέλεσε μέλος του Προεδρείου του Παραρτήματος και του Γενικού Συμβουλίου…»

Είμαστε μεταξύ ανθρώπων που αγαπούν τον Ελληνισμό και την Εκκλησία, τόνισε ο Λεωνίδας Παπάς. Είμαστε ακόμα σαν τα αγριολούλουδα που μεγαλώνουν και σκορπούν την ευωδία τους χωρίς τις «περιποιήσεις» της γλάστρας.  Ήταν οι πρόγονοί μας που πότισαν για να μεγαλώσουν τα αγριολούλουδα αυτά. Και ο Ζήσος διδάχτηκε από τους προγονούς του. Τον παππού και τον πατέρα του. Τα αδέλφια και αξαδέρφια. Τη φυλή του. Από το μπάρμπα Γιάννη Παππά, που όταν του πήγαν το χαρτί που έλεγε: «Θα σας αποζημιώσει ο Ελληνικός στρατός», το ξέσχισε και είπε: «Δεν μας χρωστάει κανένας. Εμείς χρωστάμε».

Μίλησε ο γραμματέας της Σ.Φ.Ε.Β.Α. Θεσσαλονίκης Παντελής Πάπιστας, ο γιος του παπα –Ανδρέα,  Γιώργος, ο αδελφός του Ηλίας, η κόρη του Ελένη. Ο ίδιος ευχαρίστησε την Σύνταξη της εφημερίδας, όλους τους καλεσμένους για την τιμητική διάκριση τονίζοντας πως η Διάκριση αυτή ανήκει σε όλη την οικογένεια, σε όλο το ταλαιπωρημένο, φυλακισμένο και εξορισμένο χωριό του Αλύκου.

Θυμούμαι κι εγώ με τη σειρά μου το Ζήσο τον Παπά, με το μεγάλο πανό με την επιγραφή: «Κάτω τα χέρια από τους Έλληνες» που το ανάρτησε την ημέρα της έναρξης της δίκης των Τιράνων το 1994. 
Τον ξυλοδαρμό από τους αστυνομικούς, μα και την ανδρεία στάση του μπροστά στο δικαστήριο: «Ναι κύριοι! Ο Σεβαστιανός πρόσφερε αγάπη και βοήθεια σε όλους τους ελληνικής και αλβανικής καταγωγής πολίτες. Κι αυτά τα ρούχα που έχω φορεμένα, εγώ και η οικογένεια μου, Αυτός μας τα έδωσε. Αυτό είναι το κακό που έκαμε; Γι’ αυτά τους κατηγορείτε;»

Η τελετή διάκρισης του Ζήσου Παπά, όπως το ’χουμε συνήθεια εμείς οι Βορειοηπειρώτες, μετατράπηκε και σε έναν αποδοτικό διάλογο για τα μείζονα προβλήματα, που τόσο ανάγκη έχει αυτός  ο τόπος και κόσμος.

(από συνεργάτη της ΣΦΕΒΑ στη Β. Ήπειρο)

www.sfeva.gr